Parametritis: wat je moet weten
Parametritis is een niet-besmettelijke huidinfectie die meestal voorkomt na de bevalling. Het moet dringend gediagnosticeerd en behandeld worden om te voorkomen dat het zich verspreidt en levensbedreigend wordt. In dit artikel vertellen we je alles wat je moet weten. Lees verder!
Wat is parametritis?
Parametritis is een ontsteking van het bindweefsel in het kleine bekkengebied, veroorzaakt door bacteriën die tot ernstige complicaties kan leiden. Het huidoppervlak is erythemateus en ontstoken en soms warm door palpatie en pijnlijk. De ontsteking ontstaat door het binnendringen van micro-organismen via een open wond. Het is daarom een van de mogelijke complicaties na een bevalling, vooral als er verwondingen aan de vaginale wanden zijn geweest of als de vrouw uitscheurt.
De meest voorkomende veroorzakers zijn stafylokokken, maar streptokokken kunnen ook worden aangetroffen. Beide vormen de huidflora. Er zijn verschillende soorten postpartum infecties, waaronder de volgende:
- Endometritis: een infectie van het baarmoederslijmvlies
- Myometritis: hierbij gaat het om de baarmoederspier
- Parametritis: dit is een infectie van de gebieden rond de baarmoeder in het bekkengebied
De oorzaken van parametritis
De aandoening treedt meestal op na een langdurige bevalling of als er een tang is gebruikt die de vaginale wanden scheurt. Ook kan elke wond geïnfecteerd raken en leiden tot parametritis. Deze aandoening wordt te ernstig als het niet snel en goed wordt behandeld. Bovendien hebben vrouwen met een verzwakt immuunsysteem meer kans om het te ontwikkelen.
Het kan ook ontstaan als complicatie van diverticulitis en de ziekte van Crohn of na een buikoperatie.
Klinische verschijnselen van parametritis
De meest voorkomende klinische verschijnselen, die meestal unilateraal zijn, zijn de volgende:
- Verhoogde temperatuur.
- Roodheid van de huid dat de neiging heeft zich uit te breiden.
- Plaatselijke warmte.
- Oedeem.
- Pijn en gevoeligheid.
Sommige lokale symptomen zijn vaginale bloeding of afscheiding, tenesmus, diarree of diepe gevoeligheid in één of beide onderste kwadranten. In feite kan het enkele dagen duren voordat de symptomen verschijnen. Soms worden infecties pas opgemerkt na ontslag uit het ziekenhuis. Daarom is het belangrijk om ook na ontslag op tekenen van infectie te letten.
Diagnose en behandeling
De diagnose wordt gesteld op basis van de symptomen en tekenen die de vrouw ervaart. Een arts kan echter onder andere vragen om bloedonderzoek, urineonderzoek of een biopsie. Zoals bij alle bacteriële infecties bestaat de behandeling uit orale of parenterale antibiotica, afhankelijk van de ernst. Het snel starten van de procedure voorkomt de evolutie van de aandoening naar ernstigere ziekten, zoals necrotiserende fasciitis.
De aandoening verspreidt zich vrij gemakkelijk, dus in de volgende situaties moet spoedeisende hulp worden gezocht:
- Koorts.
- De aanwezigheid van een erythemateuze huiduitslag die zacht aanvoelt.
- Plaatselijke warmte en zwelling.
Differentiële diagnoses
Sommige van de klinische manifestaties die worden waargenomen, kunnen ook voorkomen bij andere soorten ziekten. Daarom is het belangrijk om parametritis van al deze ziekten te onderscheiden:
- Bekkenontstekingsziekte.
- Diverticulaire ziekte.
- Blindedarmontsteking.
- Spontane abortus of sepsis na zwangerschapsafbreking.
- Gegeneraliseerde buikvliesontsteking.
Hoe kun je parametritis voorkomen
Het belangrijkste is om na de bevalling de nodige voorzorgsmaatregelen te nemen om complicaties te voorkomen. Enkele aanbevelingen om deze aandoening te voorkomen zijn de volgende:
- Zorg voor een uitgebalanceerd dieet.
- Drink voldoende vocht.
- Neem voldoende rust.
- Zorg voor een goede hygiëne van de vagina.
- Maak na het baden altijd van voor naar achter schoon.
Mensen met onderliggende ziekten, zoals een slechte bloedsomloop of diabetes, moeten extra voorzichtig zijn om laesies aan het huidoppervlak te voorkomen. Infecties die na de bevalling ontstaan, komen vaker voor op plaatsen waar de medische zorg van slechte kwaliteit is of waar onhygiënische praktijken worden toegepast.
Risicofactoren voor postpartum infecties
Het risico op het ontwikkelen van een infectie na de bevalling varieert sterk afhankelijk van de methode die is gebruikt om de baby ter wereld te brengen. Daarom is de kans (Engelse link) op het krijgen van een infectie als volgt:
- 15 tot 20 % bij bevallingen via een ongeplande keizersnede, na het begin van de bevalling.
- 5 tot 15 % bij geplande keizersnedes, maar voor het begin van de bevalling.
- 1 tot 3% bij normale vaginale bevallingen.
De belangrijkste risicofactor voor de ontwikkeling van postpartum infecties is dus het type bevalling. Om deze reden raadt de Verloskunde & Gynaecologie (Engelse link) onder andere aan om chloorhexidine te gebruiken om de huid voor te bereiden en schaamhaar niet met een scheermes te verwijderen. Zo zijn er ook verschillende bijkomende factoren die de kans kunnen vergroten dat een vrouw een infectie oploopt.
Het belang van een vroege diagnose
Kortom, parametritis is een bacteriële huidinfectie die mogelijk ernstig kan zijn. Daarom kun je het beste bij de eerste tekenen van symptomen een arts raadplegen om een behandeling te starten en complicaties te voorkomen. Anders kan de infectie zich verspreiden naar de bloedbaan en lymfeklieren en levensbedreigend zijn.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Horan TC, Gaynes RP, Martone WJ, Jarvis WR, Emori TG. CDC definitions of nosocomial surgical site infections, 1992: a modification of CDC definitions of surgical wound infections. Infect Control Hosp Epidemiol. 1992 Oct;13(10):606-8. PMID: 1334988.
- Infections of the Uterus After Delivery. 2020 [Internet] Disponible en: https://www.merckmanuals.com/home/women-s-health-issues/postdelivery-period/postpartum-infections-of-the-uterus
- Conroy, K., Koenig, A. F., Yu, Y. H., Courtney, A., Lee, H. J., & Norwitz, E. R. (2012). Infectious morbidity after cesarean delivery: 10 strategies to reduce risk. Reviews in obstetrics & gynecology, 5(2), 69–77.