Een loslatende placenta tijdens de zwangerschap
Een loslatende placenta tijdens de zwangerschap is een van de ernstigste situaties die zich kunnen voordoen, omdat de baby mogelijk niet de zuurstof of voedingsstoffen ontvangt die hij nodig heeft.
Dit probleem kan op basis van verschillende factoren meer of minder zorg nodig hebben, zoals de draagtijd, de locatie en de medische geschiedenis van de patiënt.
Waarom gebeurt dit?
Het is nog niet precies bekend waarom loslating van de placenta optreedt, hoewel bepaalde risicofactoren de kans op het ontwikkelen van deze aandoening vergroten.
Omstandigheden met een hoog risico zijn onder andere:
- Lijden aan een hoge bloeddruk.
- Ouder zijn dan 35.
- Roken.
- Infectie van de baarmoeder.
- Buikletsel als gevolg van een ongeval.
- Bij eerdere zwangerschappen een loslatende placenta hebben gehad.
Zoals we kunnen zien, is een loslatende placenta tijdens de zwangerschap een van de ernstigste problemen die zich tijdens deze periode kunnen ontwikkelen. Het is belangrijk dat vrouwen tijdens hun hele zwangerschap strikte controle hebben en naar de dokter gaan als ze vreemde verschijnselen ervaren, met name bloedingen.
Deze situatie komt eigenlijk veel vaker voor dan je zou denken. Het komt bij ongeveer 20% van de zwangerschappen voor en veroorzaakt grote zorg voor de ouders.
Symptomen van een loslatende placenta tijdens de zwangerschap
Buikpijn bij een loslatende placenta
Wanneer er een loslating van de placenta is, dan ervaart de vrouw meestal hevige buikpijn, die als scherp en stekend wordt omschreven. In sommige gevallen kunnen er ook weeën optreden. De baarmoeder zal hard worden, waardoor het mogelijk wordt om deze voor de hand liggende verandering op te merken.
Vaginale bloeding
Een ander symptoom is vaginaal bloedverlies of bloedingen. De hoeveelheid bloedverlies is evenredig met de hoeveelheid placenta die van de baarmoeder is gescheiden.
Andere symptomen bij een loslatende placenta
Elk lichaam is anders, dus het is belangrijk om te onthouden dat dezelfde symptomen niet altijd bij alle zwangerschappen optreden.
Er is niet altijd sprake van bloedverlies of bloedingen. Om die reden is het raadzaam om je arts te raadplegen in geval van vreemde symptomen, zoals samentrekkingen van de baarmoeder of variaties in de bewegingen van de foetus.
Deze situatie komt eigenlijk veel vaker voor dan je zou denken. In feite komt het bij ongeveer 20% van de zwangerschappen voor.
Risico’s afhankelijk van het tijdstip in de zwangerschap
Eerste trimester
Wanneer een loslatende placenta tijdens het eerste trimester optreedt, dan zijn de risico’s meestal aanzienlijk lager dan in een later stadium van de zwangerschap.
Als de arts de hartactiviteit van de foetus kan vinden, dan is de prognose meestal positief, omdat er in 80 tot 90% van de gevallen regressie optreedt. Doet het probleem zich echter na de tweede maand voor, dan is de prognose minder bemoedigend.
Als de arts geen hartactiviteit kan vinden, dan is de situatie zorgelijk. Dit komt omdat er dan een grote kans is dat er een miskraam is opgetreden. In deze gevallen wordt de foetus meestal op natuurlijke wijze verdreven.
Het tweede en derde trimester
Een loslatende placenta komt frequenter voor tijdens het derde trimester van de zwangerschap en de ernst ervan hangt af van de klinische situatie die het heeft veroorzaakt. Als het bijvoorbeeld een incidentele hematoom is, dan is het niet zo ernstig. Dit bestaat uit een scheur in een ader in het onderste gedeelte van de placenta.
Aan de andere kant, als het loslaten bekend staat als retroplacentair hematoom, dan is het een vroegtijdige loslating van de placenta. Het gevolg is een gebrek aan zuurstof voor de baby. Als deze aandoening niet op tijd wordt behandeld, dan kan de baby sterven.
In termen van symptomen zijn er enkele belangrijke verschillen tussen deze twee soorten hematomen. Wanneer het een incidentele hematoom is, dan is de bloeding meestal niet overvloedig en de kleur ervan is donker of zelfs zwart.
Wanneer het echter een retroplacentair hematoom is, dan zijn de meest voorkomende symptomen onder andere:
- Een harde buik.
- Permanente en acute buikpijn.
- Donkere en weinig overvloedige bloeding.
- Zwakte en misselijkheid.
Er moet rekening worden gehouden met het feit dat zowel in het tweede als in het derde trimester je arts zo snel mogelijk op de hoogte moet worden gesteld bij welke vorm van bloeding dan ook.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Martínez, C. Desprendimiento prematuro de la placenta normalmente insertada. Artículo académico. REV. INT SALUD MATERNO FETAL -YO OBSTETRA. 2016: 1 (6) 23-25. [En línea] Disponible en: http://revistamaternofetal.com/wp-content/uploads/2017/07/010623.pdf
- Viruega, D. Abruptio placentae: una grave patología obstétrica. Trabajo de fin de grado. 2016. Facultad de Medicina. Universidad de Cantabria. [En línea] Disponible en: https://repositorio.unican.es/xmlui/bitstream/handle/10902/8731/ViruegaCuaresmaD.pdf?sequence=4