De rol van oxytocine bij de inleiding van de bevalling

Oxytocine wordt gebruikt bij weeën wanneer de moeder op natuurlijke wijze niet genoeg van dit hormoon aanmaakt. Laten we eens kijken naar de effecten en contra-indicaties.

Waarom gebruikt men oxytocine bij het opwekken van de bevalling? Een van de grootste twijfels van een zwangere vrouw is hoe haar kind geboren zal worden. De meeste vrouwen willen een volledig natuurlijke bevalling; dat wil zeggen, zonder de noodzaak om enige stof toe te dienen die enig effect op de baby zou kunnen hebben. Wat is de rol van oxytocine hierbij?

Veel vrouwen hebben het geluk dat verlangen te kunnen vervullen en kunnen een volledig natuurlijke bevalling krijgen. Er zijn echter velen die dit niet kunnen. Daarom besluit het medische team over te gaan tot bevallingsinductie met oxytocine. Dit is om te voorkomen dat het proces te lang duurt en om mogelijke schade aan de pasgeborene te voorkomen.

Om de reden te begrijpen waarom artsen oxytocine gebruiken bij het inleiden van de bevalling, zijn er een paar dingen die u moet weten.

Inleiden van de bevalling: wat is de rol van oxytocine?

Oxytocine is een hormoon dat het lichaam van nature aanmaakt in de hypothalamus. Deze stof is nodig om het geboorteproces te laten plaatsvinden.

De belangrijkste productie begint wanneer, aan het einde van de zwangerschap, er een verwijding of ontsluiting van de baarmoederhals is. Het contact van het hoofd van de baby met de ingang van het geboortekanaal helpt dit proces.

Op dit moment stuurt het lichaam een signaal dat de afgifte van dit hormoon aangeeft. Dit activeert vervolgens de nodige samentrekkingen in de baarmoeder zodat het geboortekanaal zich verwijdt en de baby door de vagina kan.

Wanneer gebruiken artsen synthetische oxytocine tijdens de bevalling?

Veel vrouwen zijn niet in staat om op natuurlijke wijze de benodigde hoeveelheid oxytocine aan te maken. Daarom besluit het team van artsen om synthetische oxytocine te introduceren zodat de baby kan worden geboren.

Er zijn verschillende commerciële merken van synthetische oxytocine; ze vervullen dezelfde functie als endogene oxytocine, maar met verschillende effecten, afhankelijk van het lichaam van de vrouw.

Artsen gebruiken synthetische oxytocine, naast het inleiden van de bevalling, om het proces te versnellen als de weeën niet sterk genoeg zijn om de baby eruit te laten komen. Het gebruik van oxytocine bij het inleiden van de bevalling is een veel voorkomende praktijk onder artsen om de baarmoeder ook sneller te laten samentrekken na de bevalling. Daardoor voorkomt men mogelijke complicaties door inwendige bloedingen.

Artsen kunnen het ook gebruiken om het lichaam van de vrouw te helpen de placenta te verdrijven. De placenta wordt meestal op natuurlijke wijze van de baarmoederwand verwijderd tijdens vaginale bevalling. Hiervoor treden na de bevalling iets sterkere weeën op, dus het gehalte aan oxytocine moet hoger zijn.

Bij vrouwen die een keizersnede ondergaan, dient de arts na de geboorte van de baby voldoende oxytocine toe te dienen, zodat de placenta volledig uit het voortplantingsstelsel wordt verwijderd.

Hoe moet oxytocine worden gebruikt bij weeën?

Hoewel het gebruik ervan tegenwoordig heel gebruikelijk is in de geneeskunde, moeten artsen dit hormoon op een gecontroleerde manier introduceren. Men dient het intraveneus toe via een druppelaar. In het proces moet de arts het niveau van de weeën controleren totdat ze voldoende zijn voor de geboorte van de baby.

Terwijl het niveau van oxytocine daalt, moet de specialist de bloeddruk van de patiënt controleren, evenals de hartslag van de baby die onderweg is. Zo kunnen ze de hoeveelheid oxytocine die de patiënt nodig heeft aanpassen.

Wanneer mogen artsen oxytocine niet gebruiken?

In gevallen waarin er sprake is van foetale nood of als de foetus zich niet in de juiste positie voor de geboorte bevindt, mag de bevalling niet worden ingeleid met oxytocine. Ook mogen artsen oxytocine niet gebruiken bij placenta previa of een disproportie tussen het hoofd van de foetus en het bekkenkanaal.

Bovendien moet de arts het gebruik ervan verder bestuderen in het geval van tweelingzwangerschappen of wanneer de moeder een eerdere keizersnede heeft gehad. Het moet ook worden geëvalueerd wanneer de moeder lijdt aan een hartaandoening, hypertensie of nierinsufficiëntie.

Is een ingeleide bevalling pijnlijker?

De weeën die het synthetische hormoon produceert, lijken erg op de weeën die van nature voorkomen. De pijn kan echter sterker aanvoelen, omdat deze plotseling en zonder mentale voorbereiding optreedt, een paar seconden nadat het synthetische hormoon is geïntroduceerd.

Tot slot is de arts die verantwoordelijk is voor de bevalling degene die moet analyseren en beslissen of oxytocine al dan niet moet worden gebruikt bij een geïnduceerde bevalling. De aanstaande moeder hoeft zich in deze gevallen geen zorgen te maken. Het gebruik ervan is frequent en de resultaten zijn positief.