Arrogantie bij kinderen: wat te doen

Arrogantie bij kinderen kan het gevolg zijn van het voorbeeld van te trotse ouders thuis, of van affectieve of andere tekortkomingen. Meer weten?
Arrogantie bij kinderen: wat te doen
Mara Amor López

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Mara Amor López.

Laatste update: 02 april, 2024

Arrogantie bij kinderen is, net als bij andere mensen, nauw verbonden met eigenwaarde en trots. Beide zijn, in de juiste mate, tekenen van persoonlijkheid en karakter. Als we ze echter in overmaat tonen, kan dat een aanwijzing zijn dat er tekortkomingen zijn, die uiteindelijk een groot gebrek worden. Arrogantie duidt op een gebrek aan eigenwaarde en persoonlijke onzekerheid.

Arrogante kinderen kunnen gewelddadig, autoritair en zelfs onverantwoordelijk zijn. Soms hebben ze dit soort gedrag thuis geleerd, door het voorbeeld van ouders met deze eigenschap. Daarom is het voor de opvoeding van een kind belangrijk om thuis het goede voorbeeld te geven. Dus, hoe kun je een arrogant kind opvoeden? In dit artikel vertellen we je wat je kunt doen.

Arrogantie bij kinderen: wat zit erachter?

Arrogantie bij kinderen kan ons veel dingen vertellen. Een daarvan is dat er angsten en onzekerheden zijn. Bijvoorbeeld angst om afgewezen te worden, angst voor kritiek of zorgen dat je niet de beste bent.

De manier waarop kinderen deze emoties verbergen is door te doen alsof ze zijn wat ze niet zijn. Op deze manier proberen ze het gevoel te krijgen dat ze boven anderen staan.

Een kind die arrogantie toont, zoekt genegenheid en erkenning, maar weet niet hoe hij dat op een andere manier moet uiten en doet dat met dit gedrag. Daarnaast zit er achter deze eigenschap een laag gevoel van eigenwaarde. Het is een minderwaardigheidsgevoel dat ze proberen te verbergen door op te scheppen over alles wat ze goed doen om zo de erkenning te krijgen die ze zo hard nodig hebben.

Arrogantie bij kinderen
Arrogante kinderen weten niet hoe ze deze overdaad aan trots en eigenwaarde goed moeten managen. Daarom is het geen positieve persoonlijkheidstrek, maar wordt het uiteindelijk een gebrek.

Hoe zien arrogante kinderen eruit?

Het zijn kinderen die opscheppen over hun prestaties om erkend te worden en bovendien minachten ze anderen, omdat ze zich superieur voelen. Daarom geven ze alleen om wat er met henzelf gebeurt, maar ze hebben anderen nodig om hun macht uit te oefenen en te laten zien dat ze boven hen staan.

Ze proberen hun onzekerheid, angsten en lage gevoel van eigenwaarde te camoufleren met gedrag dat andere kinderen vernedert.

Het zijn kinderen die voortdurend erkend moeten worden om zichzelf te bewijzen dat ze niet minderwaardig zijn. Daarom bekritiseren ze anderen, in een poging hun eigen tekortkomingen te verbergen.

Het is belangrijk dat ouders hun arrogante gedrag corrigeren, als ze dat hebben. Als ze dat namelijk niet doen, is de opvoeding die ze hun kinderen in dit opzicht geven nutteloos. Als ze daarentegen te toegeeflijk zijn tegenover het kind, zal dit negatieve gevolgen hebben voor hun sociale ontwikkeling, zowel nu als in de toekomst. Ze kunnen zelfs potentiële pestkoppen worden.

Kenmerken van arrogantie bij kinderen

Enkele kenmerken van arrogante kinderen zijn de volgende:

  • Autoritair, gewelddadig en onverantwoordelijk.
  • Respectloos en cynisch.
  • Laag zelfbeeld, onzekerheid en angst (ze proberen deze eigenschappen te verbergen).
  • Overmatig trots en arrogant.
  • Ze moeten zich geliefd voelen, maar tegelijkertijd wijzen ze genegenheid af.
  • Ze vallen de zwaksten aan om zich superieur te voelen.
  • Ze moeten voortdurend gevleid worden.
Een meisje poseert heel zelfverzekerd
Arrogante kinderen zijn overdreven trots, maar op deze manier verbergen ze hun lage zelfbeeld, onzekerheden en angsten.

Leer hoe je arrogante kinderen kunt opvoeden

Om kinderen zo op te voeden dat ze niet arrogant zijn, moeten de ouders eerst zichzelf analyseren en zich realiseren of ze zelf dit soort gedrag vertonen. Zo ja, dan moeten ze wat aanpassingen doen. Hier volgen enkele tips over hoe je arrogante kinderen kunt opvoeden:

  • Stel regels en grenzen op waar het hele gezin het over eens is, evenals de gevolgen van niet-naleving.
  • Werk aan emotionele opvoeding. Je kunt hierover leren en het thuis in praktijk brengen.
  • Beleef momenten van plezier en lach als gezin. Lachen is een van de beste medicijnen tegen emotionele wonden, omdat we daardoor minder negatieve gedachten hebben.
  • Probeer thuis een positieve sfeer te hebben, met een goede emotionele band tussen alle gezinsleden.
  • Bekritiseer het kind niet waar iemand bij is. Je moet hem of haar daarentegen uitleggen dat het niet goed is om andere mensen te bekritiseren, want iedereen is anders en dat is oké. Voordat we kritiek geven, moeten we ook onze eigen gebreken analyseren.
  • Weet hoe je moet vergeven. Hiervoor moet je empathie bij je kinderen aanmoedigen en ontwikkelen, zodat ze weten hoe ze zich in andermans schoenen moeten verplaatsen. Zo bereik je meer persoonlijke voldoening.

Arrogantie bij kinderen

Zoals we hebben gezien, kan arrogantie bij kinderen het gevolg zijn van het voorbeeld in huis van te trotse ouders en affectieve of andere tekortkomingen. Wat we moeten doen is ons realiseren of wij volwassenen deze houdingen of gedragingen ook hebben. In dit opzicht is het mogelijk dat we ze bij onszelf niet hebben geïdentificeerd en dat we onze kinderen onbedoeld leren dat dit de juiste manier van handelen is.

In dit artikel hebben we enkele aanbevelingen gedaan over hoe we arrogante kinderen kunnen opvoeden. We moeten niet vergeten dat ouders rolmodellen zijn voor hun kinderen. Daarom is het soms al genoeg om je dit te realiseren om veel problemen in de opvoeding van kinderen op te kunnen lossen.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Rodríguez, S. G. (2006). Soberbia/humildad. La soberbia realmente existente. Debate feminista, 33, 245-247.
  • Bazal, F. (1924). La soberbia. Claridad, 5(121).

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.