Parmezaanse kaas tijdens de zwangerschap: is het veilig?

Parmezaanse kaas tijdens de zwangerschap kan gevaarlijk zijn als het niet op de juiste manier wordt bereid. Wij vertellen je waar je op moet letten als je het koopt.
Parmezaanse kaas tijdens de zwangerschap: is het veilig?

Laatste update: 06 augustus, 2024

Het is verstandig om de veiligheid van het consumeren van Parmezaanse kaas tijdens de zwangerschap te onderzoeken. Dit is vooral belangrijk omdat dit soort kaas wordt geproduceerd uit rauwe melk, wat in deze levensfase gepaard gaat met bepaalde risico’s op infecties. De manier waarop deze kaas wordt gemaakt, kan echter het risico voor zowel moeder als baby verminderen.

In dit artikel geven we je de informatie die je nodig hebt om duidelijk te maken of je tijdens de zwangerschap Parmezaanse kaas veilig in je dieet kunt opnemen. Je leert hoe je kunt identificeren welke opties veilig zijn, evenals andere voorzorgsmaatregelen waarmee je bij deze kaas rekening moet houden. Tot slot vertellen we je ook over de voedingsvoordelen die deze kaas kan bieden.

Denk er altijd aan om je verloskundige te raadplegen over de opname van bepaalde voedingsmiddelen om een gezond menu tijdens de zwangerschap te garanderen.

Is Parmezaanse kaas veilig tijdens de zwangerschap?

Parmezaanse kaas is veilig tijdens de zwangerschap, mits geconsumeerd onder bepaalde omstandigheden. Dit hangt vooral af van de melk waarvan het gemaakt is, of die rauw of ongepasteuriseerd is.

Toch is de hoeveelheid water die na verwerking in Parmezaanse kaas achterblijft erg laag, wat de groei van bepaalde bacteriën, die de gezondheid van de zwangere vrouw kunnen beïnvloeden, verhindert.

Wanneer kazen echter een hoog watergehalte hebben en bovendien niet gepasteuriseerd zijn, draagt dit bij aan de kans op het uitbreken van bepaalde infectieziekten die zowel de moeder als de baby kunnen schaden. Tot deze groep behoren onder meer verse ‘kant-en-klare’ kazen, zoals ricotta, mozzarella, Burgos, smeerkaas en geitenkaas.

Om deze reden is pasteurisatie een fundamenteel proces bij de productie van verse kaas. Het toepassen van warmte tussen 65 en 95 graden gedurende enkele seconden garandeert de vernietiging van pathogene bacteriën.

Sommige organisaties hebben gevallen van listeriose gemeld, een infectie veroorzaakt door de bacterie Listeria monocytogenes. Volgens een groep experts in het tijdschrift Acta Agronomica (Spaanse link) is deze bacterie resistent en past hij zich aan alle omstandigheden aan, behalve een laag watergehalte in het product. Hoge temperaturen en temperaturen onder het vriespunt vernietigen het ook.

Wat voor soort kaas is Parmezaanse kaas?

Zoals hierboven vermeld, wordt Parmezaanse kaas gemaakt van rauwe melk en ondergaat het een rijpingsproces van minimaal 1 jaar. Gedurende deze tijd verliest de kaas water totdat het een gehalte tussen 26% en 34% bereikt. Om deze reden wordt het geclassificeerd als een harde, korrelige kaas.

Listeria monocytogenes, die kan groeien bij verschillende zuurgraadniveaus en bij afwezigheid van zuurstof in voedingsmiddelen met hoge zoutconcentraties en onder koeling, zou niet kunnen groeien bij de waterniveaus die aanwezig zijn in Parmezaanse kaas.

De gezondheidsautoriteiten eisen echter dat Parmezaanse kaas minimaal 60 dagen rijpt voordat deze als veilig tegen deze bacterie wordt beschouwd en de kaas op de markt mag worden gebracht. Daarnaast moet op het etiket vermeld staan dat de kaas gemaakt is met rauwe melk maar minimaal twee maanden heeft gerijpt.

Waarom zwangere vrouwen beschermen tegen kazen die besmet zijn met Listeria?

Zwangere vrouwen behoren tot de risicogroep voor listeriose omdat hun immuunsysteem verzwakt is door hormonale veranderingen.

Volgens informatie van Elika Seguridad Alimentaria (Spaanse link) kan deze ziekte tijdens de zwangerschap ernstig worden, omdat de moeder de ziekte via de placenta op haar baby kan overbrengen, waardoor laesies, miskramen of bloedvergiftiging bij de geboorte kunnen ontstaan, zelfs als de moeder geen symptomen van de ziekte heeft..

Ongepasteuriseerde rauwe melk en zachte en halfzachte kazen gemaakt met dit soort melk behoren tot de voedingsmiddelen met het grootste risico op besmetting met L. monocytogenes .

Zo kun je vaststellen of de kaas goed gerijpt is

Als je Parmezaanse kaas wilt eten en je bent zwanger, kun je het beste leren herkennen of een kaas goed gerijpt is. Om dit te doen, nodigen wij je uit om de onderstaande suggesties te volgen.

Etiket

  • Controleer de natriumwaarden van het product.
  • Bevestig de classificatie van de kaas, die hard of extra hard moet zijn.
  • Controleer het etiket waarop de kenmerken van de kaas staan beschreven.
  • Let op het watergehalte, dat tussen 26% en 34% moet liggen.
  • Controleer de rijping of rijpingstijd, deze moet minimaal 60 dagen zijn.
  • Zorg ervoor dat je weet welk type melk er bij de productie wordt gebruikt, rauw of gepasteuriseerd.

Stempel van echtheid in het geval van Parmezaanse kaas

  • Controleer de aanwezigheid van de productiedatum op het etiket.
  • Zoek in het geval van Parmezaanse kaas naar de stempel met het opschrift ‘Parmigiano Reggiano’.

Zintuiglijke kenmerken die rijping onthullen

  • Verwacht bij 3 jaar oude Parmezaanse kaas een aroma van nootmuskaat of gedroogde druiven.
  • Evalueer het aroma, dat sterk en langdurig is en varieert met de rijpingstijd.
  • Let op de textuur van de kaas, die hard en korrelig moet zijn en geschikt om te raspen.
  • Let bij Parmezaanse kaas van 2 jaar oud op de aanwezigheid van witte kristallen, het resultaat van de afbraak van eiwitten tot vrije aminozuren, die verantwoordelijk zijn voor de sterke smaak en geur van de kaas.

Welke andere voorzorgsmaatregelen moet je nemen met Parmezaanse kaas?

Naast de zorg tegen besmetting met Listeria zijn er bij Parmezaanse kaas nog andere maatregelen waarmee we rekening moeten houden, die ook verband houden met het productieproces. Tijdens dit proces wordt de kaas gedurende 24 dagen ondergedompeld in een zeezoutoplossing, waardoor de natriumconcentratie aanzienlijk toeneemt.

Naarmate de kaas uitdroogt, wordt het melkvet ook geconcentreerder, waardoor het gehalte aan verzadigd vet en cholesterol stijgt.

Gegevens van het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA – Engelse link) bevestigen dat een portie kaas van 28 gram 335 milligram natrium en 4 gram verzadigd vet levert, op een totaal van 7 gram, samen met 20 milligram cholesterol. Om deze reden is het geen goed idee om te veel Parmezaanse kaas te eten.

Een portie van tussen de 30 en 40 gram, 3 tot 4 keer per week, is voldoende voor zwangere vrouwen, zolang ze de goedkeuring hebben van hun verloskundige en voedingsdeskundige.

Zorg er ook voor dat je de korst van de kaas niet consumeert, omdat deze tijdens het snijden of raspen van de Parmezaanse kaas besmet kan raken met ander rauw voedsel.

Voedingsvoordelen van Parmezaanse kaas

Volgens de USDA kan een portie Parmezaanse kaas van 30 gram een zwangere vrouw voorzien van 10 gram eiwit, 7 gram vet, 335 milligram calcium, 130 milligram fosfor, 58 microgram vitamine A, 18 microgram bèta-caroteen en 5,5 internationale eenheden vitamine D. Het aantal calorieën is 111.

Het is echter belangrijk om op de hoogte te zijn van de inname van natrium en verzadigd vet die dit kan opleveren. Je voedingsdeskundige en verloskundige zullen de juiste porties aangeven, afhankelijk van je zwangerschapsfase en je gezondheidstoestand.

Om te onthouden

Kies voor een Parmezaanse kaas met een rijpingsdatum van minimaal 60 dagen. Controleer ook het etiket op de productiedatum en het watergehalte, dat tussen 26% en 34% moet liggen.

De portiegrootte voor een week moet in overeenstemming zijn met de richtlijnen voor zoutinname van je verloskundige en voedingsdeskundige. De kenmerkende sterke smaak van Parmezaanse kaas valt al bij kleine hoeveelheden in elke bereiding op. Gratins of gebakken recepten waarbij warmte wordt toegepast, zorgen verder voor de veiligheid van de kaas, vooral na hantering.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.



Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.