Schurft bij kinderen: alles wat je moet weten

Schurft is een parasitaire huidinfectie die wordt gekenmerkt door overwegend nachtelijke jeuk en erythemateuze papels. Lees het artikel van vandaag om de symptomen, oorzaken en behandeling van schurft bij kinderen te ontdekken.
Schurft bij kinderen: alles wat je moet weten

Laatste update: 03 juni, 2021

Schurft bij kinderen is een veel voorkomende en besmettelijke huidziekte. Hoewel het kinderen van elk sociaaleconomisch niveau kan treffen, lopen mensen die in armoede of in overvolle omstandigheden leven een veel groter risico om het op te lopen.

Bovendien is het risico op schurft groter bij jonge kinderen, ouderen en mensen met een verzwakt immuunsysteem.

Oorzaken van schurft bij kinderen

Schurft ontstaat uit een mijt, Sarcoptes Scabiei of schurftmijt, die zich verspreidt via direct huid-op-huidcontact. De mijt blijft echter slechts 24 tot 36 uur buiten huidcontact in leven. Daarom is de overdracht via kleding, lakens en dekens beperkt.

Het besmette kind ontwikkelt een overgevoeligheidsreactie op de mijt, de eitjes en de ontlasting. Deze reactie kan optreden 3 weken na blootstelling aan het infectieuze agens.

Schurft bij kinderen veroorzaakt jeuk

In 2009 verklaarde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat het een verwaarloosde huidziekte is. Tegelijkertijd is slechts 10 minuten huid-op-huidcontact nodig om mijten te verspreiden.

Symptomen van schurft bij kinderen

De presentatie van de symptomen van deze parasitaire infectie omvat erythemateuze papels en een algemene jeuk die ‘s avonds toeneemt. Volgens een publicatie van de Asturias Pediatric Society bevinden de laesies zich bij kinderen op de handpalmen, voetzolen en het hoofd.

Bij volwassenen variëren de locaties echter tussen de vingers, in de flexie van de pols, ellebogen of oksels, of bij de geslachtsorganen en borsten.

Het duurt ongeveer drie weken na contact met de mijt voordat al deze symptomen optreden. In het geval van her-infecties kunnen echter binnen enkele uren klinische manifestaties optreden.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Observatie van de huidlaesies door een specialist tijdens het consult vormt de basis van de diagnose van schurft bij kinderen. Tegelijkertijd zal de arts ook een grondige ondervraging uitvoeren om de geschiedenis van de patiënt uit te sluiten.

Om de diagnose te bevestigen, kan een specialist de mijten, eitjes of ontlasting op een stukje huid ook onder de microscoop observeren.

Als de diagnose onzeker is, kunnen ze ook een biopsie van de laesie nemen om meer zekerheid te krijgen. Maar dit type onderzoek is niet gebruikelijk.

Differentiële diagnostiek

Het is gemakkelijk om schurft te verwarren met andere jeukende huiduitslag:

  • Eczeem
  • Impetigo
  • Tinea corporis
  • Prurigo nodularis
  • Dermatitis
  • Jeukende pathologieën
  • Psoriasis

Bij schurft is het echter mogelijk om de routes te vinden die de mijt neemt om zich voort te bewegen. Dit noemt men tunnels. Dit zijn witte kronkelige lijnen die de uitgraving van de parasieten aangeven.

Therapeutische opties voor schurft bij kinderen

Het is cruciaal om tegelijkertijd symptomatische of asymptomatische gezinsleden te behandelen om overdracht of her-infectie te voorkomen. De belangrijkste reden om mensen zonder symptomen te behandelen, is dat het weken kan duren voordat de symptomen optreden.

Permethrin

Topische lotions of crèmes met permethrin 5% zijn de eerstelijnsbehandeling. Je moet ze van de hals tot aan de tenen op de huid aanbrengen, meestal ‘s avonds. De volgende dag spoel je het af.

Bij baby’s met schurft moet je het ook op het gezicht aanbrengen. Een week na de eerste toepassing moet je de procedure herhalen om alle larven die in deze periode zijn geboren te doden. Je moet patiënten en familieleden ook waarschuwen dat de jeuk waarschijnlijk nog lang aanhoudt.

Zelfs met behandeling kan de jeuk nog aanhouden

Ivermectine

Orale ivermectine is een andere beschikbare optie om de behandeling van schurft bij kinderen van 10 jaar en ouder te behandelen. Ook hier vereist het een eerste behandeling, gevolgd door een tweede dosis na een week.

Deze therapeutische optie kan de voorkeur hebben vanwege de volgende voordelen:

  • Voor het gemak, waardoor het het nalevingspercentage verhoogt.
  • Veiligheid.
  • Eenvoudige toediening, aangezien het de kans op verkeerd gebruik verkleint.
  • Weinig nadelige effecten.
  • Andere varianten.

Verder moet je lakens, dekbedden, handdoeken en kleding desinfecteren. Andere therapeutische zijn bijvoorbeeld topisch lindaan 5%, geprecipiteerde zwavel, malathion en topische ivermectine.

Als het om zwangere vrouwen en jonge kinderen gaat, moet je geprecipiteerde zwavel van 5% in vaseline gebruiken. Hoewel de geur en het rommelige gebruik de behandeling ongewenst maken, is het de veiligste optie.

De symptomen kunnen zelfs met de juiste behandeling enkele weken aanhouden en daarna volledig verdwijnen. De goede prognose van de aandoening hangt samen met de behandeling van de patiënt en zijn of haar nauwe contacten. Daarom kan schurft zich verspreiden naar de rest van de naaste contacten als de behandeling niet goed wordt uitgevoerd.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Hengge UR, Currie BJ, Jäger G, Lupi O, Schwartz RA. Scabies: a ubiquitous neglected skin disease. Lancet Infect Dis. 2006 Dec;6(12):769-79. doi: 10.1016/S1473-3099(06)70654-5. PMID: 17123897.
  • Anderson KL, Strowd LC. Epidemiology, Diagnosis, and Treatment of Scabies in a Dermatology Office. J Am Board Fam Med. 2017 Jan 2;30(1):78-84. doi: 10.3122/jabfm.2017.01.160190. PMID: 28062820.
  • Mounsey KE, McCarthy JS. Treatment and control of scabies. Curr Opin Infect Dis. 2013 Apr;26(2):133-9. doi: 10.1097/QCO.0b013e32835e1d57. PMID: 23438966.
  • Dressler C, Rosumeck S, Sunderkötter C, Werner RN, Nast A. The Treatment of Scabies. Dtsch Arztebl Int. 2016 Nov 14;113(45):757-762. doi: 10.3238/arztebl.2016.0757. PMID: 27974144; PMCID: PMC5165060.
  • Chhaiya SB, Patel VJ, Dave JN, Mehta DS, Shah HA. Comparative efficacy and safety of topical permethrin, topical ivermectin, and oral ivermectin in patients of uncomplicated scabies. Indian J Dermatol Venereol Leprol. 2012 Sep-Oct;78(5):605-10. doi: 10.4103/0378-6323.100571. PMID: 22960817.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.