Waarom bonkt mijn kind met zijn hoofd tegen de muur?

Waarom bonkt mijn kind met zijn hoofd tegen de muur? Dit gedrag kan verschillende oorzaken hebben. Leer wat ze zijn en help je kleintje.
Waarom bonkt mijn kind met zijn hoofd tegen de muur?
María Alejandra Castro Arbeláez

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Laatste update: 22 januari, 2022

Als je een nieuwe moeder of vader bent, ben je zeker geïnteresseerd in elk van de gedragingen van je baby. Naarmate je kind groeit, vertoont het gedragingen die je verontrusten. Misschien is een van de vele dingen die je je afvraagt: “Waarom bonkt mijn kind met zijn hoofd tegen de muur?” In dit artikel leer je de mogelijke redenen waarom kinderen zichzelf pijn doen.

Waarom bonkt mijn kind met zijn hoofd tegen de muur?

Dit gedrag komt vaak voor bij kinderen jonger dan 2 jaar, omdat ze gefrustreerd raken doordat ze niet weten hoe ze zich moeten uiten. Het resultaat is dat ze uiteindelijk zichzelf slaan. In het algemeen zie je dit gedrag meer bij jongens, omdat ze er over het algemeen wat langer over doen om te leren praten.

Waarom bonkt mijn kind met zijn hoofd tegen de muur

Maar als ze ouder dan 2 jaar zijn, leren ze hun woede op een andere manier te uiten. Ze kunnen hun gevoelens al gemakkelijker uiten omdat ze al weten hoe ze moeten spreken. Als je kind op die leeftijd dus zelfverwondend gedrag blijft vertonen, moet je je zorgen maken.

Is het gewoon opstandig gedrag of een of andere stoornis?

Het feit dat dit gedrag vaak voorkomt, betekent niet dat het normaal is. Als je kind zich dus veel verwondt in verschillende omstandigheden en op verschillende plaatsen, moet je ermee naar een professional gaan. Pas dan zul je weten of ze het uit opstandigheid doen of vanwege een stoornis. Eerst moet je observeren op welke momenten ze zichzelf beginnen te verwonden.

Een kind bonkt met zijn hoofd tegen de muur uit manipulatie

Als hun driftbuien te maken hebben met ergens mee weg willen komen, zul je dat merken. Als dat het geval is, zullen ze zichzelf beginnen te slaan na een straf of misschien om jou zover te krijgen dat je hen gunt wat ze willen. Ook als ze het gevoel hebben dat je hen niet helemaal begrijpt, wat woede en frustratie veroorzaakt.

Als gevolg van een neurologische stoornis

Dit komt voor als je kind zonder duidelijke reden agressief gedrag tegen zichzelf vertoont. Als hij daarnaast blijft huilen zonder op te houden, ondanks de maatregelen die je hebt overwogen die je moet nemen, is dit ook een teken. Als je kind dus niet aan zelfbeschadiging doet omdat je het gestraft hebt, moet dit verder onderzocht worden.

Het kan het gevolg zijn van organische en neurologische afwijkingen. Zoals in het geval van autisme, schizofrenie, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD – Engelse link), en een verstandelijke handicap.

Met het hoofd tegen de muur bonken om psychologische redenen

Sommige ziekten van psychologische oorsprong kunnen dit zelfverwondend gedrag uitlokken; bijvoorbeeld stress, eenzaamheid, angst, of zelfs depressie bij kinderen , die steeds vaker voorkomt.

Uit behoefte aan aandacht

Je moet attent zijn om in alle behoeften van je baby te kunnen voorzien. Een daarvan is het geven van genegenheid. Met zoveel dingen te doen, kun je dit aspect verwaarlozen. Je kind eist echter je aandacht op en zal dat waarschijnlijk doen door met zijn hoofd tegen de muur of iets anders te slaan.

Wat kan ik doen als mijn kind met zijn hoofd tegen de muur bonkt?

Het antwoord op deze vraag hangt af van de reden waarom het zichzelf slaat. Als dit gedrag het gevolg is van een of andere stoornis of ziekte, is het het meest logisch je kind naar de dokter te brengen. De specialist zal bepalen of het nodig is een behandeling met medicijnen toe te dienen. Bovendien zal hij je, als dat nodig is, de opdracht geven therapie te volgen. Je kunt het beste overleggen met een psycholoog, een neuroloog en zo nodig met een kinderpsychiater.

Tegelijk zijn er twee fundamentele aanbevelingen die gevolgd kunnen worden juist als het kind dit gedrag begint te vertonen, en dat zijn de volgende:

  • Voorkom dat het kind gewond raakt: Het is van essentieel belang dat je vasthoudtechnieken gebruikt zoals de hieronder genoemde. De bedoeling is dat een mogelijke verwonding en andere complicaties worden voorkomen.
  • Negeer de situatie niet: Hoewel het kind kan proberen je door dit gedrag te manipuleren, mag je het in geen geval negeren. Verwondingen komen heel vaak voor, dus probeer hun aandacht door andere prikkels af te leiden.

Beheersingstechniek bij driftbuien

In het geval dat het is om hun frustratie af te reageren, zou een knuffel heel behulpzaam zijn. Het betekent niet dat ze zullen ophouden met huilen om te krijgen wat ze willen, maar ze zullen waarschijnlijk wel kalmeren.

Een moeder die haar kind troost

Als je je kleintje knuffelt, komen er bij hem stoffen vrij zoals oxytocine. Dit hormoon staat bekend als dat van genegenheid of liefde. Er ontstaat dus een sterke band tussen ouders en kinderen. Bovendien geeft het je kind geborgenheid en een gevoel van beschutting.

Maar knuffels zijn meer dan belangrijk als kinderen zelfverwondend gedrag vertonen. In hun hersenen komen namelijk zowel serotonine als dopamine vrij. Deze stoffen zorgen voor kalmte, volheid, harmonie en welbevinden.

Het mooiste van het geven van een knuffel is dat je daardoor zelf ook dezelfde voordelen krijgt. Om het meest effectief te zijn, moet je je kind stevig en langdurig omhelzen. Dit staat bekend als een insluitingstechniek, die werkt om de driftbuien van je kleintje te kalmeren.

Kortom, het is goed om je af te vragen waarom je kind met zijn hoofd tegen de muur bonkt. Hoewel dit gedrag vaak voorkomt, is het uiteraard niet goed voor het kind. Observeer en analyseer de redenen waarom ze het doen, zodat je ze steeds de hulp kunt geven die ze nodig hebben.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Almendro Padilla, C. (2009). “Técnicas de relajación”, FMC Formación Médica Continuada En Atención Primaria, 16 (1): 36.
  • de Jesús Ramos, A., Dols, A. N., & Arranz, A. R. (2019). Serotonina: un neurotransmisor que impacta nuestras emociones. RD-ICUAP, 5(13). http://rd.buap.mx/ojs-dm/index.php/rdicuap/article/view/358
  • Coll, C.; Miras, M.; Onrubia, J., & Solé, I. (1998). Psicología de la educación. Barcelona: Edhasa.
  • Solé, I. (2002). Cuadernos de educación: orientación educativa e intervención psicopedagógica. Barcelona: Horsori.
  •  (2002). Cuadernos de educación: orientación educativa e intervención psicopedagógica. Barcelona: Horsori.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.