De kunst van het kietelen en kussen van je baby's buikje

De kunst van het kietelen en kussen van je baby's buikje
María Alejandra Castro Arbeláez

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Laatste update: 05 mei, 2018

De prachtige kunst van het kietelen en kussen van de buik van je baby produceert prachtige bijwerkingen. Je krijgt daardoor gegarandeerd explosieve lachbuien en positieve emoties.

Weinig vaders en moeders kunnen de verleiding weerstaan. ​​Om hun gezichten te begraven in het tedere buikje van hun baby. Ze creëren een symfonie van kietelen en kussen. Die het meest besmettelijke gegiechel van hun baby naar boven halen (en ook die van henzelf).

Dit is meer dan alleen een klassieke spelactiviteit voor ouders en baby’s. Het is een manier om al vroeg een sterke emotionele en sociale band op te bouwen met onze kinderen.

Vandaag willen we in “Je bent mama” ​​over deze gezonde oefening praten. Het is een geweldig soort “therapie” dat door generatie na generatie wordt toegepast. De voordelen zijn namelijk zo enorm dat je het waarschijnlijk nog jaren blijft doen.

Natuurlijk zal er altijd een dag komen waarop je kind opgroeit en zegt dat hij “te oud is voor dat soort dingen”.

Het buikje van je baby kussen om hem op te voeden met meer liefde en minder woede

Badtijd en luier verschonen zijn perfecte momenten om de magische kunst van het kussen van het buikje van je baby uit te voeren.

Dit is iets wat je al op jonge leeftijd kunt doen, hoewel je altijd voorzichtig moet zijn. De beste plekken om je baby te kussen en te kietelen zijn; op zijn buikje, borst en de onderkant van zijn voeten.

De resultaten, je zal het zien, zijn prachtig.

Geeft oxytocine af

Oxytocine is een hormoon dat gekoppeld is aan affectie, zorg en tederheid. Het speelt een sleutelrol in de band die we creëren met de mensen van wie we houden. Hoe meer positieve fysieke contacten we delen, hoe meer oxytocine we vrijmaken. En niet alleen dat, je baby krijgt ook een goede dosis endorfines. De hormonen die geassocieerd zijn met plezier en welzijn.

Kietelen heeft een heel concreet doel: het creëren van sociale en emotionele banden

Vader en zoon kietelen

Er is echter iets dat we allemaal zeker weten. Om gekieteld te worden om ons aan het lachen te maken en om plezierig te zijn, moet het van iemand komen waar we van houden.

  • Geen enkele vreemdeling mag je kind kietelen. Dit is iets dat je baby heel snel zal leren. Alleen haar ouders en andere vertrouwelingen mogen kietelen. Dit moeten mensen zijn die deel uitmaken van haar leven en die haar welzijn, amusement en comfort bieden.
  • Kietelen zorgt voor sociale en emotionele banden tussen mensen uit dezelfde omgeving. Dit moet een groep mensen zijn met een zorgzame en intieme relatie waarin positieve emoties worden gedeeld.

Kietelen en kussen versterken de band tussen jou en je baby

Kietelen en kussen op de nek, buik en voeten van je baby zijn een geweldige manier om contact te maken met je baby. Dit is iets zo eenvoudig en zo leuk voor zowel baby als ouders.

Niet alleen dat, het helpt om een ​​gezonde band met je baby op te bouwen. En natuurlijk weten we inmiddels allemaal dat hechting iets is wat alle kinderen nodig hebben. Om zowel gelukkig op te groeien als om volwassen te worden.

We mogen namelijk niet vergeten dat positief lichamelijk contact op basis van huid-op-huid contact, voeding is voor de emotionele gezondheid van je baby.

Die liefkozingen en kussen die je baby laten giechelen zijn voedsel voor zijn ziel. Door voor het emotionele welzijn van je kind te zorgen, leg je een basis voor hem om zich geliefd en gerespecteerd te voelen.

Wanneer een baby boos is of midden in een driftbui zit, dan is er niets beters dan een plotselinge symfonie van kietelen en kussen

Buikje kietelen bij baby

We hebben hier al vaak met je gepraat over baby’s die veel aandacht van je vragen – baby’s die altijd alles lijken te willen en voortdurend protesteren.

  • Soms weigeren ze hun pyjama aan te trekken en soms gaan ze zelfs zo ver dat ze gaan schreeuwen, slaan of aan je haar trekken.
  • Als je kind nog erg jong is, dan heb je je vast al gerealiseerd hoe zinloos het is om te praten en te proberen met hem te redeneren. Dus als het moeilijk wordt, trek dan twee betrouwbare gereedschappen uit de kast: kietelen en kussen.
  • Je zult er versteld van staan ​​hoe de stemming van je kind bijna onmiddellijk verandert. De spanning zal verdwijnen en je zult blij zijn om te zien hoe hij meteen begint te lachen.

Geloof het of niet, dit is een manier om je kind te laten zien dat er voor hem gezorgd wordt en om hem te helpen zijn frustratie te beheersen. Later zal hij een stadium bereiken waarin je kunt gaan zitten en met hem kunt redeneren. Maar gedurende de eerste twee levensjaren zal dit soort emotionele streling veel effectiever zijn.

Respectvol kietelen is altijd effectiever

Iets dat duidelijk moet worden gemaakt, is dat kietelen een limiet kent. Als het je kind hindert moet je onmiddellijk stoppen. Velen van ons hebben onplezierige herinneringen aan onze kindertijd van een familielid dat ons vasthield en ons kietelde. Als kietelen niet gewenst is, kan het eerder een marteling lijken dan een aangename activiteit.

Mama kieteld baby

We moeten echter wel voorzichtig zijn. We moeten onthouden dat om dit een “kunst” te laten zijn, het eerlijk, beperkt en evenwichtig moet zijn. Het is iets dat kort moet zijn, anders zal het plezier en het positieve effect precies het tegenovergestelde veranderen.

Onthoud dat het respecteren van het lichaam van je kind en de grenzen die hij of zij oplegt, een manier is om je kleintje te leren om in de toekomst respect voor zijn of haar lichaam te eisen.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.