Hoe kan het dat je het geslacht van je baby verkeerd hebt?

Het is moeilijk te geloven in deze tijd, maar het is mogelijk dat je je vergist in het geslacht van je baby. Waarom komt dit voor? Kom erachter!

Sommige ouders hebben de ervaring gehad dat ze dachten een meisje te krijgen. Maar in werkelijkheid waren ze zwanger van een jongen, of andersom. Deze situatie komt vrij vaak voor. Maar hoe is het mogelijk dat je je vergist in het geslacht van je baby? Hoe lang duurt deze verwarring?

Het is moeilijk te geloven dat met zoveel technologische vooruitgang zo’n vergissing nog kan voorkomen. Maar het gebeurt toch met enige regelmaat. De belangrijkste verklaring is dat, hoewel echografieën een steeds vernieuwender procedure zijn, het nog steeds een onderzoek is dat aan de interpretatie van het menselijk oog wordt overgelaten.

Het is niet gebruikelijk dat artsen zich vergissen in het geslacht van je baby. Maar het kan toch vaker gebeuren dan we denken. Het duurt echter niet lang om deze vergissing recht te zetten. Hoewel het mogelijk is dat er bij de eerste echo’s geen duidelijk antwoord komt, zijn bij de volgende echo’s meestal alle twijfels of vergissingen weggenomen.

Een betrekkelijke tijd geloven dat je een meisje of een jongen verwacht, en dan het tegendeel ontdekken, kan heel wat emoties in de familie naar boven brengen. Maar zolang het rechtgezet wordt, is er niets om je zorgen over te maken. Er zijn echter gevallen waarin een stel zo zeker is van het geslacht van hun baby dat ze een naam kiezen, kleren kopen volgens het geslacht, en zelfs een babyborrel voorbereiden volgens het verkeerde geslacht.

Het geslacht van baby’s voorspellen in het verleden

Jaren geleden was het begrijpelijk om je te vergissen in het geslacht van je baby. Er waren toen namelijk nog geen wetenschappelijke methoden waarmee deze informatie onthuld kon worden. Misschien waren prenatale consultaties minder regelmatig of grondig. Het was toen ook gebruikelijk nogal mythische voorspellingstechnieken te gebruiken.

In veel gevallen was de ervaring van andere moeders en ook van vroedvrouwen nuttig om het geslacht van een baby te bepalen op basis van aspecten die verband hielden met het lichaam van de zwangere vrouw. Ook de vorm van haar buik, de manier waarop de zwangere vrouw liep, of de aanwezige verlangens werden als aanwijzingen gebruikt.

Lange tijd hadden de mythes over het voorspellen van het geslacht van je baby een zekere mate van succes. Daardoor kon de moeder plannen gaan maken over haar toekomstige kind. Maar desondanks was er geen andere keus dan te wachten op de komst van de baby om het zeker te weten.

Je vergissen in het geslacht van je baby was in het verleden dus heel logisch. Het kon onopgemerkt blijven en bleef in veel gevallen bij een anekdote. We hebben allemaal wel eens iemand horen zeggen “Mijn ouders dachten dat ze een jongen kregen en ik bleek een meisje te zijn” of “mijn kamer, mijn kleren en mijn speelgoed waren allemaal roze, maar ik bleek een jongen te zijn ”. Het was gemakkelijker om fouten te maken. Maar het was niet altijd gemakkelijk om er mee om te gaan.

Kan het fout hebben van het geslacht van je baby je emotioneel beïnvloeden?

Volgens wat gezinnen die deze situatie hebben meegemaakt te zeggen hebben, was er na lange tijd achter komen dat ze zich vergist hadden over het geslacht van de baby een emotionele schok. Behalve de economische kwestie dat ze geld hadden uitgegeven aan een aantal dingen die ze niet voor hun baby zouden kunnen gebruiken, is het een ‘verlies’ die de diepste emoties kan raken.

Sommige moeders noemen het een soort rouw. Want voor hen betekende het het verlies van die dochter of zoon waar ze reikhalzend naar uitkeken. Die misschien zelfs al een naam had. Omdat dat kleine stukje van ons van binnen begint te groeien, dringt niet alleen de liefde ons binnen. Maar ook de verwachting en het verlangen van hoe we willen dat onze baby zal zijn.

Het kan bijvoorbeeld frustrerend worden als het stel al lang probeert een meisje of een jongen te krijgen, en dit nooit gelukt is. Zelfs niet na talloze zwangerschappen. Andere keren lijkt de teleurstelling van voorbijgaande aard en zonder veel invloed op de emoties van het gezin. Je moet je echter in de schoenen van de moeder verplaatsen om de ware gevoelens te kennen.