Dank je wel dat ik door jou alleenstaande moeder ben

Het is niet altijd makkelijk om als alleenstaande moeder door het leven te gaan, maar de pure liefde die je ervoor terugkrijgt maakt het het allemaal waard. Wat zijn jouw ervaringen hiermee?
Dank je wel dat ik door jou alleenstaande moeder ben

Laatste update: 04 december, 2018

Dit is een waargebeurd verhaal over een alleenstaande moeder. Tegelijkertijd is het echter gewoon een van de vele verhalen. Een verhaal over een alleenstaande moeder die zegt: dank je wel dat ik door jou alleenstaande moeder ben.

Het is een verhaal over een jonge universiteitsstudent, die zoals vele anderen gefocust was op het ongedwongen en speelse heden, het ‘hier en nu’. Waar je nog alles van het leven verwacht… behalve het moederschap.

Maar iets dat haar aanvankelijk traumatisch leek, werd het beste wat haar ooit was overkomen.

Dit verhaal maakt deel uit van een brief die een tijdje geleden op sociale media viraal ging. Daarin worden een aantal basisgedachten beschreven van de complexe emotionele wereld waar veel jonge vrouwen zich in bevinden.

Ze hebben een relatie met iemand, raken zwanger en worden in de steek gelaten wanneer ze dit nieuws te weten komen.

Deze verhalen zijn zo gewoon en zo herkenbaar, dat ze ons hele belangrijke lessen kunnen leren.

Soms dwingt het noodlot ons om sterk te zijn. Het laat ons ontdekken dat wat in eerste instantie het einde van de wereld lijkt, eigenlijk de opstap is voor de meest geweldige ervaring in het leven.

We willen het er hier bij ‘Jebentmama’ graag over hebben.

Je hebt me in de steek gelaten, maar je hebt me ook veel dingen gegeven

Dank je wel dat me in de steek hebt gelaten maar mij ook veel dingen hebt gegeven

Misschien was het geen liefde of misschien was ik wel de liefde van zijn leven. Ontmoetingen vinden plaats en aantrekkingskracht geeft ons het gevoel dat we leven. De liefde was zo intens, niemand die dit weigert als je 19 jaar oud bent.

Of je de kans krijgt om dit te lezen of niet, maar ik wil je graag bedanken. Dank je wel voor alles wat je hebt gedaan en dank je wel voor alles wat je me hebt gegeven.

De hoofdpersoon van dit verhaal ontmoette haar partner op een feest toen ze op de universiteit zat. Net als veel andere relaties die jongeren tegenwoordig hebben, begon ze na drie jaar samen zijn te geloven dat het ‘ware liefde, eeuwige liefde’ was.

Dat was echter niet het geval. Nadat ze zwanger was geraakt, werd ze onmiddellijk in de steek gelaten.

Op dit punt nam ze een doordachte en moedige beslissing. Ze besloot ondanks alles om door te gaan met de zwangerschap.

Ik weet nog dat ik op de zaterdagavonden op mijn kamer zat, zes maanden zwanger. Ik vervloekte je, omdat je me in deze situatie had gebracht.

En trouwens, je moet weten dat ik de echte reden weet waarom je me niet op kwam zoeken in het ziekenhuis. Je was te druk bezig om dronken te worden op een Halloweenfeestje.

Dank je wel dat je me hebt verlaten toen ik je vertelde dat ik zwanger was

Alleenstaande moeder met zonnebril op

Wanneer een vrouw zwanger wordt en het een ongewenste zwangerschap is, en ze dan de beslissing neemt om ermee door te gaan, dan is de verantwoordelijkheid volledig voor haar en dat weet ze.

Het maakt niet uit dat ze in de steek gelaten is. Het doet er niet toe dat haar hart gebroken en verbrijzeld is. Er groeit namelijk een nieuw leven in haar.

  • Het meisje in ons verhaal bedankt de persoon die haar in de steek liet nadat ze zwanger werd. Ze koos ervoor om door te gaan met haar leven. Aan het eind van de dag… Wat voor nut zou een dergelijke persoon hebben in het leven van een kind?
  • Hij besloot om door te gaan met zijn feesten, relaties, nachten vol alcohol en zijn onvoorzichtigheid.
  • Ze voelde zich hierdoor gekwetst, maar slechts voor een korte tijd. Na een paar maanden besefte ze dat er een pure, eeuwige, naadloze en prachtige liefde bestond. Het is de liefde die hoort bij het moeder zijn.

Dank je wel dat je me hebt verlaten toen je dat deed, omdat we allebei weten dat je ons vroeg of laat zou hebben verlaten. Op deze manier zal mijn kind niet weten hoe het voelt om jou te hebben, om later te lijden door je afwezigheid.

Dank je wel dat je me hebt laten groeien

Onze hoofdpersoon werd gedwongen haar levensstijl achter zich te laten om nieuwe routines, nieuwe verplichtingen en steeds nieuwe wegen te ontdekken.

Ze verliet de universiteit om terug te keren naar haar ouderlijk huis. En ze stopte met feesten en liet haar vrienden achter in die intense en kleurrijke wereld om werk te gaan zoeken. Ze werd zich bewust van haar echte prioriteiten.

Op dat moment ontdekte ze hoeveel dingen ze te danken had aan de man die haar verliet na een relatie van drie jaar.

  • Dank je wel dat je me hebt laten inzien dat whisky’s met cola drankjes uit mijn verleden zijn. Verse sappen zijn de drankjes van mijn toekomst.
  • En dank je wel dat je me hebt laten inzien dat het horen van mijn kleine meid die tegen me praat, altijd beter zal zijn dan het geluid van een dj op een feestje.
  • Dank je wel dat je me hebt geleerd dat duizenden vieze luiers beter zijn dan alleen wakker te worden. Omringd door braaksel van de vorige nacht.

Een alleenstaande moeder zijn is een van de grootste prestaties voor een vrouw

Een alleenstaande moeder zijn kan ons helpen om alles te begrijpen en te ontdekken waar we toe in staat zijn. Je wordt tegelijk een moeder en een vader.

We lijden, huilen in het geheim en komen zelfs tot de gedachte dat we niet alles aankunnen. Maar zoals de hoofdpersoon van dit verhaal bewijst, kan het bereikt worden en kan het overwonnen worden.

Het is normaal om het leven te missen dat je eerder had. De dagen dat je je alleen maar zorgen maakte om je examens. Een date had met een jongen die je leuk vond. Over je dromen nadacht of een onvergetelijk feest organiseerde.

Een alleenstaande moeder zijn als je 15, 17 of 19 bent kan heel moeilijk zijn, maar alle dingen in het leven kunnen overwonnen worden. Je kunt het bereiken en niemand kan alle opgedane ervaring en wijsheid van je afnemen.

Je hebt me geleerd dat de prins soms niet degene is die de dag redt. Soms is de prins een klein kind dat op een paard rijdt en je ‘mama’ noemt. 


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.