Is het goed voor baby's om op hun duim te zuigen?

Kinderen, tot twee jaar oud, hebben de reflex hun handen aan hun mond te zetten. Maar is het goed voor baby's om op hun duim te zuigen?

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Geschreven door Naí Botello

Laatste update: 22 december, 2022

Een van de meest voorkomende reflexen bij kinderen vanaf het moment dat ze geboren worden tot ongeveer twee jaar is hun vingers in hun mond stoppen en zuigen. De reden voor deze actie kan aan verschillende factoren toegeschreven worden. Het is echter normaal dat ouders zich afvragen of het wel goed is voor baby’s om op hun duim te zuigen.

Volgens kinderartsen en orthodontisten houdt deze actie geen enkel risico voor je baby in, zolang het maar geen gewoonte wordt en het kind er, indien mogelijk, rond de leeftijd van twee jaar mee ophoudt. Hieronder verdiepen we ons in dit tedere gedrag.

Is het goed voor baby’s om op hun duim te zuigen?

Het antwoord is ja. Allereerst willen we bevestigen dat deze handeling volkomen normaal is. Het is een reflex die veel kinderen al vanaf de eerste geboortedag hebben. In sommige gevallen wordt zelfs beweerd dat ze het ook al in de baarmoeder doen.

Duimzuigen hangt samen met verschillende factoren. In het begin doet de baby het als een reflex telkens als hij zijn handen dicht bij zijn mond brengt. Dit zuiginstinct helpt hen te leren welke kant ze met hun lippen op moeten bewegen om te kunnen voeden. Of dat nu via de borst of een fles is.

Vanaf de vijfde of zesde levensmaand van het kind houden ze op met zuigen als reflex. In plaats daarvan wordt deze actie van zuigen om te kunnen voeden rationeler. Vanaf dat moment zullen kinderen hun mond ook gebruiken om de voorwerpen die binnen hun bereik zijn, en ook hun lichaam, te verkennen of er meer over te leren. Dat is een van de redenen waarom ze misschien voortdurend hun vingers in hun mond steken.

De derde reden waarom kinderen op hun duim zuigen is dat ze op den duur een gewoonte ontwikkelen die vrij moeilijk op te geven is. En de reden is dat kinderen op hun duim zuigen om zich veilig, kalm en ontspannen te voelen. En ook om in slaap te kunnen vallen.

De voordelen van duimzuigen

We weten al waarom kinderen op hun duim zuigen. Nu moeten we de eeuwige vraag beantwoorden: “Is het goed voor baby’s om op hun duim te zuigen?” Om over de voordelen van deze handeling te praten, kunnen we deze feiten opnoemen:

• Kinderen die op hun duim zuigen hebben minder problemen met inslapen. Op hun beurt hebben ze de neiging ‘s nachts vaster te slapen, zonder onderbroken te worden.
• Deze kleintjes hebben niet snel de neiging gestrest te raken. Het is duidelijk geworden dat in situaties waarin ze angst voelen, of bijvoorbeeld verdrietig zijn vanwege de afwezigheid van hun ouders, zuigen op hun duimen hen snel troost biedt.
• Als kinderen op hun duim zuigen, kunnen ze ouders ook signaleren dat ze honger hebben of slaperig zijn. Dit helpt volwassenen te bepalen wat de behoeften van hun baby op dat moment zijn.

Overwegingen bij het duimzuigen

Hoewel duimzuigen verschillende voordelen heeft voor jonge kinderen, is het belangrijk dat we rekening houden met bepaalde aspecten in verband met hygiëne om ervoor te zorgen dat deze handeling geen negatieve gevolgen heeft.

De eerste is dat, als het kind al de kruipleeftijd heeft, ouders er op moeten letten hun handen regelmatig te wassen. Dit om ze niet bloot te stellen aan bijvoorbeeld wormen, parasieten en bacteriën als ze hun vingers in hun mond stoppen.

De tweede overweging in verband met duimzuigen is dat als een kind het te vaak doet, het op een of andere manier de vorm van de nagel en de nagelriem kan veranderen. Als dit gebeurt, moet je alert zijn om naar de dermatoloog te gaan.

De derde overweging is dat duimzuigen nogal moeilijk te doorbreken is. Daarom moet je geduldig zijn als je je kleintje wilt leren met de gewoonte te stoppen.

Tot slot moet je weten dat orthodontisten aanraden dat ouders proberen kinderen niet later dan vijf jaar te laten stoppen met duimzuigen. Anders kan het de vorm van de lippen, het tandvlees, de kaken en de tanden op de een of andere manier aantasten.