Solidariteit: de grootste lessen van het coronavirus
De pandemie waar de wereld mee te maken heeft als gevolg van het coronavirus, leert de mensheid een van de grootste lessen aller tijden. We zien hoe een klein en onbeduidend virus zo krachtig en alomtegenwoordig kan worden. En hoewel niemand dit zag aankomen, leert de huidige mondiale situatie ons over het belang van solidariteit. Solidariteit is een van de grootste lessen van het coronavirus.
Wij allemaal, als wereldburgers, leren en bevestigen dat solidariteit tussen mensen de enige uitweg is. Als we als samenleving vooruit willen gaan en verbeteren, moeten we elkaar steunen en verenigen.
Solidariteit, een van de grootste lessen van het coronavirus
Onderwijs en leren zijn kwesties die veel geschillen veroorzaken. Mensen debatteren voortdurend over wat de doelstellingen moeten zijn, hoe het onderwijs moet worden georganiseerd en hoe het moet plaatsvinden.
Op dit moment is er echter een aspect waar ouders en onderwijsspecialisten het over eens beginnen te worden. Het heeft te maken met het belang van in de praktijk brengen en ervaren als het gaat om het leren van nieuwe kennis.
En met dat in gedachten, is de situatie die de hele wereld vandaag doormaakt iets dat we nooit zouden kunnen begrijpen zonder het zelf te ervaren. We hebben een extreme ervaring mee gemaakt, zodat we als mens de betekenis van solidariteit echt kunnen begrijpen. Bovendien kunnen we begrijpen wat dit woord betekent en hoe het ons allemaal ten goede komt.
Binnen een gevarieerd leerplan staan leerkrachten erop om kinderen en tieners lessen te geven over waarden. En onder deze waarden is het idee van solidariteit fundamenteel. Daarom plannen leraren hun lessen en workshops met dit in gedachten.
En dit geldt niet alleen voor kinderen of studenten, maar voor de samenleving in het algemeen. We hadden nooit kunnen bedenken dat we op zo’n praktische en eigenzinnige manier over solidariteit zouden leren.
Dus, we zullen allemaal leren door te ervaren hoe het concept van solidariteit van toepassing is op het echte leven. In theorie betekent solidariteit altijd de onvoorwaardelijke steun van de belangen en oorzaken van anderen…vooral die in moeilijke en gecompliceerde situaties. Maar het coronavirus heeft het concept dichter bij huis gebracht. Het gaat niet alleen om anderen, het gaat om ons allemaal.
Wat leert het coronavirus ons over solidariteit
Enkele van de duidelijkste en grootste lessen over solidariteit die het coronavirus ons leert, zijn de volgende:
- We zijn allemaal van elkaar afhankelijk en elke individuele handeling heeft een direct effect op anderen en ook op ons.
- We moeten de kracht van mensen om dingen samen te doen niet onderschatten. Soms is dit de enige strategie waarmee we ons doel kunnen bereiken.
- Niemand is oneindig, onsterfelijk, superieur of ‘de beste’. En wat ik vandaag heb en wat me een veilig gevoel geeft, kan in een oogwenk verdwijnen. Bovendien is het waar dat we op een bepaald moment in ons leven allemaal de handen en gebaren van anderen nodig hebben om door te gaan.
- We moeten begrijpen dat echte solidariteit gebaseerd moet zijn op gevoeligheid en empathie. Het is gebouwd op de mogelijkheid om het leven en de omstandigheden van mensen in nood te verbeteren. Ongeacht kleur, leeftijd, bekwaamheid of economische status.
- Materiële goederen, geld, huizen, auto’s en kleding verzamelen is waardeloos. Aan het einde van ons leven, is het enige wat we meenemen is de tijd die we doorbrachten met onze vrienden en familie.
“Solidariteit is geen gevoel van vaag mededogen of oppervlakkig leed bij de tegenslagen van zoveel mensen, zowel dichtbij als ver weg. Integendeel, het is een vaste en volhardende vastberadenheid om zich in te zetten voor het algemeen welzijn; dat wil zeggen, in het belang van iedereen en van elk individu, omdat we allemaal echt verantwoordelijk zijn voor iedereen.”
-Johannes Paulus II-
Nadenken over wat het coronavirus ons leert
In het licht van de pandemie veroorzaakt door het COVID-19-virus, moeten we als samenleving op verschillende manieren reflecteren…zowel individueel als collectief. We moeten nadenken over het belang om voor de planeet te zorgen. Ook over het ontwikkelen van een effectief gezondheidssysteem voor iedereen.
Tegelijkertijd moeten we de bescherming van de meest kwetsbare personen en sectoren van onze samenleving garanderen. Met andere woorden: de ouderen, kinderen, gehandicapten, armen, enzovoort.
Bovendien kunnen we de veiligheid en bescherming van degenen die werken om onze basisbehoeften als burgers te dekken, niet negeren. Niet alleen medisch personeel, maar ook politieagenten, vuilnismannen, supermarktpersoneel en nog veel meer.
De grootste les die het coronavirus ons leert, is ongetwijfeld solidariteit. Maar we moeten het eindexamen nog halen. Om dit te kunnen halen, moeten we allemaal leren elkaar te steunen, in onze huidige omstandigheden en altijd.
Op een dag zullen we het coronavirus hebben overwonnen en weer de vrijheid hebben gekregen om weer naar buiten te gaan. We hervatten onze sociale contacten en ons dagelijks leven. Maar als dat gebeurt, mogen we nooit vergeten wat we over solidariteit hebben geleerd. We mogen ons ook nooit meer isoleren – niet alleen fysiek, maar ook in ons eigen egoïsme, onzekerheid, racisme, onbuigzaamheid, opties en zinloze oorlogen.
Mogen wij, als samenleving, vandaag en altijd blijven handelen op basis van solidariteit. En mogen we zien dat de wereld die van alles en iedereen is, een wereld is waar mensen elkaar nodig hebben en van elkaar afhankelijk zijn.