De eerste huil van een baby: wat je moet weten

Denk je dat je alles weet over de eerste huil van een baby? In dit artikel kom je alles te weten wat je moet weten.

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Mara Amor López.

Geschreven door Mara Amor López

Laatste update: 22 december, 2022

Na 9 maanden je baby in je baarmoeder gedragen te hebben, is het tijd om eindelijk je kleintje te ontmoeten, je baby aan te raken, en er een nieuw leven mee te beginnen. De eerste huil van je baby geeft aan dat alles goed is gegaan tijdens de bevalling en dat je kind zelfstandig kan ademen.

Behalve dat het je oplucht, draagt deze eerste huil ook bij tot het welzijn van jullie beiden. Daarom willen we je alles vertellen over de implicaties ervan en wat je van dit onvergetelijke moment kunt verwachten. Mis het niet!

Waarom ontstaat de eerste huil van een baby?

Bij de geboorte reageren de meeste baby’s met een schrille huil, wat om verschillende redenen gebeurt.

Allereerst is de huil een weerspiegeling van de trillingen van de stembanden tijdens de eerste uitdrijving van lucht uit de longen (uitademing). Vaak wordt geen luide huil gehoord, maar eerder een licht hijgen. Het belangrijkste is dat het zijn fundamentele doel vervult: de luchtwegen vrijmaken van vruchtwater om lucht uit de omgeving binnen te laten.

Tegelijk vertegenwoordigt de eerste huil van de baby de reactie op de enorme verandering in de omgeving die ze meemaken. We moeten niet vergeten dat het kleintje nog maar een paar minuten daarvoor warm en behaaglijk in het lichaam van zijn moeder zat. En nu moet hij leren voor zichzelf te zorgen. Hoewel het in veel opzichten afhankelijk blijft van zijn verzorgers, moet het zelfstandig ademen, voedsel zoeken en zijn lichaam aanpassen aan een totaal ander klimaat.

Kortom, geboren worden is een erg stressvolle tijd voor baby’s. Het is daarom van essentieel belang zo snel mogelijk te zorgen voor huid-op-huid contact. Het voelen van de geur, stem en warmte van zijn moeder zal hem helpen zijn angst te kalmeren en zich beschermd te voelen.

Kenmerken van dit eerste gehuil

De eerste huil van de baby heeft enkele kenmerken die hem niet meer of minder normaal maken. En ook niet beter of slechter dan een andere baby. Elke baby doet het op een andere manier en we gaan je vertellen wat dat betekent:

• De eerste huil van de baby is luid en schel. In het algemeen huilen gezonde baby’s luid bij de geboorte, als onderdeel van het hierboven genoemde aanpassingsmechanisme. Het impliceert niet noodzakelijk pijn of ongemak. Maar gewoon des stress van een abrupte verandering van omgeving.
• Als het gehuil passief maar doeltreffend is, kan het betekenen dat de baby sliep en ontspannen was voor hij de baarmoeder verliet. Dit is vaak het geval bij geplande keizersnedes, omdat er van hun kant vrijwel geen medewerking aan het geboorteproces vereist is. Wat bij het volgende type het verschil maakt is de normaliteit van de rest van de parameters van de Apgar schaal.
• De baby huilt niet of heel zwak. Dit kan wijzen op een onvoldoende aanpassing aan de extra-uteriene omgeving, hetzij door een gebrek aan longrijpheid, hetzij door een of andere zwangerschaps- of bevallingscomplicatie. In dit geval moet het kind zo snel mogelijk geëvalueerd worden en zo nodig geholpen worden.

De voordelen van de eerste huil voor moeder en baby

In de vorige delen concentreerden we ons op de voordelen van de eerste huil op de lichamelijke gezondheid van de baby. Maar ze blijven daar niet toe beperkt. In feite biedt het ook voordelen voor de moeder. Hier zijn de belangrijkste deugden ervan:

• Het helpt om de luchtwegen vrij te maken van het daarin aanwezige vruchtwater.
• Het stimuleert het op gang komen van de ademhalingsarbeid van de pasgeborene.
• Het draagt bij tot veranderingen in de bloedsomloop van het lichaam van de baby (overgang van foetale naar neonatale bloedsomloop).
• Het biedt ook talrijke psychologische voordelen voor de moeder. Het brengt onder andere kalmte en verlichting na de bevalling. Ook bevordert het het vrijkomen van stoffen die essentieel zijn voor het tot stand komen van de hechting.
• Ook brengt het de productie op gang van oxytocine. Dit is een belangrijk hormoon  voor het terugtrekken van de baarmoeder en voor het op gang komen van de lactatie.

Huilen is ook een manier om te communiceren

Behalve om fysiologische redenen gebeurt huilen ook als een vorm van communicatie tussen de baby en de omgeving. Het is de enige manier voor de baby om te uiten of hij bang is, nerveus, pijn heeft, hongerig is, of behoefte heeft aan genegenheid.

Als de baby huilt, zet dat op een instinctieve manier meerdere reacties in de hersenen van de moeder in gang. Er zijn verschillende studies (Engelse link) gedaan naar gehuil van baby’s waaruit enkele interessante conclusies getrokken zijn:

• Hoewel mensen die naar een huilende baby kijken de oorzaak van het huilen misschien niet herkennen, reageren hun hersenen meer als ze het opvatten als een uiting van pijn dan wanneer het het product is van angst of woede.

• Als baby’s huilen uit angst of woede, blijven hun ogen open. Maar als de oorzaak pijn is, houden ze ze praktisch gesloten.

• Geleidelijk toenemend huilen van baby’s komt meestal voort uit boosheid of ontevredenheid. Integendeel, huilen vanwege pijn of angst begint met grote intensiteit en blijft zo.

Over de eerste huil van de baby kunnen we nog het volgende zeggen

Je hebt al gezien dat weten waarom een baby huilt heel relevant is, zowel in het eerste moment als daarna. We moeten niet vergeten dat dit hun enige manier van communiceren is. Zowel om hun emoties te vragen als om ze te externaliseren. In het bijzonder biedt de eerste huil meerdere voordelen voor de gezondheid van de moeder en de baby. Het is een fundamentele handeling voor de aanpassing aan de extra-uteriene omgeving.

Kortom, het lichaam is heel wijs en alles wat van nature gebeurt heeft een doel. In dit geval zorgt de natuur ervoor dat al onze aandacht gericht is op dit kleintje dat zojuist in ons leven is aangekomen. Dat kleintje dat ons leven volledig zal veranderen.