Zeg je baby gedag voordat je weggaat
Als je het huis verlaat zonder gedag te zeggen, voelt je kind zich verdrietig. Hij kan niet begrijpen waarom zijn moeder er gewoon was en nu zomaar ineens is verdwenen. Hij voelt zich ontzet.
Het kind begint om zijn moeder te roepen, niet wetend of ze terugkomt. Hij weet ook niet hoe lang zijn mama weg zal blijven, of waarom ze weg is gegaan zonder afscheid te nemen.
Wanneer onze kinderen nog klein zijn, lijkt het soms gemakkelijker om weg te sluipen als ze even niet kijken. We wachten tot ze afgeleid zijn, openen de deur en glippen dan snel weg.
Onze redenering achter deze strategie is om te voorkomen dat onze kinderen ons zien gaan en beginnen te huilen. Soms vragen we zelfs een familielid om onze baby’s even af te leiden, zodat ze niet merken dat wij weggaan. We maken echter een grote fout. Het is echt veel beter je baby gedag te zeggen voordat je weggaat.
In de eerste paar jaar van hun leven is het moeilijk voor kleine kinderen om niet bij hun ouders te zijn. Pas later beginnen ze te begrijpen dat je vertrek slechts tijdelijk is en dat je gauw weer terug komt met kusjes en knuffeltjes.
Gedag zeggen is meer dan noodzakelijk
Hoogstwaarschijnlijk zal je baby het idee dat je weggaat niet leuk vinden. En hij zal vast en zeker gaan huilen. Maar deze reactie is niet alleen normaal, het is gezond. Je kind laat hiermee gewoon zijn gevoelens blijken.
Maak je geen zorgen als je kind begint te huilen! Althans probeer dat. Probeer verschillende manieren om hem gedag te zeggen totdat je de manier vindt die voor hem het beste werkt. Het is belangrijk dat je hem kunt zeggen dat je weggaat maar dat je ook weer gauw terug komt.
Als je met je kleintje een afscheidsroutine hebt gevonden, zal hij beginnen te begrijpen dat je vertrek slechts tijdelijk is. Dit zal voorkomen dat hij angstig wordt en gaat huilen wanneer je weg gaat. Afscheid nemen is belangrijk om je baby te helpen beter met afscheid om te leren gaan.
Vaak huilen kinderen wanhopig wanneer ze gescheiden zijn van hun moeders. Als je kind telkens huilt wanneer je weggaat en hem toevertrouwd aan de zorg van iemand anders, voel je je misschien schuldig. Misschien overweeg je zelfs om dan maar helemaal niet weg te gaan. Maar dit zou alles alleen maar erger maken.
Het is belangrijk om een manier te vinden om je baby eraan te helpen wennen dat hij niet altijd bij je is. Dit moet een geleidelijk proces zijn en kan wat geduld vergen.
Maar geloof het of niet, afscheid nemen van je baby kan zelfs ook voor jou gemakkelijker worden. Je zult uiteindelijk in staat zijn om het huis te verlaten zonder dat je je kind hoeft te misleiden.
Wat er ook gebeurt, zeg altijd gedag
Probeer niet van streek te raken wanneer je je kind “ziet lijden”. Begrijp dat zijn huilen een normaal onderdeel is van deze ontwikkelingsfase, waar baby’s nou eenmaal doorheen moeten.
Wanhoop niet, het zal echt niet altijd zo blijven. Op een dag zal je kind plotseling uit zijn schulp kruipen en het leuk vinden om nieuwe mensen te ontmoeten. Je doel moet zijn om dit op een natuurlijke manier te laten gebeuren, zonder dat het traumatisch is voor je kleintje.
Het is een goed idee om je kind elke dag wat tijd met andere mensen door te laten brengen. Dit kunnen opa en oma zijn, ooms en tantes of goede vrienden.
Hij weet dat het gezellig en vertrouwd is bij de mensen die bij hem blijven en zal jou gemakkelijker laten gaan.
Gedag zeggen: stap voor stap
Zet of leg je kind op de grond of in zijn wieg met wat speelgoed. Loop de kamer uit voor een momentje. Natuurlijk blijf je wel heel dicht in de buurt voor het geval hij gaat huilen of er iets gebeurt.
Misschien begint je kind eerst te huilen maar je zult verbaasd zijn: zodra hij zijn speeltjes ziet, zal hij beginnen te spelen.
Zorg ervoor dat je hem gedag zegt met een glimlach op je gezicht. Laat je kind niet zien dat je ongerust of verdrietig bent omdat hij huilt.
En, heel belangrijk, ga niet terug! Zelfs als je je kind hoort huilen, ga weg. Verleng het afscheid niet. Vertrouw erop dat je je kleintje in goede handen hebt achtergelaten en dat er niets met hem zal gebeuren.
Probeer grenzen te stellen en je kind te laten begrijpen dat er momenten zijn waarop je weg moet gaan. Bijvoorbeeld wanneer je naar het toilet gaat of als je gaat koken.
Wat er ook gebeurt, zeg hem gedag!
Het allerbelangrijkste is dat je nooit weg sluipt of tegen je kind liegt en zegt dat je zo terug bent terwijl dat niet zo zal zijn. Dit zou er toe leiden dat je kind je niet vertrouwt en hij zou zich constant angstig voelen.
Veel moeders hebben de gewoonte om het huis uit te sluipen terwijl hun kinderen even worden afgeleid. Dit voorkomt inderdaad dat je je kind verdrietig ziet als je weg gaat. Maar je helpt je kind er bepaald niet mee.
Je doet er veel beter aan je baby uit te leggen dat mama moet gaan werken, een afspraak heeft, enz. Hoe klein je zoon of dochter ook is, je moet hem echt gedag zeggen voordat je weggaat.
Als je dat niet doet, creëer je alleen maar een verwarrende situatie voor je baby. Baby’s hebben nog niet het vermogen om te begrijpen dat je ergens anders bent wanneer ze je niet zien.
Gedag zeggen is een must
Als je weg gaat, verdwijn je en denken ze misschien dat je ophoudt te bestaan. En dat is natuurlijk rampzalig. Je moet hen helpen begrijpen dat je afwezigheid tijdelijk is en dat je terugkomt.
Een goed spel om te spelen dat hen helpt bij dit proces is Kiekeboe. Verstop je gezicht achter een doekje en vraag: “waar is mama?” Deze eenvoudige oefening zal je afwezigheid nabootsen.
Weggaan zonder afscheid te nemen maakt je baby ook angstig omdat hij nooit weet wanneer je opeens zou kunnen verdwijnen. Door hem altijd gedag te zeggen wanneer je weg gaat, hoeft hij niet voortdurend bang te zijn dat je ineens verdwijnt. Hij zal begrijpen dat je niet voortdurend in de buurt bent.
Onze baby’s begrijpen veel van de dingen die we tegen hen zeggen niet, maar ze begrijpen onze intentie wel. Daarom is het belangrijk om op een rustige toon uit te leggen waarom je moet vertrekken en, vooral ook, dat je terugkomt.
Dit zal je kleintjes helpen zich rustig te voelen wanneer je moet gaan. Stukje bij beetje zal je kind het beter gaan begrijpen en de scheiding zal veel minder traumatisch zijn.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Guerra, V. (2007). Papel de la triadificación-terceridad en el proceso de separación durante el primer año de vida. Revista de la APPIA, 16.
- Kimelman, M., & González, L. (2013). Psicopatología del bebé. Psiquiatría del Niño y del Adolescente, 2, 337-432.