Oorzaken van een gemiste miskraam

4 minuten

In het eerste trimester van de zwangerschap kan een gemiste miskraam optreden. De oorzaken ervan zijn meervoudig, maar chromosomale factoren springen in het oog.

Beoordeeld en goedgekeurd door de verpleegkundige Leidy Mora Molina.

Geschreven door Leidy Mora Molina

Laatste update: 22 december, 2022

Ongeveer 20% van de zwangerschappen eindigt in een miskraam vóór 20 weken zwangerschap. Daarvan kan een deel voorkomen als een gemiste miskraam. Dat is het achterblijven van het embryo of de foetus zonder leven in de baarmoederholte.

Bij dit type miskraam is er geen spontane uitdrijving van de zwangerschapszak zoals normaal gebeurt. In plaats daarvan kan het echter dagen of weken in de baarmoeder doorbrengen, zonder dat het lichaam het opmerkt.

In het algemeen ervaart de moeder geen bloedingen of andere kenmerkende symptomen. En als ze toch optreden, zijn ze meestal heel mild. Kom daarom meer te weten in het volgende artikel.

Waarom een gemiste miskraam optreedt

Er zijn verschillende oorzaken voor een gemiste miskraam, die meestal in het eerste trimester van de zwangerschap optreedt. Hieronder noemen we de meest opvallende.

Genetische veranderingen

Verschillende studies (Spaanse link) bevestigen dat chromosoomafwijkingen de belangrijkste oorzaak zijn van spontane miskramen in de vroege zwangerschap.

Deze ongemakken ontstaan op het moment van de bevruchting en kunnen verdubbelingen, verdrievoudigingen, of veranderingen in de vorm van de chromosomen zijn. Elk van deze chromosomen kan vervolgens de levensvatbaarheid van de zwangerschap conditioneren.

Oorzaken van een gemiste miskraam zoals een afwijking in de chromosomen

Anatomische problemen bij de moeder

Als er anatomische veranderingen in de baarmoeder zijn, zoals vleesbomen, de aanwezigheid van twee holtes (bicornuate baarmoeder), of baarmoederhals incompetentie, kunnen die tot spontane miskramen leiden.

Endocriene ziekten

Problemen met de schildklier, cysten op de eierstokken, insufficiëntie van het corpus luteum, of een laag progesterongehalte, veroorzaken vaak problemen bij het in leven houden van de baby.

Hematologische afwijkingen

Veranderingen in de bloedstolling, met name trombofilieën (Engelse link), zijn ook een belangrijke oorzaak van een gemiste miskraam.

Immuunproblemen

Bij auto-immuunziekten, zoals lupus, kunnen de antilichamen van de moeder de foetus aanvallen en miskramen in de hand werken.

Maternale infecties

Sommige infecties van de moeder kunnen veranderingen in de foetus veroorzaken en een miskraam veroorzaken. Bijvoorbeeld toxoplasmose, mycoplasma en cytomegalovirus infectie, of listeriose.

Andere oorzaken van een gemiste miskraam

Bepaalde systemische en chronische ziekten van de moeder, zoals kanker, diabetes, hoge bloeddruk, en hartproblemen kunnen ook miskramen veroorzaken. Ernstige trauma’s, drugsgebruik en drugsmisbruik kunnen dit ook.

Anderzijds kan het belemmeren van het uitdrijven van de zwangerschapszak uit de baarmoeder het gevolg zijn van de volgende aandoeningen:

Vernauwing van de baarmoederhals.
Afremming van de samentrekkingen van de baarmoeder.
Problemen bij het loskomen van het embryo (na week 10).

Symptomen van een gemiste miskraam

Deze vorm van miskraam wordt gekenmerkt door asymptomatisch te zijn. Dat wil zeggen, er zijn geen waarschuwingssignalen. Bloedingen of het uitstoten van vaginaal vocht komen meestal niet voor.

Ook is er geen buikpijn of samentrekkingen van de baarmoeder, zodat artsen specifieke diagnostische tests moeten doen om het op te sporen. Daaronder vallen de volgende op:

Abdominale echografie: Een embryo wordt in beeld gebracht met een afwezigheid van een hartslag of de aanwezigheid van een lege zwangerschapszak.
Bloedonderzoek: Het gehalte aan humaan choriongonadotrofine begint abrupt te dalen.

Deze retentie kan ernstige complicaties voor de moeder met zich meebrengen, zoals intra-abdominale infectie of septikemie, consumptieve coagulopathie, of hydropische degeneratie van de villi. Als ze niet op tijd behandeld worden, kunnen deze aandoeningen fataal zijn.

Wat moet er gedaan worden aan een gemiste miskraam?

Het uitvoeren van strenge prenatale controles is erg belangrijk om een gemiste miskraam op te sporen. Een evaluatie door een specialist via echografie is namelijk de enige manier om ze vast te stellen.

Als een specialist deze aandoening vaststelt, zal de arts overgaan tot een baarmoeder curettage (Engelse link). Dit is een operatie die bestaat uit het wegzuigen of verwijderen van de resten van het embryo en andere structuren van de zwangerschap.

Afhankelijk van het geval kan de specialist bepaalde medicijnen voorschrijven (zoals misoprostol) om de baarmoederhals te verwijden en de samentrekkingen van de baarmoeder te bevorderen. Toch zullen ze meestal een operatie uitvoeren om het risico op infecties van de moeder te verkleinen.

Een trieste vrouw heeft een miskraam gehad

Een gemiste miskraam…

Een miskraam is altijd een harde klap voor de moeder, die zich verheugt op de komst van haar baby. En ook voor de rest van de familie. Dit betekent echter niet dat later niet opnieuw aan een zwangerschap gedacht kan worden.

Idealiter moeten vrouwen proberen de oorzaak van de gemiste miskraam op te sporen en de aanbevelingen van specialisten in preconceptieconsulten tot in de puntjes opvolgen.