Als kinderen hun ouders slaan

Wat gebeurt er als kinderen hun ouders slaan? Het is belangrijk dit te begrijpen om de situatie zo snel mogelijk aan te pakken.

Geschreven en geverifieerd door de psychopedagoog María José Roldán.

Laatste update: 22 december, 2022

Te veel jonge kinderen mishandelen hun ouders lichamelijk of verbaal als ze boos zijn. Dit hoeft niet alleen te gebeuren in gezinnen die ongestructureerd zijn of bij kinderen die mishandeld zijn. Het komt in onze samenleving steeds vaker voor dat kinderen hun ouders slaan.

Ondanks gangbare veronderstellingen heeft agressie bij kinderen niet altijd te maken met een of andere stoornis of met het culturele niveau of de koopkracht van hun gezin. Maar waarom beledigen of slaan kinderen hun ouders dan toch?

Wanneer kinderen hun ouders slaan

Je hebt misschien wel eens een jongen of meisje gezien die, midden in een driftbui, hun ouders probeerden te duwen of te slaan. Of misschien ben je getuige geweest van een scène waarin een kind beledigingen naar zijn vader en moeder spuwde. Of misschien ben je zelf de ontvanger van zulk geweld geweest.

Dit zijn situaties die een impact veroorzaken en je gespannen kunnen doen voelen. Het is moeilijk om niet te weten hoe je op deze beledigingen moet reageren. Het kan zelfs gebeuren dat we uiteindelijk met nog meer geweld reageren.

Welke factoren spelen mee als kinderen hun ouders slaan?

Dit probleem heeft altijd de neiging zich voor te doen als gevolg van een groot aantal factoren waarmee we rekening moeten houden om te begrijpen waarom het kind zo’n groot gebrek aan emotionele beheersing heeft. Het ontbreekt hen aan voldoende vaardigheden om de intense emoties die ze op een bepaald moment ervaren te beheersen.

En het kan ook gebeuren omdat er in de gezinskern een gebrek aan regels en grenzen is. Of, integendeel, er kunnen er te veel zijn. Een opvoeding die te toegeeflijk of te autoritair is maakt dan ook dat kinderen een lage tolerantie voor frustratie hebben, impulsiever zijn, en een gebrek aan empathie hebben. Dit alles kan leiden tot agressief gedrag bij kinderen.

Leeftijd is ook een belangrijk punt om in gedachten te houden. We moeten rekening houden met de leeftijd van het kind. Het is één ding voor een kind van 15 maanden om iemand te slaan die hem een stuk speelgoed heeft afgepakt. Het is iets heel anders voor een kind van 6 jaar om iemand in een moment van frustratie een duw te geven. Ook is het heel wat anders als een tiener zijn broer of zus aanvalt telkens als hij boos wordt.

Dus gaan we hieronder kijken waarom kinderen hun ouders kunnen slaan naar leeftijd. We zullen het ook hebben over wat je kunt doen om het probleem op te lossen in het geval dat je kind je slaat. Zo zul je hun gedrag beter begrijpen en weet je hoe je de zaak moet aanpakken.

Kinderen die hun ouders slaan: 3 of 4 jaar oud

Kinderen die op deze leeftijd hun ouders slaan kunnen egoïstisch en agressief gedrag vertonen als ze een driftbui hebben. Na 3 jaar moet dit gedrag echter uitgebannen worden. Zo moeten kinderen goed gedrag vertonen bij frustratie of intense emotie.

Het zijn op deze leeftijden normale reacties op frustratie die, in werkelijkheid, niet echt de bedoeling hebben kwaad te doen. Het is gewoon hun intense emotionele reactie op ongecontroleerde explosieve woede omdat ze op een bepaald moment niet kunnen krijgen wat ze willen.

Het is de perfecte leeftijd om jonge kinderen emotionele copingstrategieën te beginnen aanleren om met conflicten of negatieve gevoelens die ze kunnen hebben om te gaan.

5 of 6 jaar

Op deze leeftijd kunnen kinderen het gevoel krijgen dat agressie de enige manier is om de aandacht van hun ouders te krijgen. Ze beseffen dat als ze een woede-uitbarsting hebben, hun ouders naar hen luisteren. Negatieve bekrachtiging voorkomt dat dit ongepaste gedrag in hun ontwikkeling versterkt.

In dit geval is het van essentieel belang dat je je eigen gedrag observeert bij agressief gedrag van je kind. Merk op of er iets in je gedrag is dat hij op een of andere manier kan imiteren. Je moet er ook rekening mee houden of er iets in je gedrag is dat je kleintje kan doen ontploffen.

Analyseer wanneer je zoon of dochter rustig is en je aandacht of hulp vraagt. Wat doen ze als je niet goed luistert of geen aandacht aan hun behoeften besteedt omdat je met andere dingen bezig bent? Wat gebeurt er als je geen empathie toont of niet beschikbaar bent voor hun eisen.

Kinderen moeten zich gehoord en begrepen voelen

Kinderen moeten zich gehoord en begrepen voelen. Als je normaal niet naar je kind luistert, zullen ze liever een emotionele uitbarsting hebben en zo je aandacht krijgen in plaats van zich genegeerd te voelen. Als ze dingen gewelddadig doen en dit helpt hen te krijgen wat ze willen, zullen ze het blijven doen. Daarom is je reactie in dit soort omstandigheden heel belangrijk.

Je hoeft je kinderen niet alles te geven wat ze willen. En bij veel gelegenheden moet je ze, door empathie en genegenheid, leren wachten en tolerantie voor frustratie opdoen. Maar, ook al geef je ze niet alles waar ze om vragen, besteed aandacht aan ze en richt je belangstelling op ze, samen met goed begrip. Zo kun je ze leren beter om te gaan met frustratie en de meest intense emoties.

Je kunt ze leren dat ze de dingen die ze willen ook op een andere manier kunnen krijgen. Bijvoorbeeld door zich beter te gedragen zonder te slaan of agressief gedrag te vertonen.

Jij bent het voorbeeld dat je kinderen volgen: wat kun je doen?

Bedenk dat jij hun beste voorbeeld bent, en dat daarom je reactie essentieel is. Verlies je kalmte niet, schreeuw niet, word niet boos, en sla nooit en te nimmer. Want als je dat wel doet, is het meer dan waarschijnlijk dat je kind dat ook zal doen als het boos wordt.

Anderzijds, als je kind je geslagen heeft, kun je je het beste even uit de situatie verwijderen om diep adem te halen. Zo kun je nadenken over hoe je het op een positieve manier kunt aanpakken. Zodra je je kalmte teruggevonden hebt, kun je iets zeggen als: “Ik hou er niet van geslagen te worden, dus ik ga weg, en als je gekalmeerd bent, kunnen we praten en een oplossing vinden voor wat er aan de hand is.”

Hou je aan wat je zegt en laat je kind zien dat je pas aandacht voor hem hebt als hij gekalmeerd is. Op die manier krijgen ze twee belangrijke boodschappen. Allereerst dat hun behoeften en gevoelens belangrijk voor je zijn. En dat als iemand ons niet goed behandelt, we grenzen moeten stellen.