Frustratie en de taalontwikkeling van kinderen

De taalontwikkeling van kinderen is de sleutel tot het uiten van zichzelf en het vermijden van frustratie. Leer meer in het volgende artikel.
Frustratie en de taalontwikkeling van kinderen

Laatste update: 10 augustus, 2022

De taalontwikkeling van kinderen doorloopt verschillende stadia. Brabbelen, keelklanken, de eerste lettergrepen die herhaald worden, enzovoort. Geleidelijk aan begint het nieuwe vormen aan te nemen. Maar om dit te laten gebeuren moeten kinderen al op jonge leeftijd met spraak in aanraking komen en daarvoor voldoende gestimuleerd worden, ook al begrijpen ze niet helemaal wat er gezegd wordt.

Taal is een belangrijk hulpmiddel bij het uitdrukken van onszelf. De beheersing ervan wordt een noodzakelijke hulpbron bij het omgaan met emoties, het nemen van beslissingen en andere belangrijke functies.

Laten we eens kijken hoe frustratie en de taalontwikkeling van kinderen met elkaar te maken hebben.

De ontwikkeling van taal bij kinderen: wat we moeten weten

Als we aan taalontwikkeling denken, moeten we weten dat we te maken hebben met een complex en geleidelijk proces dat veel meer behelst dan het combineren van woorden of het maken van klanken. Spraak stelt ons in staat met anderen te delen en te communiceren en uit te drukken hoe we ons voelen.

Daarom vormt de ontwikkeling van taal een grote uitdaging. Het is namelijk een voertuig dat ons ook helpt ons emotionele universum te ordenen. Enerzijds is het waardevol te begrijpen dat er bij het leren communiceren een hele biologische basis is die als steun dient. Daarom is het belangrijk vast te stellen dat alles goed werkt en dat er geen stoornis is die het verloop van de ontwikkeling ervan belemmert. En als die er wel is, moet het doel zo georiënteerd zijn dat de nodige hulpmiddelen worden aangereikt om de communicatie op de juiste manier aan te passen.

Anderzijds moeten we weten dat we taal leren door oefening. Daarom dient het onderhouden van een omgeving die rijk is aan woorden als uitgangspunt voor de juiste ontwikkeling ervan.

Frustratie en de taalontwikkeling van kinderen
Frustratie over het feit dat ze iets niet kunnen overbrengen brengt kinderen ertoe hun gevoelens te manifesteren door acties, zoals een woedeaanval, schreeuwen of huilen.

Frustratie en de taalontwikkeling van kinderen: hoe staan ze met elkaar in verband?

Als we gefrustreerd zijn, krijgen we te maken met een dreigende ’emotionele uitbarsting’. De hersenen worden ‘gehackt’ door onze emoties. Dat maakt het moeilijk om een aanvaardbare reactie te geven. Als volwassenen is het belangrijk zulke momenten te kunnen opmerken en kinderen te helpen begrijpen wat er met hen gebeurt. De beheersing van hun emoties (Spaanse link) is de sleutel om door de frustratie heen te kunnen en de beste manier te vinden om zich te uiten.

Bijvoorbeeld, als kinderen geconfronteerd worden met een ongemakkelijke situatie, vinden ze het een uitdaging om onder woorden te brengen wat hen overkomt. In plaats daarvan slaan, schreeuwen, of huilen ze. Met andere woorden, ze vervangen woorden door daden. Tot ze gekalmeerd zijn, kan het, als ze iets proberen te zeggen, zelfs een zinnetje zijn dat hun probleem nog versterkt: “Ik ben een loser omdat ik van mijn fiets ben gevallen, ik ben nutteloos”.

Zoals we zien kan frustratie een hindernis zijn in de ontwikkeling van taal en communicatie. Daarom is het van essentieel belang kinderen te helpen kalmeren, zodat ze daarna plaats kunnen maken voor expressie.

Enkele aanvullende aanbevelingen over frustratie en de taalontwikkeling van kinderen

Volwassenen zijn de belangrijkste referentiepunten in de ontwikkeling van kinderen. Daarom blijft alles wat de kleintjes van hun ouderen zien, waarnemen en horen ‘bij de hand’ om te herhalen als ze het nodig hebben. In dit verband is het van cruciaal belang de regelaars te zijn op momenten van crisis en het gebruik van dreigende of bestraffende uitdrukkingen te vermijden, want die maken hen eerder nerveus.

Anderzijds is het ook belangrijk met hen te praten, zodat ze vertrouwd raken met de taal en het gebruik ervan. Een van de maatregelen is om de communicatie geleidelijk ingewikkelder te maken. Bijvoorbeeld, als ze baby’s zijn en iets aanwijzen -zoals een hond-, versterk dan hun communicatie met het woord en zeg tegen ze“dat is een hond, daar hou je van, toch?“. Naarmate ze ouder worden, kun je dat idee uitbreiden en verrijken.

Bovendien moeten we kinderen de tijd geven om zich te uiten, en er zijn enkele tips om in gedachten te houden.

Geef je kind de tijd om zich te uiten

  • Vul hun ideeën niet aan.
  • Geef geen antwoord voor hen.
  • Vermijd te handelen tot ze klaar zijn met vragen om wat ze nodig hebben.
  • Respecteer hun proces.
  • Daag ze uit om iets van begin tot eind te kunnen overbrengen.

Je kunt kinderen ook verhaaltjes voorlezen of zingen. Dit zijn leuke manieren om ze te helpen in contact te komen met woorden en hun fantasie te ontwikkelen.

Tot slot kun je ze bij het corrigeren het beste wijzen op de juiste manier om zich uit te drukken, in plaats van op de fout te wijzen. Laten we eens naar een voorbeeld kijken. John zegt tegen zijn vader “Kan ik naar buiten. In dit geval kan de ouder hem het beste zeggen “Ja, je mag naar buiten”.

Een moeder leest samen met haar kind
Voorlezen aan kinderen is een goed initiatief om de ontwikkeling van taal en verbeelding te stimuleren.

Taalontwikkeling houdt veel meer in dan wat we zeggen

Door na te denken over de taalontwikkeling van kinderen in al zijn complexiteit kunnen we de nodige hulpmiddelen aanpassen om het leren te vergemakkelijken. In de keuze van woorden die we gebruiken, in de tonen of stiltes, zit veel meer informatie dan alleen wat we zeggen. Ons bewust zijn van de veelzijdigheid en rijkdom van taal zal het ons gemakkelijker maken om over te brengen wat we willen.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Bilbao, Alvaro (2015) El cerebro del niño explicado a los padres.Plataforma Actual.
  • Goleman, D. (1995). Inteligencia emocional. Barcelona: Kairós.
  • Gómez-Madrid, Marina; Aguirre Delgado, Triana; Borges del Rosal, María de África. Tolerancia a la frustración en niñez con altas capacidades. Diseño y evaluación de un programa de intervención. Revista Educación, vol. 46, núm. 1, 2022. Universidad de Costa Rica, Costa Rica

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.