Wat is plotselinge agressie bij kinderen?

Geschreven en geverifieerd door de kinderdocent Pedro González Núñez.

Laatste update: 22 december, 2022

Als je kinderen hebt, heb je misschien de manifestatie van plotselinge agressie bij je kind gezien en weet je niet zeker wat het is of hoe het kan worden behandeld. Blijf lezen, omdat we je de details zullen geven over plotselinge agressie bij kinderen.

Plotselinge agressie bij kinderen

Zeker, dit gedrag kan een symptoom zijn van ontevredenheid, als een antwoord op dit gevoel. Het zou een gewoontegedrag zijn waardoor het kind duidelijk maakt ontevreden te zijn over een bepaalde situatie. Dit is de oorsprong van plotselinge agressie bij kinderen.

Als je dit soort gedrag waarneemt, moet je jezelf afvragen wat er mogelijk gebeurt kan zijn om dit gedrag te veroorzaken. Het kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van het feit dat het kind niet meer zoveel televisie kan kijken als hij wil. Het kan zelfs komen door de afwezigheid van de liefde die hij nodig heeft.

Een andere reden waarom plotselinge agressie bij kinderen zou kunnen optreden, zou te maken hebben met een gevoel van een mogelijke dreiging. Met andere woorden, het kind voelt zich bedreigt door iets. Het kan bijvoorbeeld een reactie zijn op iets dat hij niet leuk vond of dat hem in verwarring bracht.

Al deze situaties kunnen de volgende reacties veroorzaken:

• Verbale agressie, zoals beledigingen of de toon van hun ouders stem.
• Liegen om onder een straf uit te komen.
• Een toevlucht nemen tot driftbuien om onder een straf uit te komen.

Wanneer verschijnt deze agressiviteit?

Een van de momenten waarop dit soort gedrag meestal verschijnt is wanneer het kind een jongere broer of zus heeft. Misschien neemt een gevoel van ontheemd zijn het over en dat zorgt ervoor dat hij zich op deze manier gedraagt, omdat hij zich gescheiden voelt van zijn rol als de baby.

Dit gedrag zou een manier zijn om te proberen zijn positie en macht te herstellen. Dit type gedrag wordt ook vaak gezien als neven en nichten op visite zijn, omdat ze extra aandacht van de volwassenen trekken.

Hoe te reageren op dit gedrag?

Nadat je de oorsprong van het probleem hebt vastgesteld, is het handig om te weten hoe je op dit type gedrag kunt reageren. De sleutel is om begrip en vastberadenheid te bieden om de manieren van het kind te bevorderen:

• Begrijp wat er met je kind gebeurt. Je zult moeten beoordelen of je kleintje gelijk heeft om zijn behoeften te claimen en te proberen ze tevreden te stellen of niet. Als je denkt dat hij dat niet moet doen, geef dan niet toe aan zijn grillen en eisen.
• Probeer hem te kalmeren. Als je ziet dat je kind plotseling van slag raakt, probeer hem dan te kalmeren. Om dit te bereiken, vraag je hem om zijn stem te verlagen en hem te zeggen zich niet op deze manier te gedragen. En leg uit dat er anders consequenties aan verbonden zijn.
• Blijf vastberaden. Houd in gedachten dat het de rol van ouders is om standvastig te zijn en nooit op grillen te reageren door hier aan toe te geven. Anders zal het kind zien dat als hij zich zo gedraagt, hij krijgt wat hij wil.
• Geduld is een andere sleutel. Vermijd het je kalmte te verliezen. Reageren op deze situaties met geagiteerd gedrag lost niets op. Als ouders moeten we te allen tijde rustig blijven en het kind op een kalme manier terechtwijzen.

Andere interessante informatie

Houd in gedachten dat kinderen op dezelfde manier met anderen omgaan als hun ouders dat doen. Als ze zien dat je een rustige relatie met anderen onderhoudt, zullen je kinderen hetzelfde gedrag vertonen bij hun vrienden. Maar als je relaties vijandig zijn, zal je kind deze houding ook volgen.

Daarom moeten we oppassen dat we niet op agressie reageren met meer agressie. Het gaat om het sociale leren dat optreedt door agressief gedrag.

Dit kan worden vertaald in leren door imitatie of observatie van het gemodelleerde gedrag. Daarom is het zo belangrijk voor het kind om ouders te hebben die goede rolmodellen zijn.

Ten slotte, vergeet niet dat het opvoeden van kinderen een taak is die tijd en toewijding vereist. Ouders moeten proberen overeenstemming te bereiken zodat de opvoeding van het kind niet tegenstrijdig is, waarbij de ene ouder één ding doet en de andere ouder het tegenovergestelde doet.

Als één ouder alles toestaat en de ander niets dan zal het kind in verwarring raken en waarschijnlijk rebelleren tegen degene die geen toestemming geeft.