Koortsstuipen of convulsies

Koortsstuipen komen vaak voor bij kinderen tussen 6 maanden en 3 jaar. We leggen uit wat ze veroorzaakt en wat je moet doen.

Koortsaanvallen zijn de reactie van het lichaam op een infectie. Ze komen vaak voor bij kinderen tussen 6 maanden en 3 jaar. Terwijl ze aanhouden, rillen kinderen, schudden krachtig en kunnen uiteindelijk koortsstuipen krijgen.

Dit is een normale reactie van de hersenen op het besmettelijke proces. Het als ‘ongevaarlijk’ bestempelen betekent echter geenszins dat je je waakzaamheid moet laten varen. Als dit verschijnsel langer dan 10 minuten aanhoudt en kinderen verstijfd raken en beginnen te braken, moet je naar de eerste hulp gaan.

Het is belangrijk op te merken dat er geen medische literatuur is die koortsachtige stuiptrekkingen in verband brengt met enig klinisch probleem, zoals epilepsie of groeiachterstand. De processen waarbij complicaties ontstonden waren te wijten aan andere onderliggende ziekten, zoals bijvoorbeeld hersenvliesontsteking.

Wat zijn koortsaanvallen of koortsstuipen?

Soms hoeft een kind geen 38 graden Celsius te bereiken om koortsstuipen te krijgen. Het interessantste feit over dit infantiele verschijnsel is echter dat het met grotere intensiteit voorkomt bij kinderen die beginnen te lopen.

• Hoewel het in sommige gevallen kan optreden op een leeftijd ouder dan 3 jaar, komt het meestal voor na de leeftijd van 6 maanden. Als een baby jonger dan 5 maanden koortsachtige toevallen krijgt, moet je hem naar een kinderarts brengen.

• Volgens het National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS – Engelse link) heeft deze schokkende reactie op een besmettelijk proces altijd een genetische oorsprong. Een familielid moet het ook als kind meegemaakt hebben.

• Evenzo kunnen factoren als roken tijdens de zwangerschap ook het ontstaan van koortsstuipen bevorderen.

• Tegelijkertijd zijn de meest voorkomende ziekten die met dit verschijnsel gepaard gaan oorontsteking, verkoudheid of gastro-enteritis .

Kenmerken

We wijzen er nogmaals op dat, ondanks de impact van dit koortsverschijnsel, het in het algemeen een ongevaarlijke reactie is. Iets zonder transcendentie dat we desondanks toch te allen tijde moeten beheersen, monitoren en verzorgen.

Het is erg beangstigend om een baby te zien stuiptrekken, vooral als ze nog heel jong zijn (tussen 6 en 15 maanden). Deskundigen vertellen ons dat als koortsstuipen op jonge leeftijd optreden, het mogelijk is dat ze nog eens voorkomen. Maar als ze op 3-jarige leeftijd optreden, is het heel ongewoon dat ze in de toekomst nog eens voorkomen.

Laten we nu eens kijken naar de kenmerken die gepaard gaan met koortsstuipen:

• Het kind verliest het bewustzijn.
• Het kind wordt stijf en krijgt stuiptrekkingen (hetzij in zijn geheel, hetzij alleen het hoofd, de armen of de benen).
• Ook verliest het kind zijn blik en zijn huid wordt paars.

Het is ongetwijfeld een zeer schokkende ervaring die maar weinig ouders zijn vergeten als op een bepaald moment een van hun kinderen een koortsstuip heeft gehad.

Wat moet ik in deze gevallen doen?

Blijf allereerst kalm. Het beste wat je in deze gevallen kunt doen is duidelijk te zijn over twee aspecten. Namelijk dat het iets normaals is en het nooit langer dan 10 minuten zal duren. Onze rol in deze gevallen vraagt dat we het volgende doen:

• Leg je baby op een oppervlak waar hij zich niet kan bezeren. Denk bijvoorbeeld aan je bed of een grote bank waar ze niet kunnen vallen en niets kunnen raken.
• Je moet hem niet vasthouden terwijl er sprake is van een koortsstuip.
• Om verstikking door eventueel overgeven te voorkomen, moet je het kind op zijn zij draaien.
• Leg een warme doek op zijn voorhoofd of nek (breng nooit ijs aan om koorts te verminderen).

Raadpleeg een arts als er sprake is geweest van koortsstuipen

Als de toevallen voorbij zijn, zal het kind erg moe zijn. Het is echter belangrijk dat we onze kinderen altijd naar de dokter brengen nadat een van deze episodes zich voordoet.

Het zal altijd je kinderarts zijn die zal bepalen wat deze stuiptrekkingen veroorzaakt heeft. Behandeling van de ziekte (otitis of verkoudheid) zal voorkomen dat je kind dit verschijnsel nog eens meemaakt.

De dokter zal je de juiste medicijnen geven om de infectie te behandelen. Neem nooit je toevlucht tot zelfmedicatie. Dat wil zeggen, kies nooit zelf welk soort geneesmiddel je aan de baby geeft.

Het is ook nodig dat je kinderarts de koortsstuipen in de gaten houdt. Als ze langer dan 10 minuten duren of als ze zich telkens herhalen als het kind ziek wordt, zullen andere tests gedaan worden om onderliggende problemen uit te sluiten.

We benadrukken echter nogmaals dat dit normaal is, iets dat meestal niet meer terugkomt als kinderen de grens van 3 jaar gepasseerd zijn.