Accepteer de emoties van je kinderen als ze zich misdragen

Slecht gedrag is onaanvaardbaar, maar je moet nog steeds de emoties van je kinderen accepteren. Kinderen moeten dit van jongs af aan begrijpen.
Accepteer de emoties van je kinderen als ze zich misdragen
María José Roldán

Geschreven en geverifieerd door de psychopedagoog María José Roldán.

Laatste update: 27 november, 2023

Kinderen kunnen behoorlijk intens zijn als ze jong zijn. Dat ligt gewoon in hun aard. Voor volwassenen die vergeten zijn wat het betekent om kind te zijn, kunnen veel van deze gedragingen totaal irrationeel en misplaatst lijken. Daarom is het belangrijk dat je als ouder in gedachten houdt dat het het gedrag van je kind is dat gecorrigeerd moet worden, niet hun emoties. Met andere woorden, je moet de emoties van je kinderen accepteren, ook als ze zich misdragen.

Kinderen moeten hun emoties mogen voelen, ook als de volwassene niet in staat is te begrijpen wat er in hun hoofd omgaat. Maar wat de kleintjes duidelijk gemaakt moet worden is dat zelfs als je de emoties van je kinderen respecteert en accepteert, dat niet betekent dat ze zich kunnen gedragen zoals ze willen.

Als ouders hebben we de plicht om kinderen op te voeden als ze regels overtreden of zichzelf of anderen pijn doen. Onaanvaardbaar gedrag kan niet getolereerd worden. Daarom moeten kinderen internaliseren dat het voelen van emoties van woede, verdriet of angst acceptabel is, net als elke andere emotie die ze kunnen ervaren.

Wat er ook gebeurt, hun emoties zijn belangrijk

Een moeder knuffelt een verdrietig kind
Emoties, zelfs die als negatief worden beschouwd, zijn niet slecht. Wat belangrijk is, is dat het kind ze leert beheersen om ze zo goed mogelijk te uiten.

Om slecht gedrag van kinderen te corrigeren, maar niet de emoties, is het belangrijk ze niet te minimaliseren. Als je bijvoorbeeld tegen een kind zegt dat het moet stoppen met huilen, zal het er in de toekomst alles aan doen om geen pijn te voelen of om te voorkomen dat anderen zien dat het verdrietig is. En, zoals je weet, is dit geen gezond gedrag.

Als kinderen denken dat verdrietig zijn iets slechts is, zullen ze waarschijnlijk proberen een valse glimlach op hun gezicht te toveren en niet willen praten over zichzelf of over wat hen een slecht gevoel geeft. Je moet weten dat boosheid op zich niet slecht is, omdat het ons laat weten wat er mis is met ons. Je moet alleen een manier vinden om het op een gezonde manier te uiten in plaats van zich te gaan misdragen.

Het gedrag wordt voorafgegaan door de emotie

Het is belangrijk om de emoties die je kind voelt te scheiden van het gedrag dat het vertoont. Bijvoorbeeld, slaan is een gedrag en woede is een emotie. Dus, in plaats van je kind te leren niet te voelen, instrueer het om de emoties die het voelt te begrijpen. Op die manier zullen ze ook in staat zijn emotionele beheerstechnieken te verwerven en toe te passen.

Maak ze duidelijk dat boosheid soms normaal is, maar zich misdragen niet. Laat ze zien dat er geen gevolgen zijn voor hun emoties, maar wel voor slecht gedrag. Zo begrijpen ze hun emoties en reageren ze op de juiste manier, afhankelijk van de omstandigheden.

Als het kind zich emotioneel begrepen voelt, zal het zich ook gevalideerd (Spaanse link) voelen. Op die manier worden hun gevoel van eigenwaarde en hun vertrouwen in jou en in zichzelf versterkt.

Accepteer de emoties van je kinderen, maar leer ze om gedrag te corrigeren als ze zich misdragen

Accepteer de emoties als kinderen zich misdragen
Door te begrijpen dat emoties oké zijn en dat ze manieren moeten vinden om ze te beheersen zodat ze sociaal gepast zijn, zal het gedrag van kinderen aanzienlijk verbeteren

Om kinderen te leren hun gedrag te corrigeren en te heroriënteren, is de eerste stap dat ze emoties begrijpen, want alleen dan zullen ze in staat zijn ze te herkennen. Hiervoor kun je de volgende stappen volgen:

  • Label emoties. Leer je kind hun gevoelens te benoemen, zodat ze die kunnen identificeren. Je kunt zinnen zeggen als “Ik heb gemerkt dat je verdrietig bent omdat die jongen niet met je wilde spelen.”
  • Leer passende copingvaardigheden aan. Leer je kind om op een positieve manier met ongemakkelijke emoties om te kunnen gaan. Als ze bijvoorbeeld verdrietig zijn, kunnen ze mandala’s schilderen of schrijven hoe ze zich voelen. Of als ze boos zijn, kunnen ze gaan wandelen.
  • Laat ze zien dat ze controle over zichzelf hebben. Als het kind in een slechte bui is, laat ze dan zien dat er bepaalde gedragingen zijn waardoor ze op die plaats kunnen blijven steken. Laat ze echter zien dat ze de controle hebben om andere opties te kiezen waardoor ze zich beter voelen en opgevrolijkt worden, zoals het kijken naar een komedie.
  • Pas positieve discipline toe. Wanneer ze geconfronteerd worden met ongepast gedrag, zoals het stukmaken van het speelgoed van hun broer of zus alleen maar omdat ze boos werden, moet er een consequentie zijn. Dit zal het kind helpen begrijpen dat dergelijk gedrag verkeerd is. Het moet echter duidelijk zijn dat ze rustig zullen moeten nadenken over hun gedrag, maar niet over de emotie die ze hebben ervaren.

Help je kind zijn emoties te beheersen

Naast alles wat in dit artikel genoemd is, is het belangrijk om over emoties te praten en kinderen te leren ze te beheersen. Dit zal een grote hulp voor hen zijn om hun gedrag te verbeteren als ze zich misdragen en hun verantwoordelijkheden na te komen. Emoties zijn geen excuus om de dingen die het kind moet doen niet te doen, behalve in enkele tragische uitzonderingen, zoals de dood van een familielid, een noodgeval of een ziekte.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • J. Siegel, D (2018) Disciplina sin lágrimas: Una guía imprescindible para orientar y alimentar el desarrollo mental de tu hijo. Editorial: Debooks
  • Cerón Berján MF, Contreras Maldonado M (2022) Estrategias de validación emocional y psicología positiva con niños, niñas y adolescentes.  Tesis de grado, Facultad de Psicología, Pontificia Universidad Javeriana. Disponible en: https://repository.javeriana.edu.co/handle/10554/60333

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.