Hoe kan je een ouder-kindrelatie verbeteren?

Het verbeteren van een ouder-kindrelatie is een gezamelijke inspanning die iedereen in het gezin moet leveren. Hoewel het misschien een uitdaging lijkt vanwege veel conflicten en misverstanden, is het mogelijk om respect en onvoorwaardelijke liefde te herwinnen.
Hoe kan je een ouder-kindrelatie verbeteren?
María Alejandra Castro Arbeláez

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Laatste update: 14 maart, 2020

In deze moderne tijd is het helaas steeds gebruikelijker om communicatie tussen ouders en kinderen beperkt en zelfs afstandelijk te zien. Daarom willen wij wijzen op manieren om de ouder-kindrelatie te verbeteren.

Lees hieronder wat de oorzaken van deze dissociatie kunnen zijn en hoe je een van de belangrijkste relaties kunt verbeteren die er zijn – die tussen een ouder en een kind.

Ouder-kindrelatie: oorzaken van de verstoring

Het verbeteren van een ouder-kindrelatie is een van de meest besproken onderwerpen in de moderne psychologie. Een beschadigde familie-omgeving is de oorzaak van falen, in zowel interpersoonlijke relaties als met betrekking tot economische situaties, om er maar een paar te noemen.

De oorzaken van deze situatie zijn voor elk gezin verschillend. In de meeste gevallen is dit echter te wijten aan het volgende:

Meer gebruik van technologie

Elektronische apparaten hebben in sommige gevallen de afstand vergroot tussen mensen die in hetzelfde huis wonen.

Nu is het steeds gebruikelijker om ouders te zien werken op hun apparaten, op elk moment van de dag. Ondertussen brengen kinderen hun tijd door met spelen op hun tablets. Vanaf jonge leeftijd wennen ze er daarom al aan om hun ouders niet te storen of te hinderen.

Iedereen denkt dat ze gelijk hebben

Sommige ouder-kind conflicten gebeuren omdat elk persoon denkt dat ze gelijk hebben en dat de ander zich niet inleeft. Voor velen betekent het dat uitleggen van hun standpunt een debat is, dat de angst met zich mee brengt om het gevoel van veiligheid te verliezen en kwetsbaar te moeten zijn.

Deze angstgevoelens belemmeren een gezonde dialoog. Dit is waar de relatie vervolgens scheurtjes begint te vertonen.

Angst kan de ouder-kindrelatie verstoren

Voor veel kinderen brengt het concept van intimiteit wantrouwen en angst voor hun ouders met zich mee. Deze factoren maken het moeilijk om een gezonde relatie op te bouwen. In deze gevallen zien de kinderen hun ouders als opdringerig geïnteresseerd in hun privéleven, wat de communicatie nog verder verzwakt.

Voor ouders is er vaak de angst om hun autoriteit te verliezen en dat hun kinderen te weten komen over verhalen of dingen die ze deden toen ze jong waren. Ze zijn ook bang dat hun kinderen hun angsten te weten komen, of dat nu op economisch, beroepsmatig of sociaal vlak is.

De ouder-kindrelatie verbeteren: praktische maatregelen

Familie uit papier geknipt

Om je ouder-kindrelatie te verbeteren, moet je eerst leren praten en luisteren. Dit is wat beide partijen moeten doen, zodat de poging de moeite waard is en tot positieve veranderingen leidt.

Enkele van de meeste effectieve maatregelen zijn onder andere:

Ouders

Kinderen moeten weten dat je toegankelijk bent en dat jij vanaf het moment dat ze heel jong zijn al naar gezonde communicatie streeft. Dit doe je door een gesprek te beginnen en ideeën te delen die hun aanspreken. Vermijd ze te ondervragen. Laat ze echter merken dat je geïnteresseerd bent in hun leven.

Om dit te doen, stop je waar je mee bezig was en luister je naar ze. Onderbreek ze niet en laat ze vrij-uit praten.

Schreeuwende vader is niet goed voor de ouder-kindrelatie

Aan de andere kant kan de manier waarop je reageert de communicatie met je kinderen stimuleren of juist onderdrukken. Dit gebeurt als je met ruzie begint, als je defensief wordt, of geïrriteerd raakt door de situatie.

Geef je mening zonder je kinderen te berispen. Op deze manier creëer je een gezonde omgeving die een hechte relatie bevordert. En het beste van alles, je geeft het goede voorbeeld.

Kinderen

Ouders zijn niet de enige die het werk moeten doen. Kinderen moeten ook moeite doen. Sommige aanbevelingen van deskundigen kunnen als volgt worden samengevat:

  • Denk na over de gevolgen van een verbroken relatie met je ouders. Je ouders zijn het belangrijkste omdat zij je hebben begeleidt naar mate je ouder wordt. Een boze beslissing kan jou en de rest van je familie schaden.
  • Houd je geest open voor verschillende opties. De ervaringen van je ouders zijn wijsheid. Naar hen luisteren en eerlijk zijn is de beste manier om hiervan te profiteren.
  • Vergeet niet dat je ouders niet perfect zijn. Dit zal je helpen om hen dagelijks te vergeven en hun fouten te overwegen en geduldig met ze te zijn.

Kortom, het verbeteren van de ouder-kindrelatie is wat de moderne samenleving nodig heeft om succesvol te zijn. Door dit te doen, kun je leven zonder wrok, een wrok die je emotionele gezondheid en je fysieke gezondheid kan schaden. Het gevoel om deel uit te maken van een gezin moet voor beide partijen altijd het belangrijkste zijn.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Mead, M. (2014). “La educación desde la comunicación”, Cultura y Educación, 10 (1): 17-34.
  • Pacho, Z. R., & Triñanes, E. R. (2011). “Programas de entrenamiento para padres de niños con problemas de conducta: Una revisión de su eficacia”, Anales de Psicología, 37 (3-4): 223-230.
  • Torío López, S. (2004). “Familia, escuela y sociedad”, Aula Abierta, 83: 35-52.
  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.