Hoe kinderen te leren hun verplichtingen na te komen
In dit artikel praten we over het belang om kinderen te leren hun verplichtingen na te komen. We vertellen je hoe je dat kunt aanpakken. In het begin doen volwassenen en ouders alles voor de kinderen. We pakken hun rugzakken in, sorteren hun kleren en organiseren hun schoolspullen. Uiteindelijk bereiken ze de basisschool en daarmee beginnen ze meer verantwoordelijkheden op zich te nemen.
Dit gebeurt omdat kinderen geleidelijk aan zelfstandiger worden, en het is belangrijk dat we hen begeleiden en er zijn om hen te helpen hun mogelijkheden te ontwikkelen. Kinderen leren hun verplichtingen na te komen is essentieel voor hen om nieuwe vaardigheden te leren en zich in te voegen in het leven in de maatschappij. Laten we eens kijken hoe we dat kunnen doen.
Leer hoe je kinderen kunt leren hun verplichtingen na te komen
Er zijn verschillende manieren waarop we kinderen kunnen leren hun verplichtingen na te komen. Hier volgen er enkele.
Maak ze deelgenoot van huishoudelijke taken
Kinderen betrekken bij huishoudelijke taken is een manier om verantwoordelijkheid uit te oefenen. (Engelse link). We moeten echter in gedachten houden dat de verplichtingen die we hen opleggen passend moeten zijn voor hun leeftijd. Wanneer dit niet gebeurt, kunnen we hen uiteindelijk frustreren.
We kunnen ze bijvoorbeeld vertellen dat ze elke dag hun bed moeten opmaken en dat ze elke donderdag hun kamer moeten opruimen.
Laat je kind zien wat de gevolgen zijn als ze hun afspraken niet nakomen
Laten we deze situatie eens bekijken. Je tiener moest in bad voordat zijn jongere broertjes en zusjes terugkwamen van voetballes. Op die manier zou er geen oponthoud zijn in de badkamer en kan iedereen op tijd naar de bioscoop. Als ze dat niet hebben gedaan, wijs je er op dat moment op, zonder boosheid en met veel assertiviteit, dat je nu tijd tekort komt en dat ze komen als de film al begonnen is.
Op deze manier zal de jongere merken dat door het niet nakomen van zijn verantwoordelijkheid er een consequentie zal zijn die hem en anderen zal treffen.
Wees een rolmodel
Dit is een eenvoudige maar belangrijke maatregel. Op jonge leeftijd zijn volwassenen de belangrijkste referenties voor kinderen. Daarom moeten we dat gedrag vertonen waarvan we willen dat ze het herhalen. Als ze ons bijvoorbeeld voortdurend excuses zien maken voor te laat komen of over een of andere kwestie, zullen ze geloven dat dit het juiste is om te doen en zullen ze dit nadoen.
Pas de manier waarop ze ons nodig hebben aan om hen te helpen
Sommige kinderen zullen het wat moeilijker vinden om te onthouden wat ze mee moeten nemen naar de volgende les of naar huis. We kunnen ze hier dus wat extra helpen.
Tegen jongere kinderen kunnen we bijvoorbeeld zeggen dat ze altijd met drie dingen (of welk aantal dan ook) thuis moeten komen: hun rugzak, hun jas, en het speelgoed of belangrijkste voorwerp dat ze voor de activiteit van die dag hebben gebruikt. In het geval van tieners kunnen we voorstellen dat ze wekkers of een notitieboekje gebruiken.
Erken hun inspanning en prestaties als ze aan hun verplichtingen voldoen
Net zoals het belangrijk is om aandacht te vragen als kinderen hun afspraken niet nakomen, is het ook belangrijk om dat te doen als ze die wel nakomen. Daarom is het goed om hen te feliciteren met hun prestaties en hun inspanningen te erkennen op dezelfde manier als je hen wijst op hun fouten.
Er komt een tijd dat wij volwassenen ervan uit moeten gaan dat kinderen opgroeien, hun eigen smaak ontwikkelen en verantwoordelijk moeten gaan omgaan met hun verplichtingen en taken.
Soms kunnen we het gevoel hebben dat we minder belangrijk voor hen zijn, maar dat is niet het geval. We beginnen gewoon een andere rol in hun leven in te nemen en we moeten ons aan deze nieuwe omstandigheden aanpassen. Overbezorgde ouders zijn bereidt hen niet voor op de realiteit van de wereld. In feite laat het hen achter zonder vleugels en met enorme moeilijkheden als het erom gaat zich zelfstandig te redden.
Het feit dat kinderen en adolescenten verantwoordelijk zijn en hun verplichtingen nakomen, maakt hen tot mensen die te vertrouwen zijn. Op intern niveau stelt het hen ook in staat zich nuttig en waardevol te voelen, waardoor hun gevoel van eigenwaarde wordt versterkt.
Dialoog moet de eerste stap zijn
Als kinderen hun afspraken niet nakomen, is het belangrijk dat we hen kunnen vragen wat er is gebeurd. Het is belangrijk dat we niet bij onze eigen ideeën en veronderstellingen blijven, bijvoorbeeld door aan te nemen dat het komt door luiheid, dat ze weten dat er altijd wel iemand is om hun huiswerk voor hen te maken, of omdat ze erg ongeorganiseerd zijn.
Deze etiketten zetten hen vast en functioneren bijna als een self-fulfilling prophecy. Als we geloven dat ze niet in staat zijn verantwoordelijkheid te nemen, zal dat uiteindelijk gebeuren, want op die manier beschadigen we hun gevoel van eigenwaarde en laten we ze geloven dat ze er niet toe in staat zijn.
In dit verband zou het eerste wat je moet doen moeten zijn hen te vragen wat er gebeurd is. Bijvoorbeeld waarom ze het huisdier geen eten hebben gegeven of hun kamer niet hebben opgeruimd. Een open vraag, zonder beschuldigende toon, is een goede manier om te helpen begrip en inzicht te krijgen.
Bovendien kunnen de antwoorden ons verrassen. Misschien begrepen ze bijvoorbeeld niet hoe het moest, wisten ze niet hoe ze zich moesten organiseren, of waren ze gewoon bang. Daardoor kunnen we ons afstemmen en inleven in die situatie en hen hulp bieden.
Leg het nut van het nakomen van afspraken en verplichtingen uit
Het nakomen van afspraken kan soms vervelend zijn. Dat wil zeggen, soms maken we er een punt van om vroeg op te staan om naar tennisles te gaan, maar als het zover is, willen we graag thuisblijven. Het is belangrijk dat we kinderen ook de andere kant leren zien. Maar, tegelijkertijd moeten we hen helpen te begrijpen waarom ze iets doen.
Als ze bijvoorbeeld op tennisles komen, ontmoeten ze hun vrienden en hebben ze een leuke tijd, of als ze een medaille winnen, zullen ze zich goed voelen over de moeite die ze erin gestoken hebben.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Goleman, Daniel. El cerebro y la inteligencia emocional: nuevos descubrimientos. B de Books, 2015.Bilbao, Alvaro (2015) El cerebro del niño explicado a los padres.Plataforma Actual.
- Monsalvo, Eugenio & Sousa, Renata. (2008). El valor de la responsabilidad en los niños de educación infantil y su implicación en el desarrollo del comportamiento prosocial. Revista Iberoamericana de Educación, ISSN 1681-5653, Vol. 47, Nº. 2, 2008. 47.