Waarom verklikken kinderen elkaar?

Weten waarom kinderen elkaar verklikken is een goede manier om met deze situatie om te gaan en het gedrag bij te sturen.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Mara Amor López.

Laatste update: 19 mei, 2024

Waarom verklikken kinderen elkaar? Dat is een vraag die we ons vaak stellen. Maar om daar achter te komen, is het belangrijk om dieper in te gaan op de vraag of er iets anders achter deze voortdurende roddels en verklikkingen zit. Er zijn bijvoorbeeld kinderen die over anderen vertellen om aandacht te krijgen en anderen die het doen om te concurreren met andere kinderen of met broers en zussen. Daarom is het belangrijk om te kijken naar het ‘waarom’ van dit gedrag.

Een kind dat overmatig roddelt en verklikt, heeft misschien problemen in zijn sociale ontwikkeling. Deze actie kan een verlangen verbergen om zichzelf boven anderen te plaatsen, vooral tegenover volwassenen. Het kan ook ontstaan omdat ze zich verplicht voelen om regels die niet worden nageleefd aan de kaak te stellen, om in de gunst te komen van hun ouders of gewoon om hun ouders een plezier te doen. In dit artikel vertellen we je er alles over.

Leer waarom kinderen elkaar verklikken

Als een kind een ander kind verklikt omdat het iets tegen de vastgestelde regels of normen doet, kan dat verschillende redenen hebben:

• Ze willen aandacht krijgen ongeacht wat er gebeurt.
• Ze willen volwassenen een plezier doen en in de gunst komen bij anderen.
• Ook willen ze laten zien dat ze de regels die ze geleerd hebben goed kennen.
• Ze voelen zich verplicht om dingen aan de kaak te stellen die tegen de vastgestelde regels ingaan.

Tegen de tijd dat ze vier jaar oud zijn, hebben kinderen in hun hoofd al begrippen als eerlijk, redelijk, goed of slecht. Daarom beschuldigt het kind iemand die zich niet op de gewenste manier gedraagt om onderscheid te kunnen maken tussen goed en fout. Verklikken is nu in de plaats gekomen van de ruzies die vroeger vaak voorkwamen.

Iets anders is dat een kind roddelt over de wandaden van iemand anders. Dit kan ze een gevoel van eigenwaarde geven omdat ze het gevoel hebben dat ze te vertrouwen zijn. Natuurlijk moeten we de actie van de aanklager ook niet aanmoedigen. Het is belangrijk dat we ze leren dat niemand perfect is en dat we allemaal kunnen verbeteren. En dat ze zeker wel eens dingen hebben gedaan die niet goed waren. We moeten voorkomen dat we overdreven standpunten innemen die deze houding aanmoedigen.

Welke strategieën kun je gebruiken als kinderen elkaar verklikken?

Als een kind iets aan je verklikt en je aandacht krijgt, zijn ze geslaagd. Daarom zullen ze deze houding volhouden, omdat ze het als iets positiefs beschouwen. Als een kind je echter informeert over een gevaarlijke situatie zonder dat het de bedoeling heeft om te verklikken, dan moeten we deze actie belonen.

Aan de andere kant, als het om een situatie gaat die geen echte betekenis heeft, moeten we juist de relevantie ervan wegnemen. Op deze manier zal het kind dat verklikt zijn interesse verliezen, omdat deze houding van beschuldigen hem niet de voordelen biedt waar hij naar op zoek was.

We moeten het kind dat verklikt laten inzien dat we later zullen omgaan met wat hij ons vertelt. Een heel belangrijk ding dat we niet moeten doen, is het kind dat ongehoorzaam is geweest of wiens beschuldiging is geuit, berispen waar de aanklager bij is. Als we iets moeten vertellen, vertellen we het later, zonder de aanwezigheid van het kind dat heeft verklikt.

Evalueer de situatie

We moeten het kind helpen onderscheid te maken tussen wat echt gevaarlijk is en wat gewoon geroddel is. Het is één ding om te roddelen omdat hun broertje in een boom klimt en zou kunnen vallen, en het is iets anders om te zeggen dat ze hun speelgoed niet goed hebben opgeborgen. Hoewel het moeilijk is om jonge kinderen dit verschil bij te brengen, moeten we ze wel helpen om dit te bereiken.

Daarnaast moeten we ze duidelijk maken dat het niet nodig is om ons alles te vertellen wat er in hun omgeving gebeurt. We moeten ze echter wel het vertrouwen geven om om hulp te vragen wanneer ze dat nodig hebben.

De autonomie van kinderen bevorderen

We hoeven niet altijd te luisteren naar de beschuldigingen van kinderen, vooral niet als er geen gevaar is of als het om een conflict tussen hen gaat. Als we de kant van de een of de ander kiezen, moedigen we competitie aan.

In dit verband moeten we hen degenen laten zijn die kleine conflicten of problemen met anderen oplossen. Op deze manier zullen ze in staat zijn om deze situaties het hoofd te bieden door middel van onderhandeling, samenwerking en in het kader van respect.

Volwassenen moeten er altijd op letten dat er geen situatie van gebrek aan respect tussen hen ontstaat of dat ze elkaar uiteindelijk pijn doen. Dit is een manier om hen te laten opgroeien en zelfstandige kinderen te laten worden. We kunnen hen echter altijd helpen om hulpmiddelen en hulpbronnen te vinden om moeilijke situaties het hoofd te bieden.

Situaties op een positieve en volwassen manier heroriënteren

Om dit te doen, moeten we beginnen bij onszelf en ons gedrag. We moeten bijvoorbeeld geen denigrerende opmerkingen over anderen maken in het bijzijn van kinderen.

Waarom kinderen anderen verklikken

Zoals je hebt gezien, kunnen er veel redenen zijn waarom kinderen anderen verklikken. Weten waarom ze het doen is een goede manier om met deze situatie om te gaan. Hier hebben we je een aantal strategieën gegeven die je kunt toepassen om te voorkomen dat kinderen boos worden en anderen beschuldigen van onbelangrijke dingen. We moeten ze duidelijk maken dat als iemand in gevaar is, ze ons dat moeten laten weten, maar dan wel over dingen die niet zo belangrijk zijn.

Een manier om aan dit gedrag te werken is om ze te vragen alleen goede dingen over anderen te vertellen. Op deze manier zullen ze ook de positieve kant van andere mensen zien. We moeten niet vergeten dat het kinderen zijn en dat wij, de ouders, dit gedrag moeten sturen zodat het geen probleem wordt voor hun sociale ontwikkeling.