Geweld onder pubers: wat gebeurt er met jongeren?
Geweld onder pubers kan op veel manieren worden verklaard. Om te kunnen analyseren wat er met jongeren gebeurt, moeten we ook de rol van volwassenen in dit opzicht onderzoeken.
Geweld onder pubers: wat gebeurt er met jongeren en volwassenen?
Het is de moeite waard om te zeggen dat de rol van volwassenen in relatie tot tieners een belangrijke factor kan zijn en kan bijdragen aan het positief transformeren van hun interesses en projecten. Dit vereist dat volwassenen aanwezig moeten zijn. Helaas gebeurt dit niet altijd.
Is tijdgebrek de enige boosdoener?
Hoewel veel mensen lange dagen moeten werken, kan er ook verkeerde informatie zijn over het belang van de rol die ouders spelen in de tienerjaren van hun kinderen.
Vaak horen we ouders dingen zeggen als “Mijn kind is nu groot, het wordt tijd dat ze voor zichzelf zorgen”. Hoewel deze zin enige waarheid bevat, betekent het feit dat je kind zijn eigen pad volgt niet dat je je nu volledig van hen moet scheiden.
Je vergroot de fysieke afstand met je kind wanneer ze zelfverzekerd genoeg lijken als ze leren de trap op te gaan. Iets soortgelijks gebeurt ook in de puberteit. Als je denkt dat ze in veel dingen voor zichzelf kunnen zorgen, stap jij opzij.
Geweld onder pubers: hoe gaan volwassenen om met conflicten?
Hoe volwassenen omgaan met conflicten, is een doorslaggevende factor bij het voorspellen van wat er met hun tieners zal gebeuren. Evenzo kan het stellen van grenzen in de kindertijd anticiperen op veel van de problemen die zich tijdens de puberteit kunnen voordoen. Geweld onder pubers kan te maken hebben met de manier waarop tieners problemen oplossen.
Daarom is het essentieel dat ouders regelmatige begeleiding door pediatrische consulten ontvangen. Evenzo is het belangrijk dat ouders, wanneer hun tieners de puberteit bereiken, proberen met een professional te praten over gezondheidsproblemen bij tieners.
Pubers en bendes
Over dit onderwerp is veel gezegd en geschreven. Hebben gewelddadige videogames enige invloed op geweld in de kindertijd en puberteit? Gezond verstand laat je denken dat, hoewel er enige invloed kan zijn, dit niet de enige factor is.
In die zin noemt Guillermo Goldfarb, kinderarts en lid van de Subcommissie Informatie- en Communicatietechnologieën van de Argentijnse Vereniging voor Kindergeneeskunde, in zijn publicatie ‘Infants, children, adolescents and screens: what’s new?‘ (Engelse link) dat volwassenen, die verantwoordelijk zijn voor opvoeding en kinderopvang, ook steeds meer opgaan in schermen. Deze situatie genereert soms belangrijke hiaten in de communicatie met het gezin.
Aan de andere kant wijst hij er ook op dat er een consensus lijkt te bestaan dat een kind geen interactie met schermen mag hebben voordat hij twee jaar oud is. In dit verband werd dit onderwerp ook aangekaart door professionals van de Valencian Pediatric Society.
De aanbevelingen die de American Academy of Pediatrics (AAP) onlangs over dit onderwerp heeft gepubliceerd, suggereren dat deze leeftijd wordt verlaagd naar 18 maanden. Vóór deze leeftijd mogen ouders alleen Real-Time videotoepassingen (zoals Skype of FaceTime) toestaan om te communiceren met familieleden die ver weg wonen.
Waar moet je aan denken met betrekking tot geweld onder pubers?
Het is belangrijk om niet te vergeten dat het problematische gebruik van internet, waaronder videogames, een groeiende zorg is. Bovendien veroorzaken internet en videogames soms een afname van de belangstelling voor relaties in de echte wereld. En daarbij talloze “gefrustreerde pogingen om de tijd die pubers aan deze activiteiten besteden en ontwenningsverschijnselen” te verminderen, zoals Dr. Goldfarb opmerkt.
Aanvullende tips
- Stop niet met het opvoeden van je tiener.
- Ga er niet vanuit dat je je kunt terugtrekken van je tiener omdat ze deze levensfase hebben bereikt.
- Het bevorderen van progressieve zelfstandigheid vanaf jonge leeftijd kan hierbij helpen.
- Geweld onder pubers komt niet uit het niets. In plaats daarvan heeft het een bepaald patroon, wat betekent dat het mogelijk is om het te voorkomen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Guillermo Goldfarb, Sociedad Argentina de Pediatría.
- Sociedad Valenciana de Pediatría.