Mijn kind raakt zijn geslachtsdelen aan: hoe moet ik reageren?
Hoe moet je reageren als je kind zijn geslachtsdelen aanraakt? Zelfs in de 21e eeuw is seksualiteit een onderwerp waar veel mensen ongemakkelijk over praten. Sommige ouders vermijden zelfs om het onderwerp met hun jonge kinderen aan te snijden. Ze vinden dat het geen zin heeft om vóór de puberteit over seks te praten. Maar er moet op gewezen worden dat seksualiteit veel meer is dan een daad. Kinderen beginnen zich te ontwikkelen vanaf de geboorte.
Tijdens de kinderjaren beginnen kinderen hun lichaam te verkennen, de gewaarwordingen te herkennen die aanrakingen teweegbrengen, en ontdekken ze hun smaak en hun behoeften. Dit leidt bij veel volwassenen tot het dilemma dat ze niet weten hoe ze moeten reageren als hun kind hun geslachtsdelen aanraakt.
Over dit onderwerp wordt gewoonlijk niet open en duidelijk gesproken. Het is namelijk omgeven door onwetendheid en allerlei mythen die ons ongemakkelijk maken. Om die reden reageren volwassenen niet altijd op een gezonde en passende manier. Maar met informatie kunnen we constructief reageren. We beschikken zo over de middelen om een normaal gedrag te onderscheiden van een gedrag dat dat niet is.
Blijf dus lezen en mis niet alles wat we met je te delen hebben!
Waarom je kind zijn geslachtsdelen aanraakt
Masturberen is, zelfs in de kindertijd, niets anders dan het stimuleren van de delen van ons lichaam die ons plezier verschaffen, oftewel de erogene zones. Als kinderen opgroeien beginnen ze hun eigen lichaam te ontdekken en te verkennen. Ze kunnen dan een voorliefde ontwikkelen voor het aanraken van die delen die ze het prettigst vinden, zoals de geslachtsdelen.
Dit soort gedrag begint in de eerste levensmaanden. Het wordt echter geaccentueerd op het moment dat de luier afgedaan wordt. De geslachtsorganen zijn dan beter bereikbaar. Zelfstimulatie op deze leeftijd is volkomen normaal en we moeten niet vergeten dat kinderen geen besef hebben van wat ze doen en er ook niet dezelfde betekenis aan toekennen als een volwassene doet. Daarom is het kind niet in staat te beoordelen wanneer zijn gedrag gepast is en wanneer niet. Ze leren dit geleidelijk naarmate ze ouder worden.
Hopelijk kunnen kinderen tegen de leeftijd van 6 jaar begrijpen dat ze zich niet in het openbaar moeten stimuleren. Maar om dat te laten gebeuren moeten hun ouders hen van tevoren begeleid hebben.
Sommige kinderen zullen zichzelf privé blijven stimuleren en andere zullen daar om verschillende redenen mee ophouden. Deze verkennende gedragingen zijn van cruciaal belang voor de normale ontwikkeling van peuters, zelfs als ze er niet bij stilstaan. De manier waarop dit leren verworven wordt, beïnvloedt het gevoel van eigenwaarde en de seksuele gezondheid van het kind op volwassen leeftijd.
Hoe moeten we op dit gedrag reageren?
Sommige ouders denken dat deze verkennende gedragingen van kinderen slecht, vies of ongezond zijn. De werkelijkheid is echter dat ze dat niet zijn. Integendeel, ze zijn een weldaad voor de gezondheid en het welzijn van kinderen, die in de toekomst volwassenen zullen zijn.
In deze zin speelt seksuele voorlichting (Spaanse link) een sleutelrol en moeten we duidelijk zijn over hoe we moeten reageren op deze gedragingen die deel uitmaken van de ontwikkeling en het leren van alle mensen. Hier volgen daarom enkele aanbevelingen.
Blijf kalm als je kind zijn of haar geslachtsdelen aanraakt
We moeten niet vergeten dat zelfonderzoek een normaal gedrag van het kind is en een leerproces. Daarom moeten we natuurlijk en kalm reageren. Het is namelijk geen slechte zaak of een gevaar voor hen.
Zo voorkomen we dat ze seks als een negatieve kwestie gaan zien, en ook zullen onze acties hun vertrouwen versterken, zodat ze zich tot ons kunnen wenden als ze dat nodig hebben.
Besteed er niet te veel aandacht aan
We weten allemaal dat kinderen het leuk vinden als er naar ze gelachen wordt en ze onze onverdeelde aandacht te hebben. Daarom kunnen ze deze actie soms gebruiken als een manier om ons van streek te maken of om de aandacht van volwassenen te krijgen.
Als je kind merkt dat telkens als hij het doet, iemand aandacht aan hem besteedt of iets naar hem roept, zal hij het misschien vaker doen.
Scheld je kind niet uit en straf het niet
Straf is nooit de meest effectieve manier om gedrag te veranderen. Andere alternatieven zijn veel effectiever. Denk bijvoorbeeld aan ze afleiden met een andere activiteit of ze uitleggen dat hun gedrag weliswaar niet slecht is, maar dat ze het op bepaalde plaatsen of in bepaalde situaties niet moeten herhalen.
Als we het kind uitschelden, maken we dat het zijn seksualiteit (Spaanse link) en zijn lichaam associeert met negatieve emoties, zoals schuld of schaamte. Op de lange duur kan dit tot enorme emotionele schade leiden.
Praat op een natuurlijke manier met je kind over seks
Doe dit echter altijd geleidelijk en met een taal die aangepast is aan hun begripsniveau en leeftijd, de informatie waar ze om vragen of verduidelijk eventuele twijfels die kunnen ontstaan (door wat ze op school horen of zien).
Noem seks niet vies
Als we het kind moeten uitleggen waarom hun gedrag op die tijd of plaats niet gepast is, is het belangrijk dat we niet naar hun geslachtsdelen verwijzen als iets vies. Doen we dat wel, dan geven we ze het gevoel schuldig te zijn of zich te schamen voor wat ze doen en dat zou niet positief zijn voor hun ontwikkeling.
Communiceer met leraren, familieleden en andere verzorgers
Als kinderen dit verkennend gedrag vertonen in het openbaar of in situaties waar we niet bij zijn, is het belangrijk om met de leerkracht of gezinsleden te praten over hoe we de kwestie aanpakken. Waar we op moeten letten is dat ze op een natuurlijke en gezonde manier reageren, zonder het kind in verlegenheid te brengen of belachelijk te maken.
Spioneer niet om te checken of je kind zijn geslachtsdelen aanraakt
Als ouders is het normaal dat we alles willen bijhouden waar onze kinderen mee bezig zijn. Maar als ze ouder worden, hebben ze hun ruimte en privacy nodig. Het is goed om samen momenten te delen en open te communiceren, maar we moeten niet proberen ze te ‘betrappen’. Dat merken ze namelijk en dat beïnvloedt ze.
Hoe te reageren als je kind zijn geslachtsdelen aanraakt?
Nu weet je hoe je moet reageren als je kind zijn geslachtsdelen aanraakt. Vergeet niet dat seksualiteit begint vanaf de eerste levensmaanden en deel uitmaakt van de normale ontwikkeling van het kind.
Daarom is het belangrijk een goede seksuele opvoeding te hebben die seks niet demoniseert en die ons toestaat te zijn wie we zijn. Natuurlijk zonder de leeftijd en het begripsniveau van kinderen uit het oog te verliezen. Wellicht ook interessant voor jou
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Arnal, R. B., & Llario, M. D. G. (2006). La sexualidad en niños de 9 a 14 años. Psicothema, 18(1), 25-30. En internet: https://www.redalyc.org/pdf/727/72718104.pdf
- Vargas, S. C. (2006). Educación de la expresión de la sexualidad y la inteligencia emocional en niñas, niños y adolescentes con derechos. Revista Electrónica” Actualidades Investigativas en Educación”, 6(3), 0. En internet: https://www.redalyc.org/pdf/447/44760313.pdf
- Smith Brett, I. M., & Alonzo, S. (1996). Conocimientos sobre sexualidad de los niños de 7 a 10 años de edad. Bol. méd. postgrado, 63-9. En internet: https://pesquisa.bvsalud.org/portal/resource/pt/lil-212661
- Serra ME. (2020) Educación sexual integral. El rol del pediatra. Arch Argent Pediatr ;118(2):84-86. Disponible en: https://www.sap.org.ar/docs/publicaciones/archivosarg/2020/v118n2a02.pdf
