Moeten we vrienden zijn met onze kinderen?

Je hebt de zin vast weleens gehoord: "Mijn dochter is als mijn beste vriendin" of vice versa. In dit artikel zullen we over dit onderwerp praten en zullen we enkele gedachten opwekken om de vraag te beantwoorden of we al dan niet vrienden met onze kinderen moeten zijn.

Geschreven en geverifieerd door de pedagoog María Matilde.

Laatste update: 22 december, 2022

Tegenwoordig is de relatie tussen ouders en kinderen veranderd. Het is niet langer een autoritaire, strikte relatie met vastgestelde grenzen die ervoor zorgen dat de relatie klein en informeel is. Tegenwoordig is het gebruikelijk om met onze kinderen als vrienden om te gaan in plaats van als ouders.

Bovendien beweren veel ouders dat vertrouweling en goede vriend zijn van hun kinderen een goede manier is om hen op te voeden en te onderwijzen.

De relatie tussen ouders en kinderen van tegenwoordig

De relatie die de meeste ouders met hun kinderen in deze tijd hebben, wordt gekenmerkt als een hechte relatie. Zelfs in het meest complexe stadium, namelijk de adolescentie.

De ouders van vandaag willen:

• Meer contact hebben met hun kinderen.
• Tijd met hen doorbrengen.
• Zich bewust zijn van wat ze doen.
• Hun mode en smaken kennen.
• Quality time en hobby’s met hen delen.

Veel ouders zijn van plan een gelijke relatie met hun kinderen aan te gaan. Soms is het echter niet eenvoudig om te onderscheiden wie de grenzen stelt en wie autoriteit heeft. Zijn het de ouders of de kinderen?

De kinderen van vorige generaties zouden toestemming vragen om uit te gaan of dingen te doen. Tegenwoordig informeren of melden ze dat alleen. Zelfs de manier waarop kinderen met hun ouders praten en hen aanspreken, is veranderd. Tegenwoordig is het niet zo streng.

Waarom het niet raadzaam is om vrienden met onze kinderen te zijn

Hoewel ouderlijke relaties in de loop van onze geschiedenis zijn veranderd, moeten ouders voorzichtig zijn bij het opzetten en aannemen van een opvoedingsstijl en een relatie met hun kinderen in termen van ‘vriendschap’.

Ten eerste zijn er bepaalde sociale rollen die een doel hebben, dat wil zeggen dat ze een bepaalde functie vervullen in relaties tussen mensen. We mogen daarom niet uit het oog verliezen dat ouder zijn een sociale rol is.

Ouders moeten daarom autoriteit inspireren en grenzen stellen. Dit moet natuurlijk altijd via dialoog, vertrouwen, respect en liefde gebeuren.

Ten tweede kunnen sommige ouders geen vrienden worden met hun kinderen, omdat dat betekent dat ze deze rol in elke omstandigheid van het leven moeten behouden, wat onmogelijk is.

Het zijn juist de kinderen die soms autoriteit, aanwezigheid en volwassen erkenning eisen. Zij zijn degenen die behoefte hebben aan beperking op basis van volwassenheid en ervaring.

Het antwoord op de vraag of we vrienden met onze kinderen moeten zijn is “nee”. Alicia Banderas stelt in haar boek ‘Little Tyrants’ dat ouders geen vrienden kunnen zijn met hun kinderen en dat het hun educatieve taak is om de balans tussen autoriteit en genegenheid te vinden.

De auteur stelt dat ouders moeten weten hoe ze op tijd grenzen kunnen stellen. Ze kunnen daardoor voorkomen dat hun kinderen echte tirannen worden.

Een vriendschappelijke relatie opbouwen is niet hetzelfde als vrienden met onze kinderen zijn

Ouders kunnen, in plaats van vrienden te zijn met onze kinderen, proberen een vriendschappelijke relatie met hen op te bouwen zonder onze rol als ouders uit te schakelen. Om een vriendschappelijke relatie met onze kinderen tot stand te brengen, moeten we rekening houden met het volgende:

• Praten, redeneren en onderhandelen over grenzen is oké, maar het is essentieel om ze wel vast te stellen. Ouders moeten weten hoe ze nee moeten zeggen en hun kinderen voldoende redenen moeten geven waarom.
• Het is goed om affectie, nabijheid en lichaamscontact te uiten. Zonder vrienden te hoeven zijn met hun kinderen, kunnen ouders een liefdevolle relatie met hen aangaan die dialoog en vloeiende communicatie bevordert.
• Hoewel vrienden veel vertrouwen winnen, betekent dit niet dat kinderen hun zorgen, behoeften, vreugden en angsten niet met hun ouders kunnen delen. Het is daarom belangrijk dat ouders voldoende vertrouwen met hun kinderen genereren, zodat ze het gevoel hebben dat ze hun problemen kunnen delen. Ze moeten echter ook weten hoe ze de meningen en adviezen van hun ouders kunnen accepteren.

Een vriendelijke relatie met onze kinderen

Een vriendelijke relatie met onze kinderen is zonder twijfel een gezonde, open, eerlijke, flexibele en communicatieve ouder-kind relatie. Het is ook belangrijk om een relatie te hebben op basis van respect voor ouderlijk gezag en de acceptatie van gerechtvaardigde en afgesproken limieten door kinderen.

Anders dan vrienden zijn met onze kinderen, is het in een vriendschappelijke relatie mogelijk om autoriteit en liefde compatibel te maken. Dit is essentieel voor kinderen om te begrijpen dat de beslissingen en acties van hun ouders geen andere bedoeling hebben dan het goede, de veiligheid en het geluk van hun kinderen.