Een ruminatiestoornis bij kinderen
Een ruminatiestoornis bij kinderen is onvrijwillig, zeldzaam en van korte duur. Maar wat is ruminatie?
Ruminatie is regurgitatie (voedsel uit de maag opbrengen) en het herkauwen en weer doorslikken. Dit gebeurt als een gevolg van een reeks psychologische factoren.
Leeftijd dat een ruminatiestoornis begint
Een ruminatiestoornis bij kinderen begint meestal tussen 3 en 12 maanden oud en houdt ongeveer een maand aan. Het komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes. En kan zich ook ontwikkelen bij volwassenen met verstandelijke beperkingen. Baby’s met een geestelijke achterstand hebben meer kans om er mee te maken te krijgen.
Ruminatie of gebrek aan aandacht?
Afwijzing door ouders, gebrek aan aandacht, familie stress, seksuele trauma’s of een gebrek aan stimulatie zijn allemaal factoren die een baby vatbaar maken voor een ruminatiestoornis.
Om als een stoornis gezien te worden, moet het vaak voorkomen, minstens een aantal keer per week of elke dag. Bij volwassenen, vooral in het geval van verstandelijk gehandicapten, gebeurt regurgitatie vrijwillig, zonder misselijkheid of braken.
Het gaat om een samentrekking van de maag, gevolgd door een ontspanning van de slokdarm. Dit zorgt voor een opening tussen de maag en de oropharynx, waardoor het eten terug in de mond komt.
Sommige experts geloven dat het een zelfstimulerend en rustgevend effect heeft.
Symptomen en diagnose
Voordat een dokter een diagnose stelt, moeten mogelijke aangeboren afwijkingen bij de baby uitgesloten worden. De kans op een hernia diaphragmatica of pylorushypertrofie moet onderzocht worden.
Als er iets verontrustend opgemerkt wordt, kan dit waardevolle informatie zijn voor de dokter. Sommige tekenen wijzen op de aanwezigheid (of afwezigheid) van een ruminatiestoornis. Dit zijn onder andere:
- Slechte adem
- Aspiratie
- Uitdroging
- Gewichtsverlies
- Slechte groei
- Ademhalingsproblemen
- Gaatjes in de tanden
Slechte voeding
Ondervoeding, wat levensbedreigend kan zijn, is een van de gevolgen van dit probleem. Tegelijkertijd kan dit het immuunsysteem van het kind aantasten. Daardoor kan de weerstand tegen ziekten verlagen.
Het wordt ook geassocieerd met minder gewichtstoename dan verwacht bij baby’s van onder een jaar oud. Als er niet op tijd aandacht aan gegeven wordt, kan de ondervoeding zowel de ontwikkeling als de groei vertragen.
- Hij houdt zijn rug gespannen en zijn hoofd naar achteren gebogen.
- Daarnaast maakt hij zuigende bewegingen met zijn tong.
- Op het eerste gezicht maakt de baby een tevreden indruk, maar dan wordt hij prikkelbaar en heeft hij honger.
Aandacht is de beste behandeling
Omdat dit probleem meestal psychologisch is van aard, worden normaal strategieën gebaseerd op gedragstechnieken.
We moeten de symptomen op tijd herkennen. Dan volgt gedragstherapie gebaseerd op operante conditionering. Dit kan dan op verschillende manieren worden toegepast.
Het kind wordt gedwongen om meer te eten. Op die manier kan het verlangen om te kauwen vermindert worden.
Bittere of vieze smaken in het eten of direct op de tong leggen zodra hij begint te rumineren, is een andere manier om het te onderdrukken.
Positieve bevestiging voor een ruminatiestoornis bij kinderen
Daartegenover staat sociale bevestiging door lieve woorden, kusjes en knuffels. Ook dit zijn goede tactieken. Een snack als beloning als hij zijn eten niet herkauwd kan ook een goed resultaat opleveren.
Een effectieve techniek is om de vijandige sfeer rondom het kind te verbeteren. Geduld, aandacht en begrip in plaats van mishandeling en afwijzing zijn essentieel.
Ouders moeten ook therapie krijgen. Met liefde en aandacht is het ook mogelijk om de aandacht van het kind vast te houden als de typische bewegingen van deze stoornis beginnen.
Een ruminatiestoornis bij kinderen wordt niet gelinkt aan:
- boulimia nervosa
- overmatige eetbuien
- het vrijwillig beperken van eten.
Het is wel een direct gevold van een gebrek aan aandacht en liefde van de ouders.
Er is geen bekende manier van preventie. Een ruminatiestoornis wordt bestreden met liefde. En door familieomstandigheden, die de emotionele ontwikkeling van het kind aantasten te corrigeren. Het is de eerste stap naar een gezond en gelukkig leven.