Kauwproblemen bij kinderen
Ervoor zorgen dat jonge kinderen alle voedingsstoffen binnenkrijgen die ze nodig hebben is een gemeenschappelijke zorg van hun ouders. Soms wordt, in een poging om ervoor te zorgen dat ze een verscheidenheid aan voedsel eten, langdurig zacht voedsel gegeven en ontstaan er kauwproblemen bij kinderen.
Kauwen is een vaardigheid die baby’s verwerven naarmate ze groeien. Hen vast voedsel aanbieden, in kleine stukjes en hen begeleiden bij het leren, is van fundamenteel belang.
In het volgende artikel vertellen we je hoe baby’s leren kauwen en welke problemen zich daarbij kunnen voordoen. We noemen ook enkele tips om de kleintjes te helpen deze praktijk te oefenen.
Het kauwproces
Kauwen is de functie die het voedsel in de mond voorbereidt om de doorgang ervan naar de slokdarm en vervolgens naar de maag te vergemakkelijken, om verteerd te worden. Het kind leert dit mechanisme en is nodig voor de juiste groei van de orofaciale structuren.
Structuren als de tanden, kaken, wangen, gehemelte, lippen en het temporomandibulaire gewricht zijn betrokken bij het kauwen. De kauwspieren zijn verantwoordelijk voor de beweeglijkheid van de kaakbeenderen, waardoor de kaak open en dicht kan.
Tijdens het kauwen wordt de groei van de daarbij betrokken structuren bevorderd. Daarom is het belangrijk dat kinderen hun bewegingen versterken en verbeteren tot ze aan beide kanten kunnen kauwen.
De beste tijd voor kinderen om te beginnen met het oefenen van deze nieuwe functie is na 6 maanden. Wanneer de tanden doorkomen, kan voedsel in stukjes worden aangeboden, waarbij geleidelijk en progressief nieuwe smaken en texturen worden opgenomen.
Het kind moet een evolutief proces volgen wat betreft het voedsel dat het opneemt. In het begin bieden we zachte consistenties aan, zoals papjes en puree, en daarna voegen we hardere texturen (Spaanse link) toe.
“Andere belangrijke aspecten van voeding en aanvullende voeding zijn aandacht voor de textuur van het voedsel, als afspiegeling van het vermogen van het kind om te kauwen en te slikken, de juiste maaltijdfrequentie, energiedichtheid en voedingsstoffeninhoud, en het gebruik van vitamine- en mineralensupplementen of verrijkte producten, indien nodig.”
– Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) -.
Het is belangrijk dat volwassenen toezicht houden en de momenten waarop baby’s gevoed worden begeleiden. Niet alleen om ongelukken te voorkomen, maar ook zodat de kleintjes de kauwbewegingen van de oudere leden van het gezin kunnen imiteren.
Oorzaken van kauwproblemen bij kinderen
Kauwen is, zoals gezegd, belangrijk voor de juiste ontwikkeling van de orofaciale structuren van het kind. Daarnaast is het van vitaal belang voor de juiste vertering van voedsel, en heeft het een fundamentele rol in de voeding.
Maar soms wordt deze functie veranderd, waardoor het het het voeden en de juiste mondgroei van kleintjes belemmert. De meest voorkomende oorzaak van een kauwprobleem bij kinderen is het gebrek aan voldoende stimulatie.
Langdurige zachte voeding, zonder toevoeging van vast voedsel, maakt dat kinderen niet in staat zijn de nodige bewegingen te maken en de kauwstructuren te versterken.
Sommigen kunnen voedselselectiviteit of voedselweigering vertonen. De oorzaken van deze problemen kunnen het gevolg zijn van een combinatie van medische, gedrags- en sensomotorische factoren.
Kauwproblemen bij kinderen kunnen het gevolg zijn van veranderingen in de structuren die bij het proces betrokken zijn, zoals botten en tanden. Het verlies van tanden en kiezen, verkeerd geplaatste tanden en kiezen, of pijn in de tanden zijn bijvoorbeeld oorzaken van moeilijk kauwen.
Functionele stoornissen, zoals mondademhaling, of disfunctionele gewoonten die het voeden van kinderen verlengen, kunnen ook de oorzaak zijn van dit probleem.
Vaak is de tussenkomst van specialisten, zoals orthodontisten en logopedisten, nodig om de oorzaken achter kauwproblemen bij kinderen te keren. Het raadplegen en ophelderen van al je twijfels over het voedingsproces is de ideale manier om hen in dit stadium te begeleiden.
Wat zijn de meest voorkomende kauwproblemen bij kinderen?
Los van de oorzaak die eraan ten grondslag ligt, kunnen sommige van de volgende kauwproblemen bij kinderen voorkomen:
- Eenzijdig kauwen: sommige peuters raken eraan gewend om maar aan één kant te kauwen. Dit kan de occlusale balans aantasten en spanning en pijn veroorzaken in de spieren van het gezicht, het hoofd, de nek en de rug. Het veroorzaakt ook asymmetrieën in de groei van het gezicht, veranderingen in de houding en malocclusies.
- Malocclusies: tanden die niet in contact komen zoals het hoort of kaken die zich niet goed verhouden zijn kauwproblemen bij kinderen. Daarom zijn kruisbijten, open beten, overvolle tanden, diastemen en overbeet situaties die het kauwen bij kinderen veranderen.
- Pijnlijk kauwen: pijnlijke tanden door gaatjes, infecties, zenuwontsteking of breuken zijn de oorzaak van verminderd kauwen. Het kan ook worden beïnvloed door verwondingen aan de weke delen, zoals ontstekingsprocessen, doorligwonden en blaren. Problemen in het temporomandibulaire gewricht veroorzaken ook pijn bij het kauwen.
- Spraakstoornissen: kauwproblemen belemmeren de juiste ontwikkeling van de structuren die betrokken zijn bij de spraak. Zo kan de articulatie van sommige fonemen worden aangetast als het kauwen niet goed wordt uitgevoerd.
Tips om je kind te helpen kauwen
Sommige kauwproblemen bij kinderen zijn niet te vermijden, maar het stimuleren van deze functie kan verschillende ongemakken voorkomen. Met deze tips moet je rekening houden bij het voeden van kleintjes:
- Introduceer nieuw voedsel: bied elke week verschillende smaken en texturen aan en verhoog geleidelijk de hardheid van het voedsel. Stop bijvoorbeeld met het prakken van voedsel of prak groenten met een vork. Op die manier komt je kind in aanraking met grotere stukken die het kauwen oefenen.
- Laat het kind alleen eten: het kind toestaan om met zijn handen te eten wat het van het bord kiest, helpt hem het voedsel te verkennen, autonomie te verwerven en zijn motorische vaardigheden en coördinatie te verbeteren.
- Creëer een rustig moment: afleidingen zoals de televisie moeten worden vermeden en er moet een aangename omgeving worden gecreëerd.
- Eet samen met het kind: deel de tafel en serveer hen hetzelfde voedsel dat iedereen eet (tenzij het heel moeilijk of gevaarlijk voedsel is). Zitten met volwassenen stimuleert het kind om bewegingen te imiteren.
- Wees geduldig: het leren van deze vaardigheid vereist doorzettingsvermogen, tijd en begrip. Vermijd aandringen of schelden van het kind tijdens het voeden. Als het kind weigert vaste voeding te eten, probeer het dan een ander moment en dring op dat moment niet aan.
- Vermijd gevaarlijk voedsel: bied geen heel hard of klein voedsel aan vanwege het risico op verstikking. Daarnaast verdient voedzaam en natuurlijk voedsel zonder toevoeging van conserveringsmiddelen, zout of suiker de voorkeur.
- Motiveer het kind: als het kind de vaardigheid al heeft bereikt, is het tijd om het aan te moedigen het goed te doen. We moeten aandacht besteden aan het kauwen met gesloten mond, aan beide kanten, en meerdere keren voor het doorslikken. Hen aanmoedigen om het steeds beter te doen is ideaal.
Begeleid het leerproces
Soms verzetten kleintjes zich tegen de nieuwe texturen van vast voedsel. Bovendien kunnen ze zich vermoeid voelen door de grotere inspanning die het kauwen met zich meebrengt. Oefenen is de sleutel voor hen om zich te ontwikkelen in hun voeding en kauwproblemen te voorkomen. Nieuwsgierigheid zal hen het meest motiveren om nieuwe bewegingen te leren die nodig zijn om te eten.
Het is belangrijk te onthouden dat elk kind zijn eigen leertijd heeft. De begeleiding van volwassenen, met liefde, creativiteit en respect is van fundamenteel belang om hen te helpen vooruitgang te boeken in hun pogingen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Arias Rodriguez, Jose Luis. “Análisis de la masticación unilateral en niños de 3-6 años atendidos en el servicio de pediatría del Hospital Regional Honorio Delgado Espinoza 2017.” (2017).
- López Diez, Marina. “La importancia de las texturas de los alimentos y la masticación: Revisión sistemática.” (2017).
- Morejón Barrueto, Yanet, and Shuyeng Acea Vanega. “La terapia de alimentación en los problemas del lenguaje en los niños.” MediSur 13.4 (2015): 472-474.
- Reyes, David Parra. “Adecuación orofacial para facilitar la masticación y deglución en niños con PCI.” REVISTA CIENTÍFICA SIGNOS FÓNICOS 1.2 (2015): 36-38.
- Chueca, Antonio Sarría, and Jesús Fleta Zaragozano. “Problemas de los niños a la hora de comer. Comedores resistentes y neofobia alimentaria.” Boletín de la Sociedad de Pediatría de Aragón, La Rioja y Soria 39.1 (2009): 12-16.
- Black, Maureen M., and Hilary M. Creed-Kanashiro. “¿ Cómo alimentar a los niños?: La práctica de conductas alimentarias saludables desde la infancia.” Revista Peruana de medicina experimental y salud pública 29.3 (2012): 373-378.
- Manrique, Marta Vega Velasco. “Alimentación complementaria guiada por el bebé: respetando sus ritmos y apoyando su aprendizaje.” Medicina naturista 8.2 (2014): 64-72.
- Quintero, LN Mónica. “Mitos y Realidades Sobre la Alimentación Complementaria.”
