Wat je moet weten over juveniele idiopathische artritis

Juveniele idiopathische artritis (JIA) kan bij kinderen tot 16 jaar voorkomen. Gewrichtsontstekingen, pijn en een gebrek aan mobiliteit zijn de symptomen die erbij komen kijken. Er zijn verschillende soorten en het kan één of meer gewrichten aantasten.

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Geschreven door Yamila Papa

Laatste update: 22 december, 2022

Hoewel je misschien gelooft dat artritis alleen voorkomt bij ouderen, kunnen kinderen en tieners er ook last van krijgen. In dit artikel zullen we je alles vertellen over juveniele idiopathische artritis of jeugdreuma en de symptomen en behandelingen.

Wat je moet weten over juveniele idiopathische artritis (JIA)

Er wordt vaak gedacht dat artritis een inflammatoire reumatische ziekte die alleen voorkomt bij ouderen. Muscoloskeletale systeemaandoeningen kunnen echter op elke leeftijd voorkomen. In het geval van juveniele idiopathische artritis komt het tevoorschijn vóór het 16e levensjaar van een kind.

Er zijn verschillende types JIA die voor kunnen komen bij kinderen en pubers en die hun hele leven blijven. Deze aandoening is onder te verdelen in de volgende soorten:

• systemische JIA
• poly-articulaire JIA (negatief en positief)
• oligo-articulaire JIA
• psoriatische arthritis
• ongedifferentieerde artritis
• enthesitis-gerelateerde JIA

Om juveniele idiopathische artritis vast te stellen moeten dokters een aantal testen doen en de symptomen analyseren. Het is erg belangrijk om naar een reumatoloog te gaan. Als de diagnose vroeg gemaakt is, kan de artritis namelijk behandeld worden.

Symptomen van juveniele idiopathische artritis

Deze symptomen zijn afhankelijk van het type artritis. Sommige zijn namelijk niet te zien met het blote oog. Patiënten met systemische JIA hebben bijvoorbeeld last van zwelling, koorts en uitslag. Bij poly-articulaire JIA zijn minstens vijf gewrichten tegelijkertijd aangetast. Bij oligo-articulaire zijn echter alleen de knieën en de polsen aangetast.

Een paar typische symptomen van juveniele idiopathische artritis zijn bijvoorbeeld:

• Ontstoken, rode en hete gewrichten
• Plotselinge hoge koorts
• Kreupel lopen, stijf zijn en gewrichtspijn
• Gelimiteerd kunnen bewegen, moeite hebben met de ledematen bewegen
• Huiduitslag
• Een bleke huid, gezwollen lymfeklieren
• Een zere onderrug
• Rode ogen, pijnlijke ogen, fotofobie, veranderingen in het zicht

Ga gelijk met je kind naar een specialist als hij of zij minstens één van deze symptomen heeft. Specialisten zullen een aantal testen uitvoeren om juveniele idiopathische artritis vast te stellen. Dit is bijvoorbeeld een bloedtest die kijkt naar de reumafactor, antinucleaire antistoffen, het aantal bloedcellen, de erythrocyten bezinkingssnelheid en HLA-B27.

Röntgenfoto’s van de aangetaste gewrichten, een ECG, een botscan en oogtesten kunnen ook gebruikt worden om een diagnose te stellen.

Is er een behandeling voor JIA?

Als de symptomen mild zijn en er maar één of twee gewrichten aangetast zijn, kan de dokter steroïdeloze ontstekingsremmers zoals ibuprofen voorschrijven. Dit kan namelijk al genoeg zijn om de symptomen te vermidneren. Corticosteroïden kunnen ook voorgeschreven worden wanneer de patiënt hevige pijn heeft.

Wanneer er meer dan drie of vier gewrichten aangetast zijn, kan de patiënt last hebben van hoge koorts, gezwollen lymfeklieren of uitslag hebben. In deze gevallen kan de dokter ziekte-modificerende anti-reumatische medicijnen voorschrijven die de symptomen verminderen. Dit zijn bijvoorbeeld methotrexaat, Enbrel en Remicade.

Het wordt aanbevolen dat patiënten lichte oefeningen doen in plaats van te rusten omdat dat de gewrichten nog meer zal verdoven. Om deze reden moeten ouders hun kinderen met JIA te motiveren om te gaan fietsen, wandelen, zwemmen of een sport te spelen.

Fysieke therapie kan helpen bij het verminderen van pijn en het zorgt ervoor dat de patiënt bepaalde gewrichten meer kan bewegen. Ook kunnen koude kompressen gebruikt worden op het pijnlijke gebied om de ontsteking te verminderen.

Daarnaast moeten kinderen met JIA steun krijgen van hun ouders, vrienden en familie, maar ook psychologische hulp krijgen als deze stoornis ervoor zorgt dat ze depressief raken of geïrriteerd worden. Door de pijn willen veel kinderen niet meer het huis uit of met hun vrienden spelen. Ook schamen sommige kinderen zich voor deze stoornis.

Conclusie

Wanneer deze ziekte al vroeg vastgest eld is kunnen kinderen normaal verder gaan met hun leven, zolang ze de voorgeschreven behandeling volgen. In de meeste van deze gevallen stagneert de artritis, wat zorgt voor een kleine gewrichtsbeschadiging.

De ernst van deze ziekte is afhankelijk van de hoeveelheid aangetaste gewrichten en hun conditie. Het is belangrijk om te vermelden dat kinderen met deze ziekte een grotere kans hebben op chronische pijn of reumatoïde artritis wanneer ze volwassen zijn.