De symptomen van emotionele ontbering tijdens de kindertijd

Emotionele ontbering tijdens de kindertijd brengt ernstige repercussies voor het leven met zich mee. Daarom is het belangrijk om hier als ouders bij stil te staan.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Elena Sanz Martín.

Laatste update: 26 december, 2021

De kwestie van emotionele ontbering tijdens de kindertijd is moeilijk aan te pakken. Niet elke ouder is namelijk in staat te aanvaarden dat zijn kind er onder kan lijden. Tegelijkertijd kan een kind, als het niet genoeg liefde en aandacht krijgt, niet iemand hebben die de symptomen opmerkt die het ten aanzien van dit probleem vertoont.

Als het de kleine aan genegenheid ontbreekt, komt dat misschien omdat zijn of haar ouders het op dit gebied niet erg goed gedaan hebben. Het is echter mogelijk dat er een zekere mate van onwetendheid over bestaat. en dat het ouderschap zich daarom heeft toegespitst op het voeden van het kind en het voorzien in zijn basisbehoeften.

Deze situatie is zorgelijk, vooral omdat dit een bepalende emotionele factor voor het toekomstige gedrag van het kind beïnvloedt. Met andere woorden, een kind dat in zijn eerste levensfase liefde en begrip miste, is een potentiële volwassene met emotionele onevenwichtigheid. En dit is een probleem dat niet gemakkelijk te overwinnen is.

De belangrijkste kenmerken van emotionele ontbering tijdens de kindertijd

Emotionele ontbering tijdens de kindertijd kan op vele manieren tot uiting komen. Het is namelijk niet alleen zo dat ouders hun kind niet genoeg liefde geven – ze zijn misschien niet in staat dat te doen. Misschien hebben ze het erg druk en verwaarlozen ze daardoor hun taak als ouders. Of misschien hebben ze dezelfde soort opvoeding genoten, zodat ze het geen probleem vinden.

In veel gevallen word het gezin gestructureerd door ouders die ook aan dit gebrek leden, gedragsproblemen hebben, of op de een of andere manier emotioneel onevenwichtig zijn. Anderzijds kunnen ze liefdevolle ouders zijn, maar niet genoeg tijd hebben om met hun kinderen door te brengen. Daarom tonen ze hun liefde door speelgoed te kopen en ontspanningsruimten voor kinderen te creëren.

Als gevolg kan dezelfde behoefte aan genegenheid zich voordoen in verschillende sociale contexten en uiteenlopende gezinsgroepen. Maar het resultaat is altijd hetzelfde: namelijk kinderen die zich in de steek gelaten en onbeschermd voelen, wat een vorm van mishandeling is.

Onwetendheid van de ouders

In het algemeen is een kind dat aan dit probleem lijdt hooggevoelig, iets wat het ontwikkelt door zijn voortdurende zoektocht naar genegenheid. Het is mogelijk dat elk klein gebaar door het kleintje wordt waargenomen.

Het is gebruikelijk dat sommige gezinnen ervan uitgaan dat de zorg en aandacht voor hun kinderen gebaseerd zijn op het voeden van de kinderen en het dekken van hun uitgaven. Ouders maken zich daarom verder niet druk over het uiten van liefde aan hen.

Daarom is het, zelfs door onwetendheid over het onderwerp of door weinig emotioneel vermogen, nodig dat ouders luisteren naar de tekenen van gebrek aan genegenheid die hun kinderen uiten. Omdat het je plicht is ze te helpen, is het in dit verband belangrijk dat je je erop toelegt je tijd te besteden aan het geven van de zorg die je kind nodig heeft.

Wat zijn de symptomen van emotionele ontbering?

Het belangrijkste gevoel dat een van genegenheid verstoken kind overvalt is angst en verlatenheid. Het kleintje is zich namelijk niet bewust van wat er gebeurt. Ze voelen alleen dat ze niet geliefd zijn en nemen een zekere afwijzing waar. Daarom voelt een kind wiens enige steun zijn ouders zijn, dat het alleen in de wereld staat als deze figuren geen rekening met hem of haar houden.

Hoewel elk kind anders op dit probleem reageert, zijn de universele symptomen gericht op angst en onzekerheid. In elk geval is het belangrijk op de volgende tekenen te letten.

• Angst om alleen te zijn en andere angsten die met verlatenheid te maken hebben.
• Problemen die voortkomen uit onoplettendheid.
• Angst.
• Taalontwikkelingsstoornissen.
• Gebrek aan vermogen zich sociaal te verhouden.
• Gewelddadige gedragsveranderingen.
• Onvermogen om hun gevoelens correct te uiten.
• Oncontroleerbare gewelddadige houding.
• Emotionele gevoeligheid.
• Gebrek aan vertrouwen in bijna iedereen.
• Onzekerheid, verlegenheid en een laag gevoel van eigenwaarde.

Affectie is essentieel

Het is belangrijk stil te staan bij de mogelijkheid dat we, onbedoeld, dit probleem bij onze kinderen veroorzaken. Het is niet altijd gemakkelijk onze fouten te herkennen. Maar we zijn menselijk en het is verstandig deze fouten recht te zetten; vooral als het emotionele welzijn van onze kinderen op het spel staat.

Soms kunnen we ze veroordelen om hun verlegenheid of agressiviteit, maar we staan niet stil bij het zoeken naar de oorzaak. Wil een kind gezond opgroeien, dan heeft het behalve voedsel en andere basisverzorging ook genegenheid nodig. Je kind omhelzen, kussen en liefdevolle woorden zeggen is iets waar het enorm van profiteert.