Wanneer je baby's kleine hand je vinger grijpt

Het wordt vaak gezegd dat het de kleine dingen in het leven zijn die het meeste tellen. En voor ouders is een van de meest magische en onvergetelijke momenten wanneer je baby’s kleine hand voor de eerste keer je vinger vast grijpt.

We zijn voor altijd gefascineerd – voor de rest van ons leven – door dit instinctieve gebaar. Het is het begin dat geen ouder kan vergeten. Het veroorzaakt voor altijd emoties en hartslagen binnenin ons.

Het is alsof onze baby ons als onderdeel van zijn leven herkent. En zegt: “Nu heb ik jou, nu ben je mijn moeder, nu ben je mijn vader.”

En alles wat we kunnen doen is ons overgeven aan het bewijs: de band is gecreëerd en kan nooit worden verbroken…

Er was eens een je baby’s kleine hand…

Ooit waren kracht, leven en angst vervat in je baby’s kleine hand die naar toevlucht zocht.

Het enige dat we hoefden te doen was onze vinger in de palm van de hand van onze pasgeboren baby leggen. Zodat hij deze meteen kon grijpen om, onmiddellijk, kalm en veilig te zijn.

Wij zijn een onderdeel van hen en die uiterst kleine wezens zijn een deel van ons…

De grijpreflex bij baby’s

Aan dit gebaar kan geen emotionele waarde worden onttrokken wanneer we zeggen dat deze daad een reactie is op een natuurlijke reflex. Het is een instinct dat is geërfd van onze voorouders.

Door deze snelle reactie die ervoor zorgt dat onze baby’s in contact komen met alles wat hun handen aanraakt. Daardoor voelen onze baby’s zich veilig en geborgen.

Sterker nog, ze grijpen zich zo sterk vast dat we ze zelfs zouden kunnen laten staan ​​en optillen. Terwijl ze nog steeds onze vingers vasthouden.

• Het is natuurlijk en is iets dat artsen zelf onderzoeken bij pasgeborenen, samen met hun andere reflexen, die ongetwijfeld nodig zijn voor hun juiste ontwikkeling.
• In feite verdwijnen deze reflexen al snel als het brein van de baby volwassen wordt. Zodat hij dingen met intentie en een grote precisie kan manipuleren en pakken.

De hand van je kleintje vasthouden tijdens deze eerste maanden wordt aanbevolen

Het is heel gewoon voor moeders om de hand van hun kleine vast te houden tijdens de borstvoeding. Daardoor kunnen hun baby’s in de vinger van de moeder knijpen.

Tijdens de eerste maanden van het leven is het gebruikelijk dat kinderen altijd gebalde vuisten hebben.

Echter, met het verstrijken van de tijd zul je verbazingwekkende veranderingen opmerken. Je baby knijpt bijvoorbeeld niet meer zo hard of hij schudt of wiebelt zelfs met je vingers als je ze aanbiedt.

Terwijl deze stimulatie doorgaat, zal deze prachtige gewoonte om de handen van onze baby vast te houden en te strelen terwijl we ze voeden of wanneer we ze baden, er ongetwijfeld voor zorgen dat ze geweldige sprongen van volwassenheid maken die bijdragen aan hun juiste ontwikkeling.

Tegen de achtste maand zijn baby’s zich al bewust van hun handen

Dankzij die geavanceerde oog-handcoördinatie, zal je merken dat je baby in de achtste of negende maand niet langer zijn handen in rust zal laten.

Dit is het moment waarop onze baby’s aan ons haar beginnen te trekken. Plotseling willen ze alles en iedereen dat voor hun ogen langskomt en hun aandacht vangt grijpen.

Tijdens deze fase vinden ze geen plezier meer in het alleen maar vasthouden van dingen. Ze houden van dingen die geluid maken.

Ze houden ervan dat mama of papa hun handen uitstrekken terwijl ze met hen communiceren, voor hen zingen, tegen hen fluisteren…

Het is een uitzonderlijke tijd waar het kind open staat voor een grote hoeveelheid prikkels en wanneer, zeer binnenkort, hij deze zal verfijnen met zijn knijpmechanisme, het samenbrengen van de duim en wijsvinger teneinde een meer verfijnde motoriek te ontwikkelen.

Onze handen zijn een weg naar onze emoties, een soort magische taal

De hand van onze partner voelen die steun, genegenheid, begrip en liefde biedt…. De hand van onze grootouders in de onze nemen. Om hen te helpen lopen of terwijl we met ze praten om ze te laten zien dat we dicht bij ze zijn…

Dit alles schenkt een reeks positieve emoties die banden versterken en betekenisvolle relaties opbouwen. Evenals een besef van de mensheid waarin we elkaar herkennen en voor elkaar zorgen.

Aanraken is voelen. Door de mensen aan te raken die belangrijk voor ons zijn, bekrachtigen we onze affectie en herkennen we hen als speciale personen in ons hart.

Daarom moeten we nooit vergeten om het belang van deze taal te benadrukken bij onze kinderen.

Het begon als een verhaal van magie en immense liefde. Toen je voor het eerst voelde dat je baby’s kleine hand je vinger met zoveel kracht greep. Maar daar kan het niet eindigen.

Dat is nog maar het begin van wat een lang verhaal zou moeten zijn van liefkozingen, aandacht, spelletjes, het omdraaien van de pagina’s van een boek, hand in hand lopen…

Zonder enige twijfel zullen we van deze momenten genieten en ze waarderen. Deze momenten zijn van onschatbare waarde.