7 gemeenschappelijke kenmerken van slechte leraren
In het artikel van vandaag willen we de algemene kenmerken van slechte leraren blootleggen. Er zijn valse overtuigingen bij sommige onderwijzers dat hard zijn tegen leerlingen de juiste manier is om studenten beter te laten leren. Maar niets is minder waar.
Hoe harder leraren zijn, hoe minder hun leerlingen op hen letten. Studenten worden zelfs angstig en veroorzaken conflicten die hun toekomst kunnen beïnvloeden.
Helaas bestaat deze bijna militaire stijl van lesgeven nog steeds bij sommige onderwijzers en doet niets om een positieve leerervaring te creëren.
Slechte leraren:
Proberen schuldgevoelens op te leggen en angst op te wekken
Deze onderwijzers leggen graag het falen van studenten bloot en maken ze zelfs belachelijk. Ze hebben ook de neiging onbedoeld slecht gedrag van hun studenten te veroorzaken, waardoor hun leervermogen afneemt.
De angst van studenten neemt nog meer toe bij het overhoren. Dit is vooral het geval wanneer een leerling bang is dat hij of zij een fout zal maken bij het beantwoorden van de vraag van de leraar.
Als gevolg hiervan ontwikkelen kinderen een bepaald niveau van wantrouwen, waardoor ze meer terughoudend zijn om deel te nemen aan de klas uit angst om fouten te maken.
Ontmoedigen deelname en evalueren niet continue
Slechte leraren houden nooit rekening met de deelname van hun studenten. Ze willen altijd volledige en absolute controle over de klas hebben en weigeren aanvullende uitleg te geven wanneer een student dieper op een bepaald onderwerp wil ingaan. Volgens deze onderwijzers zou dit alleen maar leiden tot onnodige vertragingen.
Het komt ook regelmatig voor dat deze leraren de inspanning en houding van de leerlingen over het hoofd zien. In plaats daarvan baseren ze hun beoordeling alleen op prestaties tijdens proefwerken.
Geven studenten de schuld voor algehele slechte prestaties
Slechte leraren denken vaak niet na over waarom de meerderheid van hun studenten slechte cijfers haalt. Ze gaan er bovendien van uit dat slechte prestaties het gevolg zijn van het gebrek aan belangstelling van de studenten voor het onderwerp. Deze onderwijzers vragen zich ook nooit af wat hun eigen rol hierin zou kunnen zijn.
Weigeren de tijd te nemen om zichzelf op de hoogte te houden
Slechte leraren werken hun onderwijstechnieken of -materiaal nooit bij. Ze willen niet op de hoogte blijven van nieuwe technologie of pedagogische trends. Bovendien weigeren velen hun studenten toe te staan dezelfde moderne en geavanceerde bronnen te gebruiken.
Blijven afstandelijk
Sommige leraren zijn van mening dat zich op een bepaalde afstand houden van hun studenten hen een soort voordeel oplevert omdat studenten hen als autoriteitsfiguren zien.
Deskundigen zeggen echter dat leraren die betere relaties met hun studenten aangaan meer respect en bewondering krijgen. Bovendien bieden ze hun studenten een niveau van vertrouwen en veiligheid dat de rest van hun leven blijft bestaan.
Gaan niet dieper in op de stof
Slechte leraren willen alleen de stof uit het boek onderwijzen aan hun leerlingen en raken daarom alleen het oppervlak van de leerstof. En vanwege de angst die deze leraren vaak oproepen, durven hun leerlingen niet om meer adequate uitleg te vragen.
Houden niet van kinderen
Een goede leraar moet een zekere mate van empathie hebben voor elke leerling en probeert de klas plezierig te maken. Maar waarom houden sommige leraren niet eens van kinderen?
- Op de basisschool zijn sommige leraren onverdraagzaam tegenover het typische geschreeuw en rumoerigheid van kinderen van deze leeftijd.
- Op de middelbare school kunnen leraren gefrustreerd raken door leerlingen die niet op kunnen letten of meer geïnteresseerd zijn in andere dingen.
- Veel universiteitsprofessoren raken gedemotiveerd vanwege lage salarissen, wat betekent dat ze grotere offers moeten brengen voor minder beloningen. Als de motivatie er niet is, zijn de gevolgen duidelijk.
Om samen te vatten, slechte leraren hebben een algemeen gebrek aan betrokkenheid bij hun studenten en veel zwakke punten met betrekking tot hun kennis.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Alcívar M, V., Cornejo A, N., & Izquierdo J, G. (2017). Docentes y estudiantes, la brecha generacional digital. Espirales Revista Multidisciplinaria de investigación, 1(7). Recuperado de: https://revistaespirales.com/index.php/es/article/view/228
- Bernal A., & Ibarrola S. (2015). Liderazgo del profesor: objetivo básico de la gestión educativa. Revista Iberoamericana de educación, 67, 55-70. Recuperado de: https://redined.educacion.gob.es/xmlui/bitstream/handle/11162/176939/v.67%20p%2055-70.pdf?sequence=1&isAllowed=y
- Edwards D. (1990). El papel del profesor en la construcción social del conocimiento. Revista Investigación en la Escuela, 10, 33-49. Recuperado de: https://idus.us.es/bitstream/handle/11441/59237/El%20papel%20del%20profesor%20en%20la%20construcci%c3%b3n%20social%20del%20conocimiento.pdf?sequence=1&isAllowed=y
- Feito R. (2004). ¿ En qué puede consistir ser “buen” profesor?”. Cuadernos de pedagogía, 332, 85-89. Recuperado de: http://didac.unizar.es/jlbernal/enlaces/pdf/61Feitobuen%20prof.pdf
- García A. (1992). Características del «buen profesor» universitario según estudiantes y profesores. https://digitum.um.es/digitum/handle/10201/94977
- Martínez J, U. (1988). El buen profesor. Conference: IX Congreso Nacional de Pedagogía. Recuperado de: https://www.researchgate.net/profile/Xavier-Ucar/publication/236590614_El_buen_profesor/links/0046351821aec49c4e000000/El-buen-profesor.pdf
- Martínez A, C. (2010). ¿ Cómo es el buen profesor universitario según el alumnado? Revista española de pedagogía, 223-242. Recuperado de: https://www.jstor.org/stable/23766298
- Mellado V. (2017). Las emociones en la formación del profesorado. Revista de investigación y experiencias didácticas, 32(3),11-36. Recuperado de: https://redined.educacion.gob.es/xmlui/handle/11162/164110
- Oliveira D, A., Gonçalves G, B., & Melo S, D. (2004). Cambios en la organización del trabajo docente. Consecuencias para los profesores. Revista Mexicana de Investigación Educativa, 9(20), 183-197. Recuperado de: https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=930035