Hoe praat je over vreemden met een 3- tot 6-jarige?
Het is belangrijk om met kinderen tussen de 3 en 6 jaar over vreemden te praten, zodat ze onderscheid kunnen maken tussen mensen die ze kunnen vertrouwen en mensen die ze niet kunnen vertrouwen, omdat ze anders gevaar zouden kunnen lopen.
In de leeftijd van 2 tot 3 jaar zijn kinderen nog niet klaar voor dit soort gesprekken. Ze zijn echter wel klaar voor basisbegrippen over hun veiligheid.
Een 4-jarig kind heeft vast wel eens gehoord van het gevaar van praten met of het benaderen van vreemden. We moeten hiervan dus profiteren en met hen over het onderwerp praten.
Op deze leeftijd mogen we ze bijvoorbeeld nooit zonder ons toezicht achterlaten op een openbare plaats. Ze kunnen hun impulsen nog niet beheersen en ze hebben nog niet voldoende gezond verstand ontwikkeld.
Hoe begin je over vreemden te praten met kinderen tussen 3 en 6 jaar?
Het is belangrijk dat we elke situatie met onze kinderen benutten om hen dingen uit te leggen over hun fysieke veiligheid en het gevaar van het benaderen of praten met vreemden. Hoe moeten we dit doen ?
Over fysieke veiligheid in het algemeen gesproken
Als we met onze kinderen op pad gaan, zullen we ze uitleggen dat ze onze hand niet kunnen loslaten, vooral niet op drukke plaatsen, omdat ze zouden kunnen verdwalen. Het is ook belangrijk dat we met hen praten over het oversteken op zebrapaden als er geen auto komt of, als er een verkeerslicht is, oversteken als het licht groen is of het zebrapadlicht aangeeft dat het oké is om over te steken.
Leer ze wat het concept ‘vreemdeling’ betekent
Kinderen kunnen begrijpen wat een vreemdeling is als ze 4 jaar of ouder zijn. Met deze kinderen kunnen we uitleggen dat vreemden mensen zijn die we niet kennen. Geef ze enkele voorbeelden, zoals een dame die je tegenkomt in de supermarkt, een man die je tegenkomt in het park, enz.
Het is belangrijk dat je je kleintjes niet bang maakt door te denken dat vreemden slechte mensen zijn. Dit is niet de gedachte die je wilt overbrengen. Vreemden zijn gewoon vreemden omdat we ze niet kennen. Niet elke vreemdeling is slecht – ze moeten gewoon voorzichtig zijn voor het geval dat.
Vertel hen welke mensen ze kunnen vertrouwen
Tegelijkertijd kunnen we ze vertellen welke volwassenen hen kunnen helpen en betrouwbare mensen zijn, zoals de leraar, de moeder van een vriend van hen die je goed kent, een politieagent, enz.
De basisregels verduidelijken voor het omgaan met mensen die ze niet kennen
Je kunt ze uitleggen dat als ze verdwaald zijn in een supermarkt of winkelcentrum, ze naar de plek moeten gaan waar ze betalen om te zeggen dat ze verdwaald zijn. Zo kunnen de mensen die er werken naar de ouders op zoek gaan.
Bovendien moet je hem vertellen dat, als dit zou gebeuren, ze daar niet moeten weggaan totdat de ouders arriveren. Als een vreemde hen benadert, moeten ze onmiddellijk naar de persoon gaan die voor hen zorgt – ouders, grootouders, tantes, ooms, enz. – of een andere volwassene die ze kunnen vertrouwen.
Praten over vreemden: zeg geen enge dingen tegen je kind
Het is belangrijk om geen enge consequenties te bedenken om te voorkomen dat kinderen een vreemde benaderen, met iemand praten die ze niet kennen, of je zijde verlaten. Vertel ze bijvoorbeeld niet dat een vreemdeling ze voor altijd zal ontvoeren. Door dit te doen, is het enige wat we doen het kind bang te maken zonder dat het nodig is. We moeten het kind dingen uitleggen, maar zonder al te dramatisch te zijn.
Herhaal dingen meerdere keren
Op deze leeftijd leren kinderen door herhaling. Je moet dus al deze dingen meerdere keren uitleggen en ze elke keer dat je je in de situatie bevindt aan de basisregels herinneren, zoals wanneer je de straat over kunt steken, wanneer jullie eropuit gaan, wanneer jullie naar een plaats gaan waar het druk is, etc.
Leer ze hoe ze je kunnen vinden als je over vreemden praat
Om je te kunnen vinden wanneer ze verdwaald zijn, moeten ze hun volledige naam, de volledige naam van mama of papa, hun thuisadres en jouw telefoonnummer weten. Op die manier kunnen ze, als ze verdwalen, je nummer geven aan iemand die je kan bellen om je te lokaliseren. Het is belangrijk dat je deze informatie vaak herhaalt, zodat ze het uit hun hoofd leren.
We kunnen onze kinderen ook een kaartje geven met alle bovengenoemde informatie, zodat ze het altijd bij zich kunnen hebben. We kunnen het in hun rugzak of zak stoppen en uitleggen waar het voor is en wanneer ze het moeten gebruiken.
Antwoorden op hun vragen over vreemden
Als je met je kinderen over vreemden praat, zullen ze hier zeker vragen over hebben. Je moet deze vragen beantwoorden zodat ze geen twijfels hebben. Enkele van de meest voorkomende vragen die kinderen vaak over dit onderwerp stellen, zijn de volgende:
“Mam, wat moet ik doen als een vreemde me wat snoep geeft?”
Kinderen stellen deze vragen als ze ons volwassenen over dit onderwerp hebben horen praten. Geconfronteerd met deze vraag, moet je je kinderen uitleggen dat, als een vreemde hen eten aanbiedt, ze resoluut en beleefd moeten zeggen dat ze het niet willen. Vervolgens moeten ze onmiddellijk op zoek gaan naar de persoon met wie ze zijn – mama, papa, een grootouder, enz.
“Mam, wat als iemand me wil meenemen?”
Geconfronteerd met deze vraag, moet je hem duidelijk vertellen dat, als iemand ze probeert te pakken of hun hand probeert vast te houden, ze uit volle borst moeten schreeuwen en om hulp moeten vragen. Bovendien moeten ze zeggen dat deze persoon niet hun papa of mama is en dat ze hem of haar niet kennen.
“Mam, is de moeder van mijn klasgenoot een vreemde?”
Misschien, als we in eerste instantie niet hebben gedefinieerd welke volwassenen ze kunnen vertrouwen, zullen ze ons deze vraag stellen. Als we het ze nog niet eerder duidelijk hebben gemaakt, is het tijd om dat te doen.
We moeten ze uitleggen dat we de moeder van deze klasgenoot wel kennen van school en van tijd in het park, maar dat we bijvoorbeeld de postbode niet kennen. Het is belangrijk om per persoon uit te leggen wie een vreemde is en wie niet.
Kortom, praten met een kind over vreemden is een van de belangrijkste dingen die ouders moeten doen. Jonge kinderen zijn zich niet bewust van het gevaar van contact met mensen die ze niet kennen, omdat ze pure onschuld zijn.
Daarom moeten ouders hun dingen op een duidelijke manier uitleggen, zodat ze in elke situatie weten wat ze moeten doen. De fysieke veiligheid van onze kinderen is onze topprioriteit. We moeten hen deze kwestie dus zo snel mogelijk duidelijk maken.