De gevolgen van een gebrek aan genegenheid

Een gebrek aan aandacht van ouders kan negatieve gevolgen hebben in de kindertijd en de komende fasen. We zullen je nu vertellen wat deze gevolgen zijn.
De gevolgen van een gebrek aan genegenheid
María Alejandra Castro Arbeláez

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Laatste update: 27 februari, 2019

Alle kinderen moeten liefde en aandacht krijgen. Niet alle kinderen worden echter behandeld met de genegenheid die ze nodig hebben. In dit artikel zullen we daarom de gevolgen bespreken van een gebrek aan genegenheid in de kindertijd.

Ouders hebben het steeds drukker en hebben eindeloze zorgen. Toch is het duidelijk dat een van de belangrijkste dingen die ze moeten doen is daarmee te stoppen. Ze moeten hun kinderen de genegenheid geven die ze nodig hebben.

Er is een verband tussen genegenheid in de kindertijd en toekomstige gezondheid en geluk op volwassen leeftijd. In die zin is het belangrijk dat volwassenen een omgeving van liefde creëren voor hun kinderen. Dat ze hen het gevoel geven dat ze er zijn om ze te begeleiden en te ondersteunen.

Tijd doorbrengen met geliefden is een geweldige kans om gevoelens te uiten en een positieve familiesfeer te creëren.

Wat zijn de gevolgen van een gebrek aan genegenheid in de kindertijd?

Wat zijn de gevolgen van een gebrek aan genegenheid in de kindertijd

We zullen nu enkele van de gevolgen uitleggen die voortvloeien uit een gebrek aan genegenheid in de kindertijd. Let goed op en probeer aan deze belangrijke behoefte van je kinderen te voldoen.

1. Moeilijkheden om gevoelens te identificeren

Het eerste gevolg dat optreedt wanneer er een gebrek aan genegenheid is in de kindertijd, is dat kinderen moeite kunnen hebben om hun emoties te identificeren. Een gebrek aan aandacht zorgt ervoor dat ouders hun kinderen niet op een gezonde manier leren omgaan met hun gevoelens.

Als gevolg hiervan zorgt dit ervoor dat veel kinderen hun sterke en zwakke punten niet kunnen herkennen. Ze kunnen zich zelfs leeg gaan voelen.

Er moet rekening worden gehouden met het feit dat baby’s emoties vooral leren te interpreteren door middel van woorden en gebaren. Als ze niet de nodige genegenheid krijgen, dan betekent dit dat ze de gevoelens die ze ervaren niet kunnen herkennen en identificeren.

2. Tekortkomingen in vaardigheden

Kinderen die ouders hebben die niet betrokken zijn presteren over het algemeen slecht in bijna alle gebieden van het leven. Deze kinderen vertonen vaak tekortkomingen in onder andere:

  • Kennis
  • Gehechtheid
  • Emotionele vaardigheden
  • Sociale vaardigheden

Door het gebrek aan emotionele gevoeligheid en liefde van hun verzorgers, kunnen deze kinderen later in hun leven moeite hebben om gehechtheid te voelen.

De totale afwezigheid van grenzen thuis zorgt ervoor dat het moeilijk wordt om op school en in andere sociale situaties gepast gedrag te leren. Dit maakt het daarom waarschijnlijker dat zij in de toekomst gedragsproblemen zullen ontwikkelen.

“Een van de belangrijkste dingen die ouders moeten doen, is daarmee te stoppen. Ze moeten hun kinderen de genegenheid geven die ze nodig hebben.”

3. Gebrek aan zelfvertrouwen

Het gebrek aan genegenheid in de kindertijd zorgt ervoor dat hun relatie met zichzelf de moeilijkste relatie is die ze in de toekomst zullen hebben. Soms voelen ze zich ook als hun eigen ergste vijand en de grootste critici ten opzichte van zichzelf.

Deze problemen met hun zelfvertrouwen kunnen er dan voor zorgen dat het leven een constante strijd is tussen wat ze echt voelen en wat ze willen voelen. Dit resulteert in kinderen die zwaarder over zichzelf oordelen dan dat ze anderen beoordelen. Ze hanteren bij zichzelf ook een hogere norm.

Hoewel het leren om van jezelf te houden een lange reis is, is het voor deze kinderen belangrijk om te benadrukken dat ze belangrijk zijn en dat ze het vermogen hebben om een verschil te maken. Het doel is om de manier waarop ze zichzelf zien en hoe ze naar anderen projecteren, te transformeren.

4. Weinig vertrouwen in andere mensen

Verdrietig meisje op het gras

Ten slotte moet je weten dat het gebrek aan genegenheid bij kinderen ertoe leidt dat kinderen moeite hebben om andere mensen te vertrouwen. In deze situaties kunnen ze zich constant zorgen maken dat de mensen van wie ze houden hen onvermijdelijk pijn zullen gaan doen.

Als kinderen zich niet in een stabiele en gastvrije omgeving bevinden, dan zullen ze het in de toekomst misschien moeilijk vinden om anderen te vertrouwen. Natuurlijk maakt dit bijna elke vorm van een langdurige relatie moeilijk.

Vertrouwen is zeker een belangrijke component in positieve emotionele gehechtheid. Wanneer mensen geen genegenheid en bescherming van een volwassene ervaren, dan zullen ze eerder afweermechanismen ontwikkelen om te voorkomen dat ze gekwetst worden.

Bedenk dat de gevolgen van een gebrek aan genegenheid in de kindertijd ontstaat doordat ouders soms het belangrijkste vergeten dat aan kinderen moet worden gegeven, namelijk liefde.

Als moeder moet je ervoor zorgen dat je kinderen de prioriteit zijn. Dat ze dus de liefde en aandacht krijgen die ze nodig hebben. 


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Nerín, N. F., Nieto, M. A. P., & Pérez, M. J. de D. (2014). Relación entre los estilos de crianza parental y el desarrollo de ansiedad y conductas disruptivas en niños de 3 a 6 años. Revista de Psicología Clínica Con Niños y Adolescentes1(2), 149–156. https://doi.org/10.7771/2327-2937.1083
  • Baena, A., Sandoval, M., Urbina, C., Juárez, H., & Villaseñor, S. (2005). Los trastornos del estado de ánimo. Revista Digital Universitaria6(1), 2–14. https://doi.org/10676079
  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.