Onze grootouders doen meer dan gewoon opvoeden...
Er zijn bepaalde woorden die waardevolle herinneringen oproepen aan onze kindertijd. Deze herinneringen zijn als schatten die ons terug doen denken aan een eenvoudigere tijd… Een tijd waarin we, zelfs met zo weinig, toch alles hadden. Eén van die schatten die onze kinderjaren zo rijk hebben gemaakt, zijn onze grootouders.
Opa’s en oma’s lijken te bestaan om hun kleinkinderen gelukkig te maken. Ze helpen niet alleen hun kleinkinderen groot te brengen, ze doen dit op een grootse manier!
Om te beginnen zijn onze grootouders magisch. Ze doen zoveel meer dan deelnemen aan het opvoeden van kinderen. Hun rol is niet langer het opvoeden van kinderen, maar hen te laten glimlachen.
Grootouders troosten hun kleinkinderen en maken ze bovendien aan het lachen. Ze staan bekend om hun medeplichtigheid. Het zijn opa en oma die hun kleinkinderen op een speciale manier weten te verwennen.
Maar wat betekent het nu eigenlijk om een grootouder te zijn? Daar willen we vandaag graag over praten.
We willen het hebben over het onmiskenbare belang van onze grootvaders en grootmoeders. Daarnaast willen we die vertederende mensen de eer geven die hen toekomt. Zij hebben ons leven immers met liefde overgoten. Onvergetelijke sporen hebben ze op ons achter gelaten. De herinnering aan hen leeft voor eeuwig door in ons hart.
Grootouders doen meer dan gewoon opvoeden
De harten van grootouders stromen over van liefde als ze naar de kinderen van hun kinderen kijken. Trots aanschouwen ze hun kleinkinderen die opgroeien met het verstrijken van de tijd. Ze voelen een liefde en toewijding voor hen die onmogelijk in woorden kan worden uitgedrukt.
Grootouders helpen niet alleen hun kleinkinderen groot te brengen, maar ze bieden hen alles wat ze weten. Ze zijn bronnen van waarheid en wijsheid, en hun verhalen leren ons daardoor over gerechtigheid, liefde en moed.
Zij stellen hun ervaring en persoonlijke verhalen ter beschikking aan hun kleinkinderen. En zo helpen zij die kleine wezentjes hun oorsprong te ontdekken en hun eigen identiteit te ontwikkelen.
Grootouders vormen karakters en vormen hun kleinkinderen met zoetheid en tederheid. En op die manier beeldhouwen ze hen met geduld en sereniteit. Ze ademen de onschuld van hun kleinkinderen in en ademen eindeloze liefde uit. Ze delen geheimen en verdienen het volledige vertrouwen van hun kleinkinderen.
‘Grootouderschap’ betekent met liefde en toewijding zingen en alles geven wat je hebt. Maar bovenal betekent het aandachtig luisteren, troost bieden en het beste en eerlijkste advies bieden.
Het betekent eveneens de aanmoediging geven die hun jonge afstammelingen soms nodig hebben. Aanmoediging om moed te vinden en uitdagingen aan te gaan.
Opa en oma zijn voor je kleinkind is een synoniem van liefde
Grootouder-zijn betekent soms dat je lichamelijke pijn – en soms zelfs emotionele pijn – vergeet om je lichaam en geest te bevrijden. Met welk doel? Om te kunnen spelen met hun kleinkinderen en daarnaast hun medeplichtigen en raadgevers te kunnen zijn.
Grootouders kunnen ook bruggen slaan en generatiekloven of geografische afstanden dichten.
Groorouders zorgen niet gewoon, nee, ze zorgen groots! En dit is meer dan duidelijk wanneer we stilstaan bij wat hen zo uniek, speciaal en onvergetelijk maakt in onze herinnering: de onvoorwaardelijke en onwrikbare liefde die ze voelen voor hun kleinkinderen.
Onze grootouders vullen de gaten die onze ouders soms niet zien. Ze zijn bijvoorbeeld de knuffels die onze ouders ons niet altijd kunnen geven – die helende omhelzingen, die geruststellende aai, precies op het juiste moment. Ze zijn het zoete aroma dat voor altijd in onze herinnering blijft.
Grootouders zijn synoniem voor quality time, kadootjes, uitstapjes, snoep, avonturen en nog veel meer. Ze zijn een tedere blik die ons leven verlicht. En nu, hoewel ze misschien een ster in de hemel zijn, verlicht die ster ons pad en begeleidt ons bovendien bij elke stap.
Onze grootouders wonen in ons hart, voor eeuwig en altijd. Ook wanneer ze sterven
Grootouders zijn als goochelaars. Hoewel ze fysiek niet aanwezig zijn, zijn ze aanwezig in ons leven, voor altijd. Ze hebben namelijk de gave om voor altijd in onze herinneringen voort te leven. En hoewel ze onze hand niet meer kunnen vasthouden, wonen ze wel voor altijd in ons hart.
Onze grootouders, die grootse mensen, zijn vereeuwigd in de zaadjes die ze bij ons in de tuin plantten. Zaadjes die nu bomen zijn en op ons neerkijken. Ze zijn ook vereeuwigd door de geur van gekookte maaltijden voor het hele gezin, door familievakanties.
En zo leven zij voort in alles wat ze ons hebben geleerd en aan ons hebben doorgegeven. En bovenal leven ze voort in die verkleurde foto’s die ons niet alleen herinneren aan wie we waren maar bovenal aan wie we zijn.
De erfenis die onze grootouders achterlaten, wordt met het verstrijken van de tijd in ons hart vereeuwigd. Dankzij hen, zijn we wie we zijn. Ze waren een vitaal onderdeel van onze kinderjaren, onze jeugd en van wat we hebben geleerd. En dankzij hun ‘groots zorgen’ zijn ze een deel van ons heden en van onze toekomst…
Ik weet het zeker, twee van de meest bevredigende ervaringen in het leven zijn die van kleinkind-zijn en grootouder-zijn.
–Donald A. Norberg–
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- García, C. N., & Vega, C. V. (2013). Relaciones abuelos-nietos: una aproximación al rol del abuelo. Sociedad y Utopía. Revista de Ciencias Sociales, 41, 464-482. https://estaticos.qdq.com/swdata/files/619/619320697/relacionesabuelosnietos.pdf
- Planillo, A. H. (2004). Abuelos, abuelas, nietos y nietas. El punto de vista infantil. Indivisa: Boletín de estudios e investigación, (5), 35-42. https://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/1043224.pdf
- Triadó Tur, C., & Villar Posada, F. (2000). El rol de abuelo: cómo perciben los abuelos las relaciones con sus nietos. Revista española de geriatría y gerontología, 35(S2), 30-36. https://www.infogerontologia.com/documents/gerontologia/articulos/ll_congreso_geront_geriat_cataluna/2000c_rol_de_abuelo.pdf