5 sleutels om voor je gezin te zorgen zonder jezelf te verwaarlozen
Het in evenwicht brengen van de zorg voor je gezin en de zorg voor jezelf kan een constante uitdaging zijn in het dagelijks leven. Vaak gaan we op in de behoeften en verantwoordelijkheden van onze dierbaren en probeer je voor je gezin te zorgen en vergeten we tijd en energie aan onszelf te besteden.
Daarom zijn opmerkingen als “Ik wil mijn oude leven terug” of “Het hebben van een gezin was iets wat ik wilde, en nu kan ik er niet van genieten” talrijk onder vrouwen. Welke oplossing kunnen we hen bieden? Hoe kunnen we hen helpen? Ten eerste, een echt alternatief overweegt actie op vele fronten.
Van overheidsbeleid dat gezinszorg op de agenda zet en het leven beter verenigbaar maakt met werk, tot medeverantwoordelijkheidspraktijken onder gezinsleden die tijd vrijmaken voor zelfzorg. Blijf lezen, want in dit artikel vind je een aantal tips om voor je gezin te zorgen zonder jezelf te verwaarlozen.
Je zou niet moeten hoeven kiezen tussen voor jezelf zorgen en voor je gezin te zorgen
Zelfzorg en gezinsverantwoordelijkheden hoeven elkaar niet uit te sluiten. Hoewel mantelzorg meestal wordt geassocieerd met het moederschap, moeten we de mensen die ook zorgen voor onder andere oudere volwassenen en mensen met een handicap niet vergeten.
Als mantelzorg ongelijk is, gaat dit meestal gepaard met het mantelzorgers stress syndroom (Spaanse link), wat symptomen met zich meebrengt zoals:
- Angst
- Lichamelijke en geestelijke uitputting
- Onrust
- Prikkelbaarheid
- Geen plezier meer hebben
- Depersonalisatie
- Verlies van gevoel van eigenwaarde
In dit opzicht is de ervaring van zorg verlenen niet lineair en hoeft het ook niet in één richting te gaan. Het is een ervaring en daarom uniek en heel persoonlijk. En hoewel het goed is om de verhalen van anderen te horen, is het niet goed om jezelf met hen te vergelijken.
Net zoals het niet goed is om te proberen je rigoureus te conformeren aan een ‘ideaal van moederschap’ of de ‘perfecte dochter’ te zijn. Zorgen voor anderen kan een lonende en bevredigende ervaring zijn. Het kan je een nuttig gevoel geven en het kan een manier zijn om iemand te bedanken en er voor iemand anders te zijn. Maar er zijn ups en downs met emoties die even gevarieerd als intens zijn.
Aanbevelingen om voor je gezin te zorgen en jezelf daarbij niet te verwaarlozen
Als het erom gaat voor je gezin te zorgen zonder jezelf te verwaarlozen, is het essentieel om te erkennen dat je eigen welzijn net zo belangrijk is. Vaak verdwalen we in de dagelijkse eisen en verantwoordelijkheden, waardoor er weinig tijd en energie overblijft om in onze eigen behoeften te voorzien.
Hieronder bespreken we waardevolle tips en oefeningen die je zullen helpen om jezelf prioriteit te geven, effectieve zelfzorg te cultiveren en je vermogen om op een gezonde en evenwichtige manier voor anderen te zorgen te versterken.
1. Moedig medeverantwoordelijkheid aan
Het is goed voor iedereen in het gezin om betrokken te zijn en een taak toegewezen te krijgen. Zo kun je orde en organisatie handhaven, zonder iemand in het bijzonder te overbelasten. Natuurlijk moet je er rekening mee houden dat niet iedereen op dezelfde manier kan samenwerken.
De factor leeftijd heeft bijvoorbeeld invloed. Ja, je kunt je kind vragen om het speelgoed op te ruimen, maar misschien niet om de was te doen.
Daarnaast is het belangrijk om te werken aan genderstereotypen, want er is geen taak waar vrouwen ‘van nature’ goed in zijn. Vrouwen worden bijvoorbeeld niet geboren om te weten hoe ze moeten strijken, maar leren het. Daarom kunnen andere mensen in het huishouden het ook leren.
2. Werk aan je eigen overtuigingen, vooroordelen en beperkingen
Vaak leer je van persoonlijke ervaringen. Als je bijvoorbeeld bent opgegroeid in een omgeving waar je oma en moeder al het huishoudelijke werk deden, heb je dat model misschien geïnternaliseerd. Daarom zul je zeker proberen om het te imiteren en aan die ‘moederlijke verwachtingen’ te voldoen.
Maar meer dan het herhalen van andermans modellen, is het de moeite waard om jezelf af te vragen wat jij wilt voor je leven en wat jouw interesses zijn. Je moet jezelf toestaan om te accepteren wie je wilt zijn en dat maakt je niet minder vrouw of minder moeder. Integendeel, het maakt je oprechter en respectvoller voor jezelf.
Tegelijkertijd is het ook handig dat je identificeert wat die beperkende overtuigingen zijn die je vastbinden of die ertoe leiden dat je je gedrag goedpraat. Bijvoorbeeld: “Als ik het niet doe, doet niemand het”, “Alleen ik weet hoe ik het ontbijt moet klaarmaken”, of “Mijn kind gaat niet slapen tenzij ik een verhaaltje voorlees“…
Je hebt misschien een labyrint gecreëerd, één zonder duidelijke uitweg, waar alleen jij de hoofdsleutel hebt om alles op te lossen. ‘Vrouwen = moeders = verzorgers’ is een vergelijking die niet vanzelf komt, maar is geconstrueerd.
Ook is het belangrijk dat je kunt leren om hulp te vragen en te accepteren en te begrijpen dat er meerdere paden en manieren zijn om op te lossen om tot hetzelfde resultaat te komen.
3. Beoefen zelfcompassie
Soms is het heel gemakkelijk om jezelf te vergelijken met andere vrouwen en moeders en je schuldig te voelen omdat je ‘het niet haalt’. Daarom respecteer je jezelf niet en ga je door, zelfs als je je moe voelt, alsof er niets aan de hand is.
Het is echter belangrijk dat je je eigen emoties leert valideren en begrijpt dat elke omstandigheid anders is. Accepteer ook dat je soms doet wat je kunt met de middelen die je hebt. Leer om niet zo hard voor jezelf te zijn.
4. Stel grenzen
Om je eigen ruimte en tijd te respecteren, is het belangrijk om bepaalde grenzen te stellen. Je kunt bijvoorbeeld beginnen met het ‘blokkeren’ van een schema voor je activiteiten. Dat wil zeggen dat je op dinsdag om 12 uur tijd reserveert om naar de sportschool te gaan en je plan niet mist of uitstelt. Op deze manier kan je gezin zich ook rond jouw activiteit organiseren, zonder te denken dat je altijd beschikbaar bent.
Soms kun je flexibel zijn als dat nodig is of als de gelegenheid het rechtvaardigt. Bijvoorbeeld lessen missen omdat je kind zich ziek voelt en je het van school moet halen. Het doel is echter dat je leert om niet toe te geven aan je activiteiten.
5. Beheer je eigen projecten en ruimtes
Het is waar dat het moederschap een transformerende ervaring kan zijn. Maar behalve moeder of verzorger ben je ook nog in andere rollen actief. Nu je moeder bent, ben je nog steeds jezelf, je bent nog steeds een vriendin, een partner, een professional, enz. Jouw identiteit, interesses en tijd zijn ook belangrijk en nodig. Zelfs herstellend.
In het begin kan het moeilijk zijn om te proberen je activiteiten, je tijd en die van je kinderen te coördineren. Je kunt je er zelfs overweldigd door voelen. Beetje bij beetje is het echter belangrijk dat je leert om tijd en ruimte vrij te maken waarin je je kunt blijven uitleven in wat jou interesseert en helpt om je goed te voelen.
Sporten, lezen, yogalessen? Allemaal geldig. Zonder twijfel zal jezelf terugvinden positief zijn voor je emotionele toestand en je zelfs in staat stellen om beter contact te maken met de mensen om je heen en op een betere manier voor je gezin te zorgen.
Zelfzorg: de sleutel tot het zorgen voor je gezin
Tot slot is het ook belangrijk om je te waarschuwen tegen het in de val trappen van zelfzorg als een mandaat of als gewoon weer een klusje. Soms zegt de maatschappij tegen moeders dat ze zich goed moeten voelen, voor zichzelf moeten zorgen en tijd moeten nemen om uit te rusten en met zichzelf in contact te komen.
De arbeidsmarkt zet hen echter onder druk om twee keer zo hard te werken en voor meerdere taken te zorgen. De staat biedt geen overheidsbeleid of wetten die hen in staat stellen om zorg te zien als wat het werkelijk is, een baan. De maatschappij biedt of stimuleert ook geen zorg- en ondersteuningsnetwerken.
Als we het moederschap zien als een ervaring die zowel individueel als gedeeld is, kunnen we het vriendelijker maken en beter laten aansluiten bij de tijd waarin we leven.
Door te erkennen dat iedereen zijn eigen manier heeft om moeder te zijn en dat er verschillende manieren zijn om dit aan te pakken, kunnen we het aanpassen aan onze behoeften en verlangens. Hierdoor kunnen we het moederschap op een positievere en meer haalbaare manier nastreven in de wereld van vandaag.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Borgeaud-Garciandía, N. (2018). El trabajo de cuidado. Buenos Aires: Facultad Latinoamericana de Ciencias Sociales.
- Martínez Pizarro, Sandra. (2020). Síndrome del cuidador quemado. Revista Clínica de Medicina de Familia, 13(1), 97-100. Epub 20 de abril de 2020. Recuperado en 10 de junio de 2023, de http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1699-695X2020000100013&lng=es&tlng=es.
- Ortega Farías, Alejandra, Rodríguez Soto, Dayana, & Jiménez Figueroa, Andrés. (2013). Equilibrio trabajo-familia: corresponsabilidad familiar y autoeficacia parental en trabajadores de una empresa chilena. Diversitas: Perspectivas en Psicología, 9(1), 55-64. Retrieved June 10, 2023, from http://www.scielo.org.co/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1794-99982013000100005&lng=en&tlng=es.
- Rivero, M. (2017). Voces y miradas de mujeres en sus roles de madres y cuidadoras. Trabajo
final integrador. Universidad Nacional de La Plata. Facultad de Humanidades y Ciencias de
la Educación. En Memoria Académica. Disponible en:
http://www.memoria.fahce.unlp.edu.ar/tesis/te.1366/te.1366.pdf
