Als ouders moeten we ook ons innerlijke kind naar buiten brengen

Ons innerlijke kind naar boven halen als we ouders worden is belangrijk voor zowel onszelf als onze kinderen. Ontdek in dit artikel waarom.

Alle ouders dragen het innerlijke kind in zich dat ze ooit waren. Daar bevinden zich hun kinderpijnen en -wonden, maar ook het optimisme en het verlangen om te spelen die typisch zijn voor de kindertijd. Het is een essentieel deel van henzelf dat veel zegt over hun huidige persoonlijkheid en hoe ze zich verhouden tot anderen.

In dit artikel bespreken we waarom het zo belangrijk is om een aantal van de kwaliteiten die we als kind hadden terug te krijgen als we eenmaal ouders zijn.

Waarom zouden ouders hun innerlijke kind moeten onthouden?

Volgens de integratieve therapie die bekend staat als Gestalttherapie, is het innerlijke kind de meest kwetsbare en gevoelige psychologische structuur van ieder mens. Het brengt jeugdervaringen samen, evenals de kwaliteiten die ons toen mogelijk kenmerkten, zoals onschuld, verbeelding, nieuwsgierigheid, speelsheid en vitaliteit.

We dragen het allemaal in ons, hoewel er mensen zijn die meer verbonden zijn met hun innerlijke kind dan anderen. Sommigen geloven (bewust of onbewust) dat als we eenmaal ouders zijn, we meer dan ooit volwassenheid moeten aannemen. Hoewel het waar is dat verantwoordelijkheid aanwezig moet zijn, betekent dat niet dat we ons innerlijke kind moeten verstoppen.

Integendeel, er zijn veel redenen waarom het belangrijk is om het aanwezig te houden. Hieronder bespreken we er een paar.

1. Het voorkomt dat ze hun angsten en wonden projecteren

Het innerlijke kind aanwezig hebben geeft ons de mogelijkheid om het te helen, of we nu ouders zijn of niet. Dit innerlijke aspect omvat ook de wonden, trauma’s of conflicten die niet op het juiste moment zijn opgelost. Daarom is werken aan heling essentieel om te voorkomen dat we de wonden uit onze kindertijd die onopgelost zijn gebleven op onze kinderen projecteren.

2. Het helpt om een goede band met de kinderen op te bouwen

Het naar buiten brengen van het kind dat we van binnen met ons meedragen kan ook heel positief zijn om ons met zijn kwaliteiten te verrijken. Een van de grote waarden die in de meeste kinderen aanwezig is, is het vermogen en de gretigheid om te spelen.

Er wordt een goede ouder-kind band opgebouwd. Om eerlijk te zijn wordt vertrouwen niet van de ene op de andere dag geboren. Het eerste wat ons in staat stelt om een band met onze kinderen op te bouwen, is met ze spelen (Spaanse link). Om een hechte en bevredigende relatie op te bouwen, moeten we gedeelde ruimtes creëren.

3. Het moedigt prosociaal gedrag aan

Tegelijkertijd is het terugvinden van enthousiasme uit de kindertijd positief om het proces van prosociaal gedrag en de algemene ontwikkeling van kinderen te optimaliseren. Het is geen kwestie van hen inhalen, maar van in staat zijn om soms de ernst en starheid die veel volwassenen kenmerken opzij te zetten.

Zoals wordt gesuggereerd in een essay aan de Universidad Iberoamericana de Puebla (Spaanse link), spelen ouders of verzorgers van kinderen een belangrijke rol als bemiddelaars bij het verwerven van het vermogen om te spelen, waaruit een goede dosis prosociaal gedrag wordt afgeleid. Bijvoorbeeld:

• Delen met anderen.
• Empathisch en respectvol zijn.
• Ondersteunend en kameraadschappelijk zijn.
• Emoties zelfreguleren.
• Communicatieve vaardigheden aanleren.
• Handvatten aanleren om conflicten op te lossen.

4. Het bevordert momenten van plezier

Vaak lijken verantwoordelijkheden ons te verwijderen van momenten van plezier en ons zelfs te doen geloven dat plezier iets uit het verleden is – alsof spelen alleen iets voor kinderen is.

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat kinderen met nieuwsgierige, vitale en spontane ouders een heel andere kijk op het leven hebben dan kinderen met verzorgers die overweldigd worden door de monotonie van volwassenen. In dit opzicht kan het naar buiten brengen van het innerlijke kind een meer dan positief middel zijn om het belang van ontdekken en plezier maken over te brengen.

Wanneer wel en wanneer niet je innerlijke kind naar buiten brengen

Er zijn momenten waarop ouders zich beter niet kunnen laten meeslepen door hun innerlijke kind. Het is duidelijk dat ouderschap veel volwassenheid, wijsheid en verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Hoewel ouderschap soms leuk kan zijn, moet het ook serieus en standvastig zijn.

Het is dus belangrijk om te onderscheiden wanneer het gepast is om de onschuld en nieuwsgierigheid die we allemaal in ons dragen de vrije loop te laten en wanneer niet. Als het bijvoorbeeld gaat om het stellen van grenzen, het markeren van ongepast gedrag of het voeren van een moeilijk gesprek met onze kinderen, is het essentieel om een volwassen en voorzichtige houding aan te nemen.

Het innerlijke kind wakker maken is positief voor ouders en kinderen

Gezinsactiviteiten zijn belangrijk voor het hele gezin, niet alleen voor de kinderen. Voor ouders zou het uiten van hun innerlijke kind hen belangrijke voordelen opleveren, naast het bevorderen van een goede band met hun kinderen, omdat ze hun duizelingwekkende en nieuwsgierige blik zouden terugkrijgen.

Ook zou het hen doen herinneren aan de waarde van plezier in de kleine dingen van het leven, of het nu gaat om het delen van een fietstochtje, tikkertje spelen of tekenen.

Op hun beurt zouden kinderen er baat bij kunnen hebben om ouders te hebben die hen stimuleren met speelse materialen en die momenten van spel met hen delen. Kortom, door je innerlijke kind aanwezig te laten zijn, kun je intenser en opwindender leven, terwijl je je kinderen emotionele steun biedt en ze sociale vaardigheden aanleert die in alle fasen van hun leven van pas zullen komen.