De bevalling opwekken: 5 medische redenen
De bevalling opwekken is een gevoelig proces dat bestaat uit een interventie die de bevalling van de baby kunstmatig laat beginnen. Wanneer de bevalling wordt opgewerkt, wordt dit proces gestart zonder te wachten op het natuurlijke begin hiervan.
In de meeste gevallen wordt de bevalling om medische redenen opgewekt. Soms maken ouders deze keuze echter om persoonlijke redenen. Ook kan er sprake zijn van een noodgeval.
De laatste jaren is het populair geworden om op een gekozen moment te bevallen. Zo kiezen de ouders voor een moment dat dit het beste uit komt. Sommige ouders moeten hun werkschema hierop aanpassen. Soms willen ze gewoonweg de datum van de geboorte bepalen.
Ondanks de tegenwoordige neiging om hier om persoonlijke redenen voor te kiezen, raden artsen dit niet aan.
De bevalling opwekken zou volgens het Amerikaanse genootschap van verloskundigen en gynaecologen alleen om medische redenen moeten gebeuren. Dit betekent dat ze dit alleen aanraden, wanneer het leven van de foetus gevaar loopt. Hij mag dan niet langer meer in de baarmoeder blijven.
Wat zijn de overwegingen van doktoren wanneer ze de bevalling opwekken?
Alle zwangerschappen zijn verschillend. Daarom is het moeilijk om een bepaalde uitkomst te voorzien, z elfs wanneer de zwangerschap goed verloopt. Dit betekent niet, dat de bevalling niet kan worden opgewekt wanneer dit nodig is. Er moeten dan echter wel goede redenen zijn. Pas dan zal de dokter de bevalling opwekken. Hieronder vind je er aan aantal:
- Wanneer de moeder bepaalde problemen heeft met de gezondheid, zoals bijvoorbeeld veelvuldige bloedingen. Ook hoge bloeddruk en vocht vasthouden zijn hiervan een voorbeeld. Daarnaast spelen hartziekten en diabetes een rol. In deze gevallen moet deze toestand ook voor de gezondheid van de baby een risico zijn.
- Het wordt aangeraden om de bevalling op te wekken wanneer er vastgesteld wordt dat de baby niet voldoende zuurstof krijgt. Ook wanneer het risico bestaat dat hij niet voldoende voedingsstoffen krijgt.
- Wanneer de bevalling niet doorzet in een periode van 24 tot 48 uur nadat de vliezen zijn gebroken.
- Op het moment dat de toevoer van voedingsstoffen naar de foetus verminderd raakt. Meestal wanneer de zwangerschap langer duurt dan 42 weken.
- Wanneer blijkt dat de vrouw chorioamnionitis heeft. Dit is een infectie van de baarmoeder.
“Je weet niet wat ware liefde is, voordat je in de ogen van een pasgeboren baby kijkt.”
-Anonymous-
De bevalling opwekken, hoe gaat dat?
Er bestaan verschillende medische procedures waardoor doktoren de bevalling opwekken. Dit kan gebeuren door het gebruik van medicijnen. Hier lees je enkele van de risico’s hiervan.
Medische interventie
De meestgebruikte medicijnen die gebruikt worden om de bevalling op te wekken zijn prostaglandine en oxytocine. Dit zijn synthetische hormonen. Deze eerste wordt in de vagina ingebracht in de vorm van een zetpil. Vaak gebeurt dit ‘s nachts zodat de bevalling de volgende ochtend kan beginnen.
Tegelijkertijd wordt oxytocine via het infuus toegediend in de vorm van pytocine en syntocinone. Dit medicijn zorgt ervoor dat de moeder weeën krijgt. Deze methode versnelt het proces dat uit zichzelf nog niet is begonnen.
Het risico hiervan is dat het de bevalling te snel laat verlopen. Het gevolg hiervan is dat de moeder veel pijn kan ervaren. Ook kan ze de kracht van de weeën niet onder controle krijgen.
Het kunstmatig breken van de vliezen
Wanneer doktoren de bevalling opwekken moeten ook de vliezen worden gebroken. Normaal gesproken breken de vliezen op natuurlijke wijze tijdens het begin van de bevalling.
Er zijn echter medicijnen die dit kunstmatig kunnen doen. Hierdoor gaat het lichaam prostaglandine aanmaken. Een verhoogd gehalte van dit hormoon bevordert de weeën die leiden tot de geboorte van de baby.
Om dit te bewerkstelligen gaat de dokter de vagina binnen met een plastic haak. Hiermee raakt hij het membraan aan. Dit zorgt ervoor dat de baby in de juiste positie komt. Zijn hoofdje draait naar beneden. Dit creëert weeën. De moeder voelt hetzelfde, wanneer haar vliezen op een natuurlijke wijze zouden zijn gebroken.
Deze procedure kent een aantal voordelen. Ten eerste is het snel. Het zorgt er ook voor dat de vloeistof meteen kan worden onderzocht. Het kent echter ook nadelen. Zo bestaat het risico dat de baby niet in de juiste houding draait, ook al zijn de vliezen gebroken.
Ook kunnen er zich complicaties voordoen. Zo kan de navelstreng in de war raken. Ook bestaat er een verhoogd risico op infecties. Dit wordt veroorzaakt door de tijd die verstrijkt tussen het breken van de vliezen en de injectie.
Natuurlijke stimulatie
Wanneer ze de bevalling opwekken, bestaat er ook nog een natuurlijke techniek die normaal gesproken effectief is. Doktoren raden het aan om de tepels van de moeder te stimuleren. Dit kan met de hand gebeuren of met een verlostang. Stimulatie van de tepels wekt de productie van het hormoon oxytocine op, wat leidt tot het begin van de weeën.
