Welke toon gebruik je bij het disciplineren van je kinderen

Het is erg belangrijk dat ouders de manier waarop ze spreken beheersen wanneer ze hun kinderen disciplineren. Welke toon moet je dus gebruiken en hoe moet je die toepassen?
Welke toon gebruik je bij het disciplineren van je kinderen
María José Roldán

Geschreven en geverifieerd door de psychopedagoog María José Roldán.

Laatste update: 22 december, 2022

Er zijn veel ouders die, wanneer ze hun kinderen streng toespreken, hard gaan praten. Soms schreeuwen ze en soms kunnen ze zelfs agressief worden. Dit is nooit een teken van goed ouderschap. Schreeuwen voedt kinderen niet op, maar veroorzaakt eerder angst en wrok. Wat is dan de juiste toon om te gebruiken als we onze kinderen disciplineren?

Een meer empathische, begripvolle en zorgzame toon is veel effectiever als het gaat om het disciplineren van kinderen. De sleutel is echt te zijn. Met andere woorden, wees volledig oprecht en gebruik een rustige toon. Als je uit boosheid spreekt, dan zullen je kinderen dat weten en zullen je woorden niet zo effectief zijn.

Discipline is ingewikkeld

Discipline is een van de meest gecompliceerde onderdelen van het opvoeden van kinderen. Vooral omdat we niet willen dat onze kinderen lijden, maar tegelijkertijd moeten ze bepaalde lessen leren.

Soms worden ouders te tolerant, omdat ze hun kinderen tegen negatieve emoties willen beschermen. Deze ouders doen hun kinderen echter geen plezier. Het is zelf het tegenovergestelde.

Kinderen die opgroeien zonder een concrete disciplinestructuur of zonder consistent onderwijs, zijn minder voorbereid op het volwassen leven. Ouders moeten een voorspelbare structuur met regels en grenzen voor hun kinderen creëren. Zo weten kinderen op elk moment wat er van hen verwacht wordt.

De toon die je gebruikt is belangrijk

Ouders praten met hun kind

Veel ouders zijn van mening dat ze een strenge stem moeten gebruiken om hun kinderen te straffen. Een aantal denkt zelfs dat ze tegen hun kinderen moeten schreeuwen om hun gedrag te corrigeren. Niets is echter minder waar.

Wat we heel duidelijk moeten begrijpen, is dat schreeuwen en verbaal mishandelen van onze kinderen op geen enkele manier de beste manier is om hen te straffen.

Als we onthouden dat disciplineren synoniem is aan lesgeven, dan zullen we ons perspectief en onze aanpak veranderen. Als je schreeuwt of agressief praat met je kinderen, dan doe je hun leervermogen teniet. Kinderen voelen zich emotioneel slecht en blokkeren dan elke vorm van leren.

Als je bevelen geeft met een agressieve toon, dan gaan de hersenen van kinderen automatisch in de vecht- of vluchtmodus. Dit zorgt ervoor dat kinderen erg resistent en niet meewerkend worden. Ze worden bovendien emotioneel boos op hun ouders, omdat ze niet meer empathisch zijn.

Vergroot je empathie bij het disciplineren van je kinderen

Ouders lijden als hun kinderen lijden, maar dat betekent niet dat we onze regels uit het raam moeten gooien. Toegeeflijk zijn veroorzaakt alleen maar meer schade op de lange termijn.

In het ideale geval zouden we een nieuwe benadering van discipline moeten aannemen. Op een kalme en empathische toon met je kind praten over de gevolgen van hun acties is altijd een goed startpunt voor effectieve discipline.

Gebruik een rustige toon die uit je hart komt en probeer je kinderen te begrijpen in plaats van hen aan te vallen. Op deze manier zal je kind zich geaccepteerd voelen en weten dat je van hem houdt, zelfs als je hem corrigeert, want dat is je rol als ouder.

Je hoeft niet te schreeuwen. De wereld is hard genoeg en kinderen hebben hun thuis nodig om een plek te zijn die niet alleen fysieke bescherming biedt, maar ook emotionele bescherming. Laat je kinderen de vastgestelde en natuurlijke gevolgen van hun acties onder ogen zien. Zorg er echter ook voor dat je er bent om je steun te bieden.

In veel gevallen spreken de gevolgen vaak voor zich. Jij, als moeder of vader, moet je grenzen trouw blijven als je op een kalme, liefdevolle en vooral empathische toon met je kind praat.

Wat te doen als je het gevoel hebt dat je altijd tegen je kinderen schreeuwt

Ouders spelen met hun peuter

Misschien heb je al een gewoonte ontwikkeld om tegen je kinderen te schreeuwen en op een onvriendelijke manier tegen ze te praten. Misschien ben je met dit soort opvoeding opgegroeid en denk je dat dit de enige manier is om ervoor te zorgen dat je kinderen je gehoorzamen. En misschien als je rustig met ze praat, lijkt het alsof ze je negeren.

Ten eerste moet je begrijpen dat, als je altijd schreeuwt, je altijd moet schreeuwen. Dat komt, omdat je kinderen eraan wennen dat je de hele tijd schreeuwt. Ze denken dat ze je niet serieus hoeven te nemen, tenzij je boos wordt en je stem verheft. Het wordt een vicieuze cirkel.

Gebruik geen agressieve toon bij het disciplineren van je kinderen

Het gebruik van een agressieve toon kan op korte termijn resultaten opleveren, maar op de lange termijn faalt het. Schreeuwen leert kinderen niets. Als je te vaak schreeuwt, dan vernietig je alleen maar je relatie met je kinderen.

En naarmate ze ouder worden, moet je goede communicatie met hen onderhouden als je wilt dat ze je vertrouwen. Je moet daarom al vroeg in hun jeugd een punt maken om een rustige toon te gebruiken wanneer je ze corrigeert.

Je moet het verhogen van je stem voor echte noodsituaties bewaren. Met andere woorden, die momenten waarop er een veiligheidsrisico is en je zo snel mogelijk de aandacht van je kinderen moet trekken om letsel bij zichzelf of anderen te voorkomen. Als het gevaar eenmaal is afgewend, moet je naar je kalme toon terugkeren.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.