Je kind in therapie, hoe vertel je dat aan hem/haar?
Je kind vertellen dat het in therapie gaat is geen gemakkelijke taak. Soms is het moeilijk om de juiste woorden te vinden of om een duidelijke en empathische uitleg te geven. Het is normaal dat je twijfelt over hoe en wanneer je het moet vertellen. Of je maakt je misschien zorgen over zijn of haar reactie op het nieuws. Omdat dit voor jullie allebei een nieuwe situatie is, is het meer dan begrijpelijk als je je nerveus voelt en er vragen over hebt.
In dit artikel zullen we een aantal strategieën met je delen om je kind te vertellen dat hij of zij met therapie begint. We zullen het ook hebben over zinnen die veel moeders zeggen, maar die je beter kunt vermijden.
Waarom zou een kind in therapie moeten?
Als de noodzaak zich voordoet om je kind in therapie te doen, is het essentieel om het onderwerp voorzichtig en duidelijk te benaderen. Door uit te leggen waarom therapie wordt overwogen, kan je kind de ervaring beter begrijpen en accepteren. Er zijn verschillende redenen waarom een kind psychotherapie nodig kan hebben. Bijvoorbeeld:
- Emotionele problemen of gedragsproblemen.
- Traumatische ervaringen.
- Academische problemen.
- Angst of buitensporige angsten.
- Fobieën.
Wat de reden ook is, je moet rekening houden met de leeftijd, de persoonlijkheidskenmerken en het begripsniveau van je kind als je je kind vertelt dat het in therapie gaat. Daarnaast is het altijd belangrijk om op een natuurlijke en eerlijke manier over geestelijke gezondheidskwesties te praten.
Je kind voorbereiden voordat het in therapie gaat: dingen om rekening mee te houden
Wanneer de beslissing is genomen om met je kind in therapie te gaan, is het cruciaal om het onderwerp op een gepaste en begripvolle manier te benaderen. Door ze emotioneel voor te bereiden en ze de nodige informatie te geven, voelen ze zich meer op hun gemak en staan ze meer open voor de ervaring. Hier volgen enkele tips.
1. Kies de juiste plaats en tijd
Het feit dat je kind in therapie gaat is geen vreselijk nieuws, dus moet je het ook niet als zodanig behandelen. Je hoeft geen nauwgezette logistiek te volgen om je kind te vertellen dat het naar therapie gaat. Je gezicht hoeft geen bezorgdheid, extreme ernst of verdriet uit te stralen.
Het is echter ook niet onbelangrijk. Daarom is het belangrijk dat je ervoor kiest om het te communiceren op een privé en comfortabele plek, waar jij en je kind op hun gemak zijn. Het is bijvoorbeeld geen goed idee om het midden in een driftbui te vertellen, wanneer ze een emotioneel heftige periode doormaken of in het bijzijn van hun vriendjes of klasgenootjes.
Integendeel, je moet het onderwerp juist aansnijden wanneer er een kans is om rustig te praten en een ruimte van vertrouwen te creëren, zodat ze zich vrij kunnen uiten en alle vragen kunnen stellen die ze willen.
2. Zorg ervoor dat je kind begrijpt wat een psycholoog doet
Het is essentieel om ervoor te zorgen dat het kind begrijpt wat de rol van deze professional is, omdat ze die waarschijnlijk zullen verwarren met andere figuren die ze kennen. Een psycholoog is geen dokter of leraar. Het is ook geen vriend.
Om hun twijfels weg te nemen, kun je ze vertellen dat een therapeut een professional is die werkt met mensen van verschillende leeftijden, waaronder kinderen. Je kunt ze ook vertellen dat een therapeut een professional is die ons helpt de emoties die we voelen te begrijpen en op een gezondere manier om te gaan met wat we doen.
Concrete voorbeelden geven kan helpen. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: “Een psycholoog kan iemand die zich verdrietig voelt helpen om zich beter te voelen, om zijn woede op een gezondere manier te beheersen, of om een conflict met familie of vrienden op te lossen.”
3. Leg uit dat er niets mis is met in therapie gaan
Naar een psycholoog gaan is niet iets negatiefs, en je kind hoeft zich er ook niet voor te schamen. Het is essentieel om uit te leggen dat er niets mis is met mensen die in therapie gaan en dat iedereen het op een bepaald moment in het leven nodig kan hebben. Als jij naar psychotherapie gaat of bent geweest, is het een goede gelegenheid om over jouw ervaring te vertellen en te vertellen hoe het jou heeft geholpen.
Je kunt ook benadrukken dat de praktijk van een kinderpsycholoog een plek is om te spelen, te tekenen en te praten en dat niemand zal zeggen dat wat ze doen goed of fout is. Niemand zal over hen oordelen.
Welke boodschappen moet je vermijden?
Je bent een mens en je kunt fouten maken. We kunnen allemaal fouten maken op verschillende gebieden in het leven, waaronder opvoeden. Het is echter belangrijk om voorzichtig te zijn met het soort boodschappen dat je aan je kinderen overbrengt door op je woorden te letten. Lees aandachtig de volgende opmerkingen die je beter kunt vermijden als je het onderwerp psychotherapie introduceert.
Als je je blijft misdragen, ga je in therapie
Therapie gebruiken als dreigement of straf is iets wat je zeker moet vermijden. Dit zal niets positiefs opleveren. Sterker nog, het zal schuld- en angstgevoelens bij het kind opwekken.
Daarnaast kan het koppelen van psychotherapie aan een correctiemiddel ongunstige effecten hebben op de manier waarop je kind therapie ervaart en op de bereidheid om mee te doen. Als gevolg daarvan kunnen ze weerstand of afwijzing ontwikkelen tegen het idee om professionele hulp te krijgen.
Je moet nu naar een psycholoog!
Het is geen goed idee om een alarmerende en overdreven toon te gebruiken. Het is ook niet aan te raden om drastische woorden als “je moet” te gebruiken of urgentie uit te drukken, omdat dit het idee van een noodsituatie overbrengt.
Spreken in deze termen zal alleen maar angst en nervositeit opwekken. Benadruk in plaats daarvan dat psychotherapie een kans is om te leren en te groeien.
Ik zal dit aan je psycholoog vertellen en hij zal teleurgesteld in je zijn
Een andere fout die veel ouders maken als ze hun kinderen vertellen dat ze in therapie gaan, is dat ze deze persoon gebruiken als iemand die over hen zal oordelen of waardeoordelen zal geven over wat ze doen.
De therapeut is geen rechter die hen zal straffen als ze iets ‘ongepasts’ doen. Ook zullen ze niet teleurgesteld zijn in ongunstig gedrag. De therapeut is eerder iemand die ze vertrouwen, bij wie ze zich vrij kunnen uiten en die hen steun zal bieden.
Ik weet niet meer wat ik met je aan moet, je zult in therapie moeten
Het is niet nuttig voor je kind om het gevoel te hebben dat therapie je laatste redmiddel is omdat je niet meer weet hoe je met hun gedrag moet omgaan. Door dit te doen, geef je frustratie en hopeloosheid over hun geestelijke gezondheid weer. In plaats daarvan kun je ze vertellen dat psychologen zijn opgeleid om mensen te begrijpen en te helpen bepaalde problemen op te lossen, waarbij je wijst op de enorme waarde van therapie.
Laat hun therapeut je gids zijn
Jij, je kind en hun therapeut vormen een team. Iedereen is betrokken bij en werkt samen in het proces. Iedereen moet in dezelfde richting sturen, de richting van welzijn. Wanneer het tijd is om je kind te vertellen dat hij of zij in therapie gaat, is het daarom essentieel om te vertrouwen op de psycholoog en te vertrouwen op zijn of haar kennis en ervaring.
Nadat je belangrijke informatie over je kind hebt gegeven, kan de psycholoog je begeleiden bij het overbrengen van het nieuws. Laat hem of haar uitleggen waar zijn of haar therapie uit bestaat en welke voordelen het kan bieden en help je om de uitleg aan te passen aan de leeftijd en het begripsniveau van je kind. Wees niet bang om vragen te stellen, hoe eenvoudig ze ook lijken.
Samen, als een team, kunnen jullie uitdagingen overwinnen en nieuwe manieren vinden om om te gaan met moeilijkheden die kunnen ontstaan als je kind opgroeit.