Waarom kinderen gedragsregressies ervaren
De pandemie is voor niemand gemakkelijk, ongeacht je leeftijd. Als je oplet, zul je merken dat de hele wereld een stap achteruit lijkt te hebben gedaan, vooral kinderen. Het is eigenlijk heel normaal dat kinderen gedragsregressies ervaren als gevolg van de huidige omstandigheden.
Misschien sliep je baby al de hele nacht door? Of was je peuter gestopt met het gebruik van luiers? Je kind op de lagere school genoot altijd van lezen of jij en je partner konden het altijd goed met elkaar vinden? Maar sinds het verschijnen van COVID-19 lijkt dat allemaal te zijn veranderd. De waarheid is dat we allemaal bepaalde regressies hebben meegemaakt, zij het tijdelijk, als gevolg van alles wat er gaande is.
Kinderen en aan pandemie gerelateerde gedragsregressies
Wat is er precies aan de hand? Waarom ervaren volwassenen, maar vooral kinderen, regressies in tijden van stress? Misschien zijn deze tegenslagen op de een of andere manier een onbewuste schreeuw om hulp.
Als we eerlijk zijn, hebben we allemaal momenten gehad waarop we ons onder een deken in de foetushouding wilden opkrullen, totdat dit allemaal voorbij was. We willen ons allemaal veilig en beschermd voelen. Volwassenheid vereist een beter intern ‘beheer’ door de frontale cortex om te garanderen dat ons gedrag voldoet aan de sociale verwachtingen.
Op momenten van stress verdwijnt dit en beginnen onze instincten ons gedrag over te nemen. We kunnen dit proces fysiologisch verklaren in termen van veranderingen in de bloedstroom naar de hersenen tijdens de activering van het systeem als reactie op stress. Maar we moeten er ook op wijzen hoe het regressieve gedrag ‘werkt’. Met andere woorden, het vervult een belangrijk doel.
Hoewel regressief gedrag problematisch kan zijn, heeft ons onderbewustzijn zijn eigen wijsheid. Onze kinderen klagen of huilen, en onze tieners schreeuwen en slaan deuren dicht. Misschien heeft je kind de afgelopen maanden geen problemen gehad, maar heeft het nu plotseling regelmatig ‘ongelukjes’ met plassen.
Als gevolg van deze gedragsregressies verdienen je kinderen je aandacht en bezorgdheid. Met andere woorden, in zekere zin geef je je kinderen op die momenten dat waar ze om vragen.
Gedragsregressies: interne emoties wanneer kinderen aandacht zoeken
Maar onze kinderen hebben niet alleen onze aandacht nodig. De interne emoties van onze kinderen zoeken naar antwoorden… ze willen een reactie. Dus, wat kunnen we doen?
Allereerst moet je onthouden dat het normaal is dat kinderen gedragsregressies ervaren tijdens bijzondere tijden als deze. Deze regressies zijn maar tijdelijk. Let ook goed op hoe je reageert op het regressieve gedrag en de stemmingswisselingen van je kind. Zorg ervoor dat je reageert op de emoties en niet het gedrag.
Probeer de emotie achter het gedrag te achterhalen en reageer daarop. Misschien is je kind bijvoorbeeld weer in bed gaan plassen. In dit geval kun je zeggen: “Ik zag dat je bed vanochtend nat was. Maak je geen zorgen, dit soort dingen kan gebeuren als we gestrest zijn. Wil je praten over iets dat je op dit moment zorgen baart?”
Tips voor het omgaan met gedragsregressies tijdens een pandemie
Leer je kinderen dat emoties boodschappen zijn (en onthoud dat ook voor jezelf). Als je kunt herkennen wat je kinderen proberen te zeggen zonder hen te veroordelen, kunnen we tot de kern komen van wat ze nodig hebben. Door dat te doen, is het veel gemakkelijker om problemen op te lossen en om te gaan met wat het ook is dat je kind emotioneel van streek maakt.
- Communiceer met je kinderen. Vraag je kind bijvoorbeeld naar het coronavirus en wat zij ervan willen weten. Vraag hen of er iets in het bijzonder is dat hen zorgen baart. Deel informatie en nieuws op een manier die past bij hun leeftijd.
- Maak contact met je kinderen. Maak op een zinvolle manier verbinding en ondersteun hen bij hun emotionele veranderingen. Samen tijd doorbrengen is belangrijker dan de specifieke activiteit die jullie delen. Maak bijvoorbeeld samen wandelingen, picknicks in de tuin of kijk samen films. Haal het beste uit deze tijd.
- Handhaaf evengoed grenzen. Het feit dat je kinderen gestrest zijn, betekent niet dat je ze moet laten doen wat ze willen. Je hoeft je kind bijvoorbeeld niet elke nacht in je bed te laten slapen als je dat niet wilt. Voor zie in de behoeften van je kind, maar eer ook je eigen behoeften.
Als ouders merken we vaak dat we aanpassingen maken op basis van de behoeften van onze kinderen. Dat is gewoon een onderdeel van ouderschap. Maar soms kruisen deze aanpassingen belangrijke persoonlijke grenzen die voor elke ouder anders zijn. Als dat gebeurt, dan zijn de kosten groter dan de baten. In plaats van stress te elimineren, dragen ze eraan bij.
Regressies tijdens de pandemie: let op je eigen behoeften en interne reacties
Besteed aandacht aan je eigen behoeften en interne reacties. Als een belangrijke grens is overschreden, moet je misschien creatief zijn in het vinden van oplossingen die voldoen aan de behoeften van je kinderen, die van je partner en ook die van jezelf.
Bedenk nogmaals dat dit tijdelijk is en dat, net als al het andere, ook dit voorbij zal gaan. Wees begripvol met je kind als het terugvalt in oud gedrag of zich gedraagt op een manier die ongepast is voor zijn leeftijd. Geef ze vooral de genegenheid die ze nodig hebben, want op dit moment hebben ze dat meer nodig dan ooit.