Ik heb mijn eigen kinderen, maar ik zal mijn moeder altijd nodig hebben
De tijd stopt voor niemand en hoe moeilijk het ook is om te accepteren dat we geen kinderen meer zijn, familie komt op de eerste plaats. Ook al heb ik mijn eigen kinderen, ik zal mijn moeder altijd nodig hebben. Zij was de vrouw die al van me hield voordat ik geboren was en die me leerde hoe ik de persoon kon worden die ik nu ben.
Het leven is een lange weg vol lessen waarin je nooit stopt met leren. En hoewel sommige ervaringen alleen beleefd kunnen worden als we onze eigen kinderen hebben, is de waarheid dat we terugkijkend alleen maar woorden van genegenheid hebben om te bedanken voor alle offers die onze moeders moesten brengen om hun rol als onze gidsen te vervullen (en te blijven vervullen).
Ook al gaan de jaren voorbij, ik zal mijn moeder altijd nodig hebben
Voordat we moeders werden, waardeerden we niet genoeg alle onvoorwaardelijke liefde die moeders in hun hart bewaren voor hun kleintjes, ongeacht hun leeftijd. Dit leidt ertoe dat we daden van diepe genegenheid normaliseren die we alleen duidelijk kunnen waarderen als we zelf degenen zijn die ze uitvoeren. En door dit te doen, kunnen we ons realiseren dat ze altijd gelijk hadden toen ze ons zeiden, “Je zult het begrijpen als je zelf kinderen hebt.”
Moederschap en vaderschap gaan hand in hand met een groot aantal gevoelens en emoties die alleen diegenen kunnen ervaren die het geluk hebben kinderen te krijgen. Daarom moeten we nu, naarmate de jaren verstrijken, alleen maar dankbaar zijn voor de moed en vastberadenheid die onze moeders hadden om hun kleintjes zo goed mogelijk op te voeden.
Want pas op het moment dat onze kinderen ter wereld komen en onze harten gevuld zijn met het meest oprechte geluk en liefde, kunnen we ons ervan bewust zijn dat onze moeders hetzelfde hebben meegemaakt. En die gevoelens blijven hen elke dag vergezellen. Want hoeveel jaren er ook voorbijgaan, een moeder zal er altijd zijn om naar haar kinderen te luisteren, hen te helpen en raad te geven.
Bedankt voor al je moeite, mam
Moeders zijn een van de sterkste banden in het leven van de meeste mensen. Er is geen liefde oprechter en puurder dan de liefde van een moeder voor haar kinderen. Moeders zijn niet alleen verantwoordelijk voor het opvoeden en het begeleiden door hoe moeilijk de wereld kan zijn, maar ze wisten ook hoe ze met respect en steun aanwezig konden zijn als we door verdrietige en moeilijke tijden gingen.
En ook al gaat de tijd verder in het leven van beiden en zijn we geen kinderen meer voor wie gezorgd moet worden, moeders zullen altijd aan onze zijde staan om ons te troosten en advies te geven als dingen niet goed gaan. Want ook al wonen we al jaren niet meer onder hetzelfde dak en hebben we nu zelf kinderen, de band die we delen is onbreekbaar en we zullen onze moeder altijd nodig hebben.
Tijdens onze eerste decennia was het de moeder die verantwoordelijk was voor het geven van haar warmte en genegenheid. En ook al zijn we nu volwassenen met ouderlijke verantwoordelijkheden en verplichtingen, wij kinderen zullen de liefde van onze moeders altijd nodig hebben.
Want zonder hen, zonder hun opvoeding en waarden, zouden we niet de mensen zijn die we nu zijn.
Ongeacht de tijd en de moeilijkheden, we zullen onze moeder altijd nodig hebben
De moederfiguur in het leven van kinderen verdwijnt niet met het verstrijken van de tijd. Want ongeacht de moeilijkheden of het verstrijken van de jaren, we zullen altijd iets van haar kunnen leren. En hoewel het ook waar is dat niet alles in het leven rozengeur en maneschijn is en er tijden zijn geweest dat we het niet zo goed met elkaar konden vinden, zal de wederzijdse liefde die een moeder voor haar kind voelt hen voor altijd verenigen.
Veel mensen denken dat door onafhankelijk te worden en vader of moeder te worden, de band die ze voor hun moeder voelden zou verminderen; maar dat is verre van de werkelijkheid. In de armen en ogen van onze moeders zijn we nog steeds hun kleine kinderen en zij zijn nog steeds onze gidsen en beschermers. Want de emotionele en fysieke steun die ze bieden is uniek en ongeëvenaard.
En misschien is de realiteit, nu we onze eigen kinderen of persoonlijke doelen hebben, iets anders dan een paar jaar geleden. Maar we kunnen er allemaal zeker van zijn dat er maar één moeder op de wereld de belangrijkste is. Want welke wendingen het lot ook neemt, haar armen zullen altijd het toevluchtsoord zijn om in te rusten als de dingen niet gaan zoals we hadden gedacht. Voor deze en nog veel meer dingen, bedankt mam.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata. Recuperado de: https://edmorata.es/wp-content/uploads/2020/06/Bowlby.VinculosAfectivos.PR_.pdf
- Clavero, J. (2019). Los riesgos de ser madre en el siglo XXI. Revista Anales Ranm. Recuperado de: https://analesranm.es/wp-content/uploads/2019/numero_136_02/pdfs/ar136-rev02.pdf
- Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. Recuperado de: https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
- Vilar, N. T. (2006). Reflexiones acerca del desarrollo emocional de la madre, a partir de la obra de Winnicott. Persona, (9), 203-215. Recuperado de: https://repositorio.ulima.edu.pe/handle/20.500.12724/2388