Zwangerschap na een sterilisatie, is het mogelijk?
Sterilisatie is tegenwoordig de meest gebruikte anticonceptiemethode voor vrouwen. Men gelooft ook dat het de meest effectieve en onomkeerbare is. Meestal zijn het vrouwen die die zeker weten dat ze in de toekomst geen nieuwe zwangerschap meer willen die deze procedure kiezen.
Ook wie tussen de 40 en 50 jaar oud is en een familiegeschiedenis van eierstokkanker heeft, kiest voor dit alternatief. De wetenschap wijst er echter op dat we rekening moeten houden met een zekere foutmarge, hoe klein ook. Ook wijzen de onderzoekers erop dat het haalbaar is om de eileiders weer met elkaar te verbinden om hun functie te herstellen.
Is het dus mogelijk om zwanger te worden na een sterilisatie door middel van het afbinden van je eileiders? Jazeker, we zullen de oorzaken bespreken. In dit artikel helpen we je heel interessante informatie te ontdekken over deze steeds meer verbreide praktijk bij vrouwen.
Sterilisatie door het afbinden van de eileiders: het kan omkeerbaar zijn
Deskundigen geven aan dat een eileiderafbinding geen definitieve anticonceptiemethode is. Na deze procedure ondergaan te hebben, kun je namelijk toch nog zwanger worden. Dit is mogelijk op twee manieren: het ene is het terugdraaien van de afbinding en het andere bestaat uit in-vitrofertilisatie.
De IVF-techniek wordt meestal aanbevolen voor vrouwen ouder dan 40 jaar. Maar als de vrouw jonger is dan die leeftijd, stelt men meestal een omkering van de sterilisatie voor. Het is de moeite waard te verduidelijken dat deze techniek hoge slagingspercentages biedt.
Met deze microchirurgische ingreep wordt tot 55% zwangerschapssucces bereikt, een percentage dat kan oplopen tot 70% bij vrouwen jonger dan 35 jaar. Er zijn echter verschillende overwegingen om rekening mee te houden als je besluit die stap te zetten.
Ten eerste kan deze procedure alleen slagen indien het distale deel van de eileiders, dat wil zeggen, de uiteinden dicht bij de eierstok, tijdens het afbinden behouden zijn gebleven. Ook moeten ze een minimum lengte van 4 cm hebben. Als ze korter zijn, zijn ze namelijk waarschijnlijk niet meer funtioneel.
Dit kan een harde realiteit zijn voor wie opnieuw zwanger wil worden. Als de hele of een groot deel van de eileider tijdens de afbinding is verwijderd, dan zal de omkering van deze procedure onmogelijk zijn. Daarom is het altijd het beste de arts te raadplegen die de ingreep uitvoerde.
Veel vrouwen willen hun sterilisatie terugdraaien. Volgens het Colombiaans Tijdschrift voor Obstetrie en Gynaecologie zijn er verschillende oorzaken voor deze beslissingen. De meest voorkomende zijn de vorming van een stel met een nieuwe partner, de wens om meer kinderen te krijgen, de dood van een kind en religieuze redenen.
Sterilisatie door middel van het afbinden van de eileiders: een methode die kan mislukken?
Ja, het is ook mogelijk om zwanger te worden na een afbinding van de eileiders zonder dat terugdraaiing nodig is. Studies tonen aan dat de methode geen 100% garantie is voor anticonceptie. Natuurlijk is de kans erg klein. Er is namelijk maar 1% kans om toch zwanger te worden.
Nadat een vrouw een aantal jaren haar eileiders heeft laten afbinden, neemt de kans om zwanger te worden toe tot 2%. Een ander verschijnsel dat rond deze kwestie werd waargenomen is dat in zulke gevallen ook buitenbaarmoederlijke zwangerschappen optreden. Dit betekent dat de zwangerschap in de eileider ontstaat en niet in de baarmoeder.
Dit komt doordat het sperma een kleine doorgang of fistel vindt die na de ingreep achterblijft en verantwoordelijk is voor veel onverwachte zwangerschappen. Er wordt dus een eicel bevrucht die door obstructie niet in de baarmoeder kan indalen.
Deze waarschijnlijkheid is helemaal niet onredelijk. Officiële statistieken en cijfers ondersteunen dit gegeven. Men schat dat ongeveer één op de tweehonderd vrouwen die een eileiderafbinding hebben ondergaan zwanger wordt als gevolg van deze onvolledige opening of afsluiting.
Hoe voert me een afbinding van de eileider uit?
Een afbinding van de eileider is een operatie die ongeveer 30 minuten duurt en die men onder algehele of plaatselijke verdoving uitvoert. Deze chirurgische ingreep kan goed uitgevoerd worden na het krijgen van een baby, zowel door een natuurlijke bevalling als door een keizersnede. Er zijn verschillende manieren om het uit te voeren.
Bij de eerste vorm van afbinding maakt de chirurg twee kleine sneetjes in de buik, rond de navel. De arts pompt gas om de buik uit te zetten zodat de baarmoeder en de eileiders te zien zijn. Zo kan hij er een buisje met aan het uiteinde de laparoscoop inbrengen.
Met behulp van dit laatste kan het instrument dat de eileiders afsluit of blokkeert ingebracht worden. Men kan ze dichtbranden (dichtschroeien) of afsluiten met een haakje of ring (bandje). De alternatieve methode daarentegen gebruikt spiraaltjes op de plaats waar de buisjes op de baarmoeder aansluiten.
Dit tweede alternatief heet een hysteroscopische afsluiting van de eileiders en voert men via de baarmoederhals uit. In tegenstelling tot de eerste techniek zijn hierbij geen sneden in de buik nodig en is, in sommige gevallen, geen algehele anesthesie nodig.
