Hoe beïnvloeden opvoedingsfouten kinderen?

Als je wilt weten hoe fouten in het ouderschap kinderen pijn doen, lees dan verder en leer hoe je deze veelgemaakte fouten kunt herkennen.
Hoe beïnvloeden opvoedingsfouten kinderen?

Laatste update: 16 mei, 2024

Ouder worden van een klein kind is een prachtige ervaring die gepaard gaat met veel verantwoordelijkheden. Dus soms kan onervarenheid of gebrek aan geduld of wijsheid ons in de weg staan en ervoor zorgen dat we opvoedingsfouten maken met onze kinderen. Iets wat hen kan veranderen in afhankelijke, onzekere en onsympathieke mensen.

Alle ouders kunnen herkennen dat het soms heel uitdagend kan zijn om met stressvolle situaties om te gaan. Want hoe graag we ook altijd positief willen opvoeden, in bepaalde situaties winnen emoties het van de rede en handelen we op een twijfelachtige manier. Om slecht gedrag te corrigeren, is het echter niet nodig om onze toevlucht te nemen tot kwetsende woorden of fysieke straffen. Grote lessen kunnen geleerd worden door dialoog en respect.

5 manieren waarop opvoedingsfouten kinderen beïnvloeden

Hoewel sommige opvoedingsfouten meestal onschuldig zijn en geen negatieve invloed hebben op hun leven, zijn er andere fouten die heel schadelijk zijn. Zeker als ze voortdurend worden herhaald en emotionele wonden beginnen te veroorzaken die uiteindelijk de perceptie van kinderen van zichzelf en anderen schaden.

Dit zijn enkele opvoedingsfouten die kinderen emotioneel beïnvloeden.

1. Ze vergelijken met leeftijdsgenootjes

Deze houding komt vaak voor bij moeders van jonge kinderen die hen willen aanmoedigen om net zo uit te blinken als hun broertjes of zusjes of leeftijdsgenootjes. Als dit soort opmerkingen echter regelmatig en op een verwijtende toon worden gemaakt, is het een van de ernstige opvoedingsfouten die alleen maar jaloezie, onzekerheid, wrok en een gevoel van ontoereikendheid bij kinderen opwekt.

Hoe beïnvloeden opvoedingsfouten kinderen
Niemand vindt het leuk om het gevoel te hebben dat zijn of haar capaciteiten ontoereikend zijn en we ze voortdurend beoordelen. Vergelijkingen kwetsen alleen maar.

Als ouders moeten we onthouden dat alle kinderen verschillende vaardigheden en persoonlijkheden hebben en dat we niet van ze kunnen vragen dat ze allemaal in hetzelfde plaatje passen. Je kind is bijvoorbeeld misschien niet zo goed in wiskunde als zijn broertje of zusje, maar zijn of haar artistieke vaardigheden zullen al zijn of haar leerkrachten versteld doen staan. Vermijd dus vergelijkingen en koester persoonlijke talenten.

2. Al hun problemen voor hen oplossen

Als mama’s en papa’s willen we onze kinderen alle zorg geven die ze nodig hebben. Daarom proberen we tijdens hun eerste jaren al hun problemen op te lossen om ongelukken te voorkomen. Maar als die houding zich in de loop der jaren uitbreidt en we kinderen insluiten in een luchtbel van overbescherming, worden ze diep gekwetst.

Kinderen die zijn opgegroeid in een huis waar alles voor hen werd gedaan en waar ze nooit basisverantwoordelijkheidstaken hebben geleerd, hebben meer kans om afhankelijke en onverantwoordelijke volwassenen te worden. Het is prima om kinderen te beschermen tegen mogelijke gevaren, maar ze moeten leren om hun taken en zichzelf vanaf hun jeugd in de hand te nemen.

3. Een toegeeflijke houding gebruiken

Moeders en vaders zijn de gidsen van onze kinderen. Door de rol van het gezin (Spaanse link) en lessen brengen we waarden bij die hen in staat stellen om goede mensen te zijn en zich te gedragen in de maatschappij. Als ze dus fouten maken of nog niet weten hoe ze hun emoties moeten beheersen, is het belangrijk dat we hen uitleggen waarom hun gedrag verkeerd was, zodat ze van de situatie kunnen leren.

Een gezin dat extreem toegeeflijk is tegenover hun kinderen en geen duidelijke grenzen en regels stelt, opent de deur voor kinderen om zich op onaanvaardbare manieren te gedragen en te geloven dat ze daar het recht toe hebben. Iets wat de schijn van gewelddadig en egocentrisch gedrag met zich meebrengt. Maar van binnen zijn het onzekere, verlegen kinderen die niet weten hoe ze met elkaar om moeten gaan.

4. Gebrek aan assertieve communicatie

Kinderen moeten zich gehoord en gewaardeerd voelen als ze je iets willen vertellen dat voor hen relevant is. Gebruik dus positieve communicatie en assertief luisteren als ze je iets vertellen. Dialoog is het krachtigste middel om contact te maken met kinderen en ze te laten zien dat we er voor ze zijn om ze te helpen zich te verbeteren.

Een huilende peuter
Schreeuwen en driftbuien zijn erg stressvol, maar het is de manier waarop kinderen hun emoties uiten. Rustig communiceren en naar ze luisteren is de sleutel.

Probeer ook elke dag quality time met je kinderen door te brengen, ongeacht eventuele werk- of persoonlijke verplichtingen. Ouders zijn niet alleen economische, maar ook emotionele verzorgers. Verwaarloos je verantwoordelijkheden dus niet en deel elke dag met je kleintjes, op deze manier vergroot je het vertrouwen en verminder je de afstand.

5. Geen vormen van geweld gebruiken

Er is al veel gezegd over de impact van fysiek en psychisch geweld bij het opvoeden van kinderen. Een groot aantal ouders begrijpt nog steeds niet de grote emotionele schade die hun geschreeuw, dreigementen, slaan en kwetsende woorden aanrichten bij hun kinderen.

Geweld genereert alleen maar meer geweld, en hoewel een probleem makkelijk lijkt op te lossen met een uitbrander, is de waarheid dat het alleen maar even kalmeert. Deze houding creëert alleen maar onzekere en onsympathieke kinderen die wat ze thuis zien, zullen gebruiken bij hun leeftijdsgenoten, waarbij ze hetzelfde geweld zullen gebruiken dat bij hen in andere scenario’s wordt gebruikt. Het goede voorbeeld geven is essentieel.

Probeer deze opvoedingsfouten met je kinderen te vermijden

Geen enkel moederschap of vaderschap is perfect. Onderweg zijn er altijd ups en downs die ons geduld op de proef stellen. Probeer daarom deze typische fouten te vermijden en gebruik dialoog, een goed voorbeeld en discipline om waardevolle lessen bij te brengen.

Vergeet tot slot niet om je kinderen de vleugels en de vrijheid te geven om te vliegen. Probeer niet al hun problemen voor hen op te lossen, hen overdreven te prijzen of hen met anderen te vergelijken als je wilt dat ze het zelfvertrouwen hebben om nieuwe dingen te leren en op eigen benen te staan. Wees een voorbeeld voor je kleintjes en geef ze je liefde en wijsheid.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Higueras-Rodríguez, L., & Gálvez, J. D. D. F. (2017). El papel de la familia en la educación de los niños con altas capacidades intelectuales. IJERI: International Journal of Educational Research and Innovation, (7), 149-163. Recuperado de: https://upo.es/revistas/index.php/IJERI/article/view/2328
  • Guerra-Bustamante J, León-Del-Barco B, Yuste-Tosina R, López-Ramos VM, Mendo-Lázaro S. (2019). Emotional Intelligence and Psychological Well-Being in Adolescents. Int J Environ Res Public Health. 2019 May 16;16(10):1720. doi: 10.3390/ijerph16101720. PMID: 31100799; PMCID: PMC6572191. Recuperado de: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31100799/
  • Pacheco, N. N. E., & Fernández-Berrocal, P. (2013). Inteligencia emocional en adolescentes. Padres y Maestros/Journal of Parents and Teachers, (352), 34-39. Recuperado de: https://revistas.comillas.edu/index.php/padresymaestros/article/view/1170/993
  • Sánchez-Núñez MT, García-Rubio N, Fernández-Berrocal P, Latorre JM. (2020). Emotional Intelligence and Mental Health in the Family: The Influence of Emotional Intelligence Perceived by Parents and Children. Int J Environ Res Public Health. 2020 Aug 27;17(17):6255. doi: 10.3390/ijerph17176255. PMID: 32867380; PMCID: PMC7503667. Recuperado de: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32867380/

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.