Ken je de 5 onderdelen van de Apgar-test?
De Apgar-test is vernoemd naar de kinderarts die hem in de jaren ’50 heeft ontwikkeld. Het dient als een geheugensteuntje voor verloskundigen, aangezien elke letter één van de onderdelen van de Apgar-test is die artsen bij pasgeborenen moeten uitvoeren.
Wil je meer weten over de Apgar-test?
De Apgar-test: wat is het?
De test is in 1953 ontwikkeld door een Amerikaanse kinderarts genaamd Virginia Apgar. Het is een klinisch onderzoek dat artsen na de bevalling uitvoeren bij baby’s. Bij deze test zijn de kinderarts, geregistreerde verpleegkundigen, neonatologen en verloskundigen betrokken.
Via 5 basistests analyseren en evalueren specialisten de gezondheidstoestand van baby’s. Elk van deze onderdelen heeft een score van 0, 1 en 2. Het maximale resultaat is 10, wat betekent dat het kind in perfecte gezondheid verkeert. Daarom is voor alles onder dat aantal een aanvullende test vereist voor het deel dat geen goede score had.
De Apgar-test wordt binnen de eerste paar minuten van het leven uitgevoerd. Het beoordeelt hoe goed de baby de geboorte heeft doorstaan en of hij ergens last van gaat krijgen.
Elk onderdeel van de test duurt ongeveer een minuut. Na 5 minuten weet je dan de algemene toestand van de baby.
Daarnaas vermindert het aanzienlijk het sterftepercentage en het vermogen om gezondheidsproblemen te voorspellen. Als er problemen zijn, dan kunnen de specialisten vroeg met behandelingen beginnen.
Criteria voor het evalueren van de Apgar-test
Artsen gebruiken een geheugensteuntje om de vijf tests die ze moeten uitvoeren bij pasgeboren baby’s te onthouden. Vervolgens gebruiken ze elke letter van de naam van de dokter die deze test heeft uitgevonden. Het staat voor:
- Huidskleur (Appearance)
- Pols- en hartslag (Pulse)
- Reactie op prikkels (Grimace)
- Activiteit (Activity)
- Ademhaling (Respiration)
De eerste test
Evalueert de kleur van de huid van de baby.
- Als het normaal is, voeg dan 2 punten toe.
- Als hij blauwe lippen heeft, voeg dan 1 toe.
- Wanneer hij helemaal blauw is, 0 punten.
De tweede test
Gaat over hartslag, die de artsen evalueren.
Als het:
- hoger is dan 100 slagen per minuut, voeg je 2 punten toe
- minder is dan 100, voeg dan 1 punt toe
- 0 is, dan 0 punten
De derde test
Is de reactie op prikkels, die artsen testen door de reflexen en geïrriteerdheid die de baby met bepaalde stimuli vertoont.
Als hij:
- niest, schopt of hoest als reactie, voeg dan 2 punten toe
- een zwakke grimas maakt of zacht huilt, dan voeg je 1 punt toe
- niet reageert, dan 0 punten
De vierde test
Heeft te maken met activiteit en spierspanning wanneer de baby gestimuleerd wordt. Als hij:
- actief beweegt, voeg je 2 punten toe
- een beetje beweegt, voeg dan 1 toe
- helemaal niet beweegt, voeg je 0 toe
Tot slot, is het vijfde onderdeel
De ademhaling. Voor baby’s die:
- sterk ademen, voeg 2 punten toe
- zwak of onregelmatig ademen, voeg dan 1 toe
- niet ademen is 0 punten.
Pasgeboren baby’s die tussen de 7 en 10 punten krijgen, verkeren in goede gezondheid. Degenen die tussen de 4 en 6 punten krijgen, hebben mogelijk een onmiddellijke herstelbehandeling nodig. Ze moeten bijvoorbeeld in een couveuse.
Baby’s die tussen de 1 en 3 punten scoren hebben noodhulp nodig, zoals geassisteerde ademhaling of medicijnen via een infuus. Als ze een 0 punten score krijgen, dan zullen ze waarschijnlijk een doodverklaring krijgen.
Een test die het sterftecijfer verlaagt
De Apgar-test wordt al meer dan 50 jaar gebruikt. Het heeft het sterftecijfer bij pasgeborenen aanzienlijk verminderd. Directe evaluatie is zelfs de beste manier om bepaalde aandoeningen te behandelen of te voorkomen.
Daarom kunnen ze binnen vijf minuten levens redden, vooral bij spoedgeboorten, te vroeg geboren baby’s of ingewikkelde bevallingen.
Het is ook belangrijk om in gedachten te houden dat deze test niet is ontworpen om toekomstige problemen voor de gezondheid van baby’s te voorkomen. Integendeel, het bepaalt slechts hun situatie op het moment dat ze worden geboren.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Hübner G, M. E., & Juárez H, M. E. (2002). Test de Apgar. Después de medio siglo ¿sigue vigente? Revista Medica de Chile. https://doi.org/10.4067/S0034-98872002000800014