Wat zijn de oorzaken van postpartum pre-eclampsie?
Postpartum pre-eclampsie is een van de meest delicate medische aandoeningen die een vrouw kan ervaren. Hoewel het niet vaak voorkomt, is het belangrijk om de juiste preventieve maatregelen te nemen.
Daarnaast moeten vrouwen weten hoe ze de symptomen van postpartum pre-eclampsie kunnen herkennen, zodat ze zo snel mogelijk de juiste behandeling kunnen krijgen.
Symptomen kunnen onmiddellijk na de bevalling optreden en kunnen één tot drie maanden aanhouden.
“Een verhoogde bloeddruk postpartum komt vaker voor tijdens de eerste drie tot zes dagen na de geboorte, wanneer de meeste patiënten al naar huis zijn. Een aanzienlijke toename van de arteriële druk kan gevaarlijk zijn (bijvoorbeeld door een cerebrovasculair probleem te veroorzaken); er is echter weinig informatie over hoe deze aandoening voorkomen en behandeld kan worden.”
–Guillermo Hernández, Ernesto Deloya, Jenner Martínez, Manuel Lomelí–
Om te beginnen moeten we postpartum pre-eclampsie definiëren als een aandoening waarbij een hoge bloeddruk aanwezig is. Dit kan ook tijdens de zwangerschap gebeuren, met andere woorden, voorafgaand aan de bevalling.
Het is belangrijk om te verduidelijken dat deze aandoening onmiddellijke behandeling vereist om het risico op cardiovasculaire complicaties te voorkomen. Onder deze complicaties verstaan we schade aan de bloedvaten en aderen, evenals langdurige hartaandoeningen.
Tekenen en symptomen van pre-eclampsie na de bevalling
- Plotseling stijgt de arteriële druk. Met hoge bloeddruk bedoelen we metingen die gelijk zijn aan of hoger zijn dan 140/90.
- Een te hoge eiwitconcentratie in de urine (meer dan 300 mg).
- Plotseling en tijdelijk verlies van het gezichtsvermogen. Vrouwen kunnen ook last hebben van overgevoeligheid voor licht, zwakte, vermoeidheid en veranderde bewustzijnstoestanden.
- Plotselinge en merkbare gewichtstoename. Bijvoorbeeld een halve tot één kilogram per week, ondanks het volgen van een gezond dieet.
- Misselijkheid en braken kunnen ook aanwezig zijn.
- Zwelling van de ledematen en het gezicht.
- Maag- of buikpijn.
- Pijnlijke ademhaling.
Oorzaken van postpartum pre-eclampsie
Artsen en wetenschappers zijn er nog steeds niet over uit wat de definitieve oorzaak van deze aandoening is. De beste verklaring is echter dat postpartum pre-eclampsie optreedt bij vrouwen die tijdens de zwangerschap al aan pre-eclampsie lijden – zelfs zonder het te weten.
Een andere factor die te maken kan hebben met het optreden van pre-eclampsie na de bevalling is een familiegeschiedenis met dezelfde medische aandoening.
Andere risicofactoren zijn onder andere:
- Een verhoging van de bloeddruk na de 20e week van de zwangerschap.
- Zwangerschap die plaatsvindt bij vrouwen onder de 20 jaar of ouder dan 40 jaar.
- Obesitas of overgewicht.
- Meerdere zwangerschappen.
Complicaties en risicofactoren
- Deze aandoening heeft symptomen die vergelijkbaar zijn met die van pre-eclampsie. Het grote verschil is dat het epileptische aanvallen en permanente schade aan vitale organen zoals de hersenen en de nieren kan veroorzaken. In het ergste geval kan postpartum pre-eclampsie dodelijk zijn of tot een comateuze toestand leiden.
- Deze aandoening bestaat uit het gelijktijdig optreden van twee aandoeningen: veneuze trombose en longembolie. Wanneer deze aandoening zich voordoet, hebben personen moeite met ademhalen, pijn op de borst, koorts en kunnen ze met moeite door de dag heen komen.
- Longoedeem. Dit is een ziekte die de luchtwegen drastisch aantast. Het bestaat uit de ophoping van vloeistoffen in de binnenkant van de weefsels en holtes van de longen. Het wordt geïdentificeerd door het ophoesten van bloed, angst, overmatig zweten en moeite met in- en uitademen.
Diagnose en behandeling van postpartum pre-eclampsie
- Bloedtesten. Bloedonderzoek laat zien of de lever en de nieren normaal functioneren. Ze laten ook zien of een vrouw een gezond aantal bloedplaatjes heeft. Deze cellen reguleren de stolling van de bloedsomloop en kunnen bij bloedingen iemands leven redden.
- Urinetesten. Dit type test geeft de eiwitconcentratie in de urine van een vrouw aan. Bij een concentratie van meer dan 300 mg is er sprake van aan afwijking.
Als het gaat om de behandeling van pre-eclampsie na de bevalling, is het belangrijk om erop te wijzen dat over het algemeen het gebruik van medicijnen vereist is. De behandeling moet gericht zijn op het vermijden van convulsies, het verlagen van de bloeddruk en het normaliseren van de urinesamenstelling.
Nu weet je hoe je de symptomen van pre-eclampsie na de bevalling en de gevolgen van het negeren ervan kunt identificeren. Vrouwenlichamen zijn kwetsbaarder na een bevalling, daarom is het erg belangrijk dat we letten op wat ons lichaam ons vertelt.
Je gezondheid moet een prioriteit zijn, zodat je voor je kind en je gezin kunt zorgen.
