
Groeipijn komt tijdens hun ontwikkeling heel vaak voor bij kinderen en tieners. Ze kunnen dan ongemak voelen in hun armen, benen en ledematen. Ze klagen vaak dat ze een branderig gevoel hebben. Normaal gesproken verschijnt dit soort pijn ’s nachts.…
Er wordt vaak gezegd dat kinderen die tegen zichzelf praten aan een of andere aandoening lijden, boos zijn of iets ernstigs meegemaakt hebben.
Dit is echter niet altijd het geval. Niet alleen zijn deze kinderen mentaal gezond, maar ze hebben vaak ook een perfect evenwicht tussen intelligentie en wat bekend staat als praten in zichzelf.
Deskundigen zoals psychiater Luis Rojas Marcos hebben door middel van studies kunnen aantonen dat tegen jezelf en luidop praten helpt om gedachten preciezer en accurater te kunnen vormen. Het helpt met andere woorden om na te denken.
Beslissingen die zo worden genomen zijn in het algemeen doeltreffender. Bovendien worden gedachten beter op elkaar afgestemd en bieden zo een belangrijke steun voor de persoonlijke ontwikkeling.
De conclusie is simpel: wanneer jouw kind tegen zichzelf praat, maak hem dan duidelijk dat dit een teken van intelligentie is.
Veel ouders zien dat hun kind alleen speelt of tegen zichzelf praat. Dit komt zelfs bij volwassenen voor.
Veel mensen hebben de neiging om tegen zichzelf te praten wanneer ze met bepaalde zaken bezig zijn. En ja, dit kan wel degelijk als een duidelijk teken van intelligentie worden opgevat.
Je mag een kind die dit doet nooit berispen. Deze alleenspraak draagt enorm bij tot hun linguïstische ontwikkeling en kan ook helpen om hun gedrag onder controle te houden. Bovendien kunnen ze hierdoor voortreffelijke vaardigheden ontwikkelen.
Houd een kind goed in de gaten en je zal zien dat hij of zij meer in zichzelf praat dan in gezelschap.
Deze monologen bij kinderen rond 10 jaar oud staan voor 20-60% van hun interactie.
Psychologen, ouders en leerkrachten hebben dit soort gedrag altijd als een vorm van ongehoorzaamheid, afleiding of labiliteit beschouwd.
Andere deskundigen zien deze situatie dan weer als onderdeel van de ontwikkeling van de waarneming bij kinderen.
We kunnen dit wel degelijk als een integraal onderdeel van de ontwikkeling van een kind beschouwen. Alle partijen die betrokken zijn bij de opvoeding zouden dit dan bij gezonde kinderen moeten stimuleren. Bij kinderen die lijden aan geestelijke aandoeningen zou dit dan weer als een handig hulpmiddel kunnen worden ingezet.
Er zijn drie vaak voorkomende situaties wanneer kinderen tegen zichzelf praten.
Deze zijn:
Deze situaties wijzen erop dat het kind aan een soort analyse doet als onderdeel van de planning. Zowel tijdens het spelen als tijdens het uitvoeren van een taak is het mogelijk dat een kind tegen zichzelf praat.
Dit is gunstig voor de geestelijke gezondheid want het houdt de neuronen actief.
Bovendien blijft het kind hierdoor betrokken bij de zaken die belangrijk zijn voor hem of haar.
Daarom zijn kinderen die tegen zichzelf praten bezig met het zoeken naar de oplossing voor een probleem.
Dit gedrag kan immers helpen om tot een oplossing te komen wanneer het probleem complex van aard is.
We kunnen concluderen dat veel onderzoekers tot een merkwaardige conclusie zijn gekomen.
Er blijkt immers een direct verband te bestaan tussen intelligentie en de kwaliteit en kwantiteit van het praten.
Dit betekent dat hoe intelligenter een kind is, hoe meer hij of zij zal praten. Bovendien zal de inhoud van wat het kind zegt een meer volwassen toon hebben.
Kinderen die tegen zichzelf praten kunnen fantasieën met zichzelf te delen, met een denkbeeldige vriend praten of zelfs met voorwerpen die niet echt bestaan.
Op deze manier brengen kinderen hun dromen onder woorden.
Tegen jezelf praten wordt dus beschouwd als een hulpmiddel om cognitieve vaardigheden en zelfdiscipline te ontwikkelen.