7 Gouden regels om je kinderen je te laten gehoorzamen
Er zijn momenten dat ouders hun handen in de lucht gooien omdat ze niet weten hoe ze hun kinderen kunnen laten gehoorzamen. Dit kan ongetwijfeld een grote bron van frustratie voor ouders zijn.
Ouders zoeken vaak hulp bij professionals om hen richtlijnen of advies te geven over hoe ze hun kinderen kunnen laten gehoorzamen en aandacht te schenken aan de bevelen die ze hen geven. Maar de realiteit is dat kinderen geen bevelen nodig hebben om te gehoorzamen. Ze hoeven alleen maar te begrijpen waarom iets moet en zich gewaardeerd te voelen.
De taak om thuis discipline toe te passen kan frustrerend en zelfs onaangenaam zijn. Maar het is een cruciaal onderdeel van de opvoeding. Het is van 18 tot 24 maanden dat kinderen het gezag van ouders beginnen te herkennen, begrijpen en respecteren, als ze maar weten hoe ze dat moeten doen zonder dat de kleintjes zich op enig moment slecht voelen.
Kinderen gehoorzaam krijgen doe je met wijsheid, begrip en creativiteit. Je moet discipline ook toedienen in een sfeer van liefde en grote zorgzaamheid. De sleutel is dat kinderen moeten begrijpen dat alle gedrag consequenties heeft, zowel negatieve als positieve. Ze moeten dus begrijpen dat verschillende soorten gedrag verschillende resultaten opleveren. Sommige resultaten zijn goed en andere zijn niet zo goed.
Gouden regels om je kinderen je te laten gehoorzamen
1. Gebruik de time-outs om bij hen te blijven
Time-outs (Spaanse link) bestaan er niet uit dat je je kind alleen in een kamer achterlaat om over zijn daden na te denken. Als je time-outs op deze manier gebruikt, geef je je kind alleen maar het gevoel dat het in de steek gelaten wordt en alsof zijn gevoelens niet belangrijk zijn.
Als je kind je niet gehoorzaamt, kun je time-outs gebruiken als consequentie. Mmaar je moet wel aan zijn of haar zijde blijven, zodat het begrijpt wat zijn of haar negatieve gedrag geweest is, wat gepast is en wat de consequentie zal zijn. Ook moet je het begeleiden om te kalmeren als dat nodig is.
2. Modelleer het gedrag dat je bij je kinderen wilt zien
Het is heel belangrijk dat je ze helpt door model te staan voor het gedrag dat je wilt dat ze leren. Als je wilt dat je kind aardiger is, moet jij aardiger zijn. Als je wilt dat je kind niet agressief is tegen zijn broer of zus, dan moet jij ook niet agressief zijn tegen hen, tegen anderen, of tegen jezelf.
3. Erken goed gedrag om je kinderen je te laten gehoorzamen
Goed gedrag erkennen is een manier om belang te hechten aan hun goede gedrag. Zo krijgen kinderen het gevoel dat wat ze goed doen gewaardeerd wordt. Ze zullen zo geneigd zijn zich bij volgende gelegenheden beter te gedragen.
We bedoelen niet belonen (iets wat egoïsme in de hand werkt als je het in overdaad aanbiedt), maar een goede manier om dit te doen is hem bijvoorbeeld een positieve familie-ervaring te geven als hij veel goed gedrag heeft getoond. Je kunt ook een puntensysteem instellen, of je kind een glazen potje laten vullen met kleine knikkers… als het potje vol is, mogen ze een activiteit kiezen om als gezin te doen, zoals naar het strand gaan of naar het park om ijs te eten.
4. Vraag je af of er iets mis is
Het is mogelijk dat als je kind zich te ongehoorzaam gedraagt, dat komt omdat er iets mis is en ze proberen je dat te laten inzien. Misschien moet je nagaan of ze goed gevoed zijn, of ze voldoende rust hebben gehad, hun schema te stressvol is, of er zich een situatie in het gezin voordoet die ze emotioneel ongemak bezorgt, enz.
Op die manier kun je nadenken over wat er aan de hand is en hoe je het kunt oplossen. Het is ook nodig om je te realiseren of kleintjes emotionele conflicten hebben die het waard zijn opgelost te worden, voordat je verwacht dat ze blindelings je bevelen opvolgen. Als ze emotioneel goed in hun vel zitten, kan hun gedrag drastisch verbeteren.
5. Vertel ze wat je van ze verwacht
Vaak zijn kinderen ongehoorzaam (Spaanse link), zonder dat ze weten dat ze ongehoorzaam zijn, gewoon omdat ze niet precies weten wat je van hen verwacht. Kinderen hebben informatie nodig over hun gedrag en over wat wel en niet in orde is.
Als ze iets niet goed doen, moet je ze duidelijk maken wat de juiste houding is en welke negatieve gevolgen ze zullen ondervinden als ze zich er niet aan houden (en welke positieve gevolgen als ze het wel doen). Vaak zijn natuurlijke consequenties ook een goede manier om ze te leren wat het beste voor ze is, en op grond van die ervaring zullen ze de volgende keer misschien wel gehoorzamen.
6. Vind tijd en schenk aandacht om je kinderen je te laten gehoorzamen
Zoek een tijd, ongeveer 20 minuten, om je helemaal aan je kind te wijden; laten we het ‘positieve aandacht’ noemen. In die tijd dat ze spelen, of nog beter, terwijl je jezelf in hun spel betrekt, speel je met ze, stel je vragen, en toon je serieuze belangstelling voor wat ze aan het doen zijn. Als een kind speelt, doet het dat heel serieus. Deel het gevoel dat je erbij betrokken bent, alsof je door magie of fantasie wordt aangetrokken. Het is niet moeilijk als je je laat gaan…
Waar leidt dit toe? Naar het tweede deel van het plan…
7. Geef positieve aandacht bij het vervullen van hun plichten
Laten we nu diezelfde aandacht toepassen als ze een bevel gehoorzamen of instructies opvolgen. Geef ze niet het gevoel dat je toezicht houdt of controleert. Lat ze daarentegen voelen dat je hun inspanning en toewijding waardeert om de dingen zo goed mogelijk te doen.
Moedig ze steeds aan om het beter te doen, varianten in te voeren, creatief te zijn, binnen de grenzen die de taak oplegt. Opdrachten of taken zijn volgers van waarden; het kunnen geen louter grillige of betekenisloze elementen van jouw kant zijn. Ze moeten de steun weerspiegelen en tonen die de gezinsleden elkaar verschuldigd zijn, en in die zin is ze goed vervullen het belangrijkste en waardevolste aspect.
Moedig ze daarom aan. En leg op bepaalde momenten van de dag de nadruk op die bevelen die ze niet vaak opvolgen of die ze niet leuk vinden, maar die horen bij wat ze voor hun eigen bestwil moeten doen.
Bijvoorbeeld hun schoenen opbergen, schoolspullen ordenen, rondgegooide kleren oprapen, speelgoed op zijn plaats leggen. Als ze deze dingen doen, prijs ze dan en erken hun harde werk.
Wijs deze daden niet af. In principe, wees realistisch met je verwachtingen en erken elke mate van verbetering. Wat jij als klein beschouwt kan voor je kind een enorme dimensie hebben.
Introduceer kleine gunsten in de routine en bedank ze uitbundig. Ze moeten voelen dat alles wat ze doen belangrijk is en positief bijdraagt tot de dynamiek van het huis.
Vergeet tegelijkertijd niet om bevelen te geven met een ferme en directe toon. Geen dubbelzinnigheid of vooringenomenheid.
Breng deze technieken over op openbare ruimten
Zoals César Soutullo Esperón, professor in de psychologie, aanbeveelt:
- Geef positieve aandacht en prijs goed gedrag.
- Prijs ze als ze het goed doen.
- Geef effectieve bevelen.
- Beloon ze met punten en gebruik time-outs als dat nodig is.
Je kind moet weten of een verwijzing hebben naar de route die ze moeten afleggen om ons te vergezellen bij onze boodschappen. Stel een beloning in voor goed gedrag en gebruik zo nodig time-outs, waarbij je ze naar rustige ruimtes leidt om tot rust te komen en na te denken.
En vergeet natuurlijk niet op pad te gaan met dingen die hen kunnen vermaken , zoals kleurboeken en kleurpotloden.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Esperón, C. S. (2005). Como mejorar el comportamiento de sus hijos sin perder la calma. Revista de Psiquiatría Infanto-Juvenil, 22(1), 38-41. http://aepnya.eu/index.php/revistaaepnya/article/download/65/49
- Martínez, E. (2012). El tiempo-fuera como herramienta correctiva. Perspectivas, 3. https://www.usfq.edu.ec/sites/default/files/2020-07/0006_para_el_aula_03.pdf
- Montiel-Nava, C. (2006). El Arte de Criar Hijos Felices: Equilibrio entre Disciplina y Afecto. https://scholarworks.utrgv.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1079&context=psy_fac
- Rodrigo, M. J., Amorós, P., Arranz Freijo, E., Hidalgo García, M., Máiquez, M., Martín, J. C., … & de Municipios, F. E. (2015). Guía de buenas prácticas en parentalidad positiva. Un recurso para apoyar la práctica profesional con familias. http://diposit.ub.edu/dspace/bitstream/2445/133562/1/guia_de_buenas_practicas_2015.pdf