Kunnen tepelveranderingen tijdens de zwangerschap en borstvoeding worden voorkomen?
Zwangerschap en borstvoeding zijn natuurlijke en prachtige processen in het leven van een vrouw, maar ze brengen ook een reeks veranderingen in het lichaam met zich mee. Een van de meest voorkomende veranderingen die zwangere vrouwen tijdens deze fase ervaren en die sommigen graag willen vermijden, zijn tepelveranderingen.
Veel vrouwen vragen zich af of er een manier is om deze veranderingen van de tepels te voorkomen of te minimaliseren. In dit artikel bespreken we de tepelveranderingen tijdens de zwangerschap en borstvoeding en de verschillende manieren om ze te voorkomen of de gevolgen ervan te verzachten. Let op!
Welke veranderingen ondergaan tepels tijdens de zwangerschap?
Tijdens de zwangerschap bereiden de borsten van een vrouw zich voor op het geven van borstvoeding. Dit gaat gepaard met een reeks hormonale veranderingen die van invloed zijn op de tepelhof en de tepels, zoals wordt beschreven in een artikel dat is gepubliceerd in het Cardiovascular Journal of Africa (Engelse link).
Donkerdere kleur
De tepels worden gevoeliger en pijnlijker en kunnen donkerder worden. De tepelhofjes, het gepigmenteerde gebied rond de tepel, kunnen ook groter en donkerder (Engelse link) worden.
Zodra de borstvoeding stopt, kan het tepelhof weer lichter van kleur worden, maar meestal blijft het donkerder van kleur dan voor de zwangerschap.
Klieren van Montgomery
Er kunnen kleine bultjes op het oppervlak van de tepels verschijnen, de zogenaamde klieren van Montgomery, die een smerende substantie afscheiden om de huid tijdens de borstvoeding te beschermen.
Ze kunnen zelfs een lichte geur produceren. Samen met het donkerder worden van de tepelhof, is de Baby-Friendly Hospital Initiative (Engelse link) van mening dat het helpt voor zuigelingen om de tepel te vinden en gemakkelijker met borstvoeding te beginnen
Als de borstvoeding echter eindigt, krimpen de Montgomery-klieren en keert de textuur van het tepelhof terug naar de staat van voor de zwangerschap.
Tepelveranderingen tijdens de borstvoeding
Tijdens de borstvoeding blijven de tepels veranderingen ondergaan. Door het geven van borstvoeding kunnen je tepels gebarsten of rood worden door het constante zuigen van de baby. Voor sommige vrouwen kan dit ongemak en pijn veroorzaken. Er zijn echter stappen die je kunt nemen om deze effecten tot een minimum te beperken.
Tepelletsels
Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de baby tijdens het geven van borstvoeding op de juiste manier aan de borst vastklikt. Een goede aanhechting kan het risico op tepelblessures verkleinen. Daarom kan het nuttig zijn om een borstvoedingsspecialist of zorgverlener te raadplegen om de juiste borstvoedingstechnieken te leren zodat je baby goed kan aanhechten.
Een slechte aanhechting kan irritatie of schuring van het tepelhofweefsel veroorzaken. Schade aan het tepelhof kan het comfort en het succes van borstvoeding beïnvloeden.
Verhoogd vochtgehalte
Borstvoeding kan pijnlijke tepels, droogheid en kloven veroorzaken. Het tepelhof kan ook gebarsten, pijnlijk of geïrriteerd raken door het lekken van moedermelk. Soms kan vocht op de huid leiden tot huidlaesies en infecties zoals mastitis of spruw.
Daarom is het aan te raden om je tepels schoon en droog te houden. Daarnaast kan het dragen van een goede, ademende borstvoedingsbeha helpen om de borsten droog te houden en vochtophoping te voorkomen. Je kunt na de borstvoeding ook specifieke tepelcrèmes of -zalven gebruiken om de huid gehydrateerd te houden en de genezing te bevorderen.
Borstverzadiging
Het National Institute of Child Health and Human Development noemt pijnlijke, stevige en gezwollen borsten (Engelse link) als veelvoorkomende symptomen van borstverzadiging. Deze aandoening kan de tepels platter maken en het tepelhof hard doen aanvoelen, waardoor de baby moeilijk de borst kan pakken.
Om de symptomen te verminderen, wordt geadviseerd borstvoeding te geven nadat de borsten zijn gemasseerd of eerst wat melk met de hand af te kolven om de borstvoeding te vergemakkelijken. Regelmatig borstvoeding geven is dan weer de beste manier om stuwing te behandelen en te voorkomen.
Hoe kunnen tepelveranderingen worden beperkt?
Hoewel tepelveranderingen meestal onvermijdelijk zijn tijdens de zwangerschap en borstvoeding, zijn er enkele manieren om de gevolgen ervan te beperken. Hieronder volgen enkele aanbevelingen.
Huidverzorging
Houd de tepelhuid gehydrateerd en beschermd om droogheid en kloven te voorkomen. Het gebruik van speciale tepelcrèmes of -zalven kan nuttig zijn.
Ondersteunende beha’s
Het dragen van goed passende, comfortabele borstvoedingsbeha’s kan extra steun geven aan de borsten en het ongemak tijdens de borstvoeding verminderen.
Juiste borstvoedingstechnieken
Het aanleren en oefenen van de juiste borstvoedingstechnieken, waaronder het goed aanleggen van de tepel, kan letsel aan de tepel helpen voorkomen.
Raadpleeg een specialist
Als je tijdens de zwangerschap of borstvoeding aanhoudende tepelproblemen hebt, is het belangrijk om de hulp in te roepen van een borstvoedingsspecialist of zorgverlener.
Alle aanpassingen zijn natuurlijk en bedoeld om de borsten voor te bereiden op borstvoeding en het voeden van de baby te vergemakkelijken. Daarom kun je deze veranderingen niet helemaal vermijden, omdat ze het gevolg zijn van de hormonale en fysiologische veranderingen tijdens de zwangerschap.
Tepelveranderingen zijn van voorbijgaande aard
Tepelveranderingen tijdens de zwangerschap en borstvoeding zijn grotendeels onvermijdelijk, omdat ze deel uitmaken van de natuurlijke processen van het vrouwelijk lichaam. Hoewel ze niet volledig kunnen worden vermeden, is het wel mogelijk om maatregelen te nemen om de gevolgen tot een minimum te beperken.
Het is altijd raadzaam om hulp en begeleiding te zoeken van gezondheidsprofessionals als zich tijdens de zwangerschap en borstvoeding aanhoudende problemen of zorgen met betrekking tot de tepels voordoen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.