Altijd boos op je kinderen? Wat je kunt doen om dit te veranderen

Als je voortdurend boos bent op je kinderen, is het moeilijk om je emoties te beheersen. Dit is wat je kunt doen.

Aan het eind van de dag lijkt je huis op een slagveld: boosheid en geschreeuw van jouw kant, wat huilen, driftbuien en nog meer boosheid uitlokt. Als gevolg daarvan heb je het gevoel dat je meer tijd doorbrengt met boos zijn op je kinderen dan met plezier tijd met ze door te brengen.

Maar waarom komt dit steeds vaker voor? We helpen je de redenen van je ongemak te begrijpen en zoeken uit hoe je het kunt oplossen. Blijf lezen!

Je voortdurend boos voelen op je kinderen

Boos zijn op je kinderen is meestal niet het gevolg van één enkele oorzaak. Het gaat meestal gepaard met een opeenstapeling van stressvolle situaties. Soms hebben die met je kinderen te maken, maar andere keren ligt de kern van het probleem veel verder weg.

Hier zijn enkele van de mogelijke triggers van je boosheid.

Stress en haast

Het dagelijkse tempo en de veelvuldige verantwoordelijkheden en druk van het volwassen leven veroorzaken ongemak, angst en nervositeit. Daarom wordt een schijnbaar onbelangrijke gebeurtenis, zoals te laat klaar zijn om naar school te gaan, een trigger voor woede.

Verwachtingen en fantasieën

Soms heeft boos zijn op kinderen te maken met verwachtingen en idealisaties voorafgaand aan het moederschap. We stellen ons voor dat onze kinderen op een bepaalde manier zullen zijn, precies zoals we graag zouden willen dat ze waren. Misschien zelfs zoals we onze kindertijd graag hadden gezien. Ouderschap brengt ons namelijk altijd terug naar ons verleden.

Moeite om je emoties te beheersen

Het gebrek aan zelfbeheersing en de onmogelijkheid om boosheid op een gezonde manier te blussen onthullen een moeilijkheid met de eigen emotionele wereld. We hebben allemaal het recht om ons boos te voelen, maar naar iemand uitvallen is nooit een goed idee.

Gebrek aan grenzen

Soms is boosheid het gevolg van een eerdere situatie waarin regels en grenzen niet duidelijk gemaakt zijn. Kinderen gedragen zich op een bepaalde manier omdat er geen eerdere afspraak was over wat wel en niet mag.

Wat kan ik doen als ik steeds boos ben op mijn kinderen?

De aanbevelingen over boosheid op kinderen moeten niet los gezien worden van de oorzaken die de boosheid veroorzaken. Als we namelijk rekening houden met de context, zijn we beter georiënteerd om het op te lossen.

Maar als je boos wordt kun je toch enkele van de volgende strategieën toepassen:

• Adem en leer ontspanningstechnieken. Zuurstof in onze hersenen stelt ons in staat weer rustig te worden en goede beslissingen te nemen, en ook om betere manieren te kiezen om op ongenoegen te reageren. Je kunt met hetzelfde doel ook ontspanningsoefeningen doen.
• Omgaan met emoties. Het is goed om af en toe toe te geven aan boosheid. Het is namelijk een geldige emotie die ons iets duidelijk wil maken. Maar het is belangrijk om te leren emoties te uiten en ze op een gezonde manier te kanaliseren. We moeten dus nagaan wat ieder van ons helpt om beter te reageren. Denk bijvoorbeeld aan de situatie onderbreken tot we kalmeren, de boosheid kanaliseren door lichamelijke activiteit, of even een luchtje scheppen.
• Zodra we de emoties herkennen, moeten we beginnen de oorsprong van de boosheid te onderzoeken. Het is de moeite waard ons af te vragen: “Is het echt iets wat mijn kind deed dat me boos maakt, of heeft het niets met hem of haar te maken?” Het proberen te onderzoeken van emoties helpt ons onszelf beter te begrijpen en te kennen. En van daaruit kunnen we beter kiezen wat te doen.
• Probeer empathie te oefenen. Vaak vergeten we dat onze kinderen klein zijn. Dat ze niet altijd het vermogen hebben om problemen op te lossen of zich op een bepaalde manier te gedragen. In plaats van boos op ze te worden, kunnen we stilstaan bij wat hun gedrag motiveert en proberen onze reactie aan die behoefte aan te passen.

Extra aanbevelingen voor het omgaan met boosheid bij je kinderen

• Vraag jezelf af welke dingen de moeite waard zijn om boos over te worden en welke dingen niet. Soms leren we dat boosheid de enige mogelijke reactie is. Maar niet alles is even belangrijk en misschien zijn andere reacties in sommige gevallen passender.
• Respecteer individualiteit. Een van de manieren om boosheid bij kinderen te vermijden is te proberen te begrijpen dat elk kind is zoals het is, met zijn eigen persoonlijkheid, verlangens, dromen en behoeften. Ze zijn en worden niet ons beeld en gelijkenis en daar is niets mis mee, integendeel. Laten we dus een authentiek leven mogelijk maken dat hen in staat stelt zich vervuld te voelen om te zijn wie ze willen zijn. Zorg  bovenal dat ze zich gesteund voelen.
• Tot slot is het van cruciaal belang dat we leren ons te verontschuldigen als we te ver zijn gegaan in ons gedrag. Het is goed voor kinderen om te zien dat hun ouders in staat zijn om fouten te erkennen als ze die maken. Het maakt hen oprechter en menselijker.

Het belang van niet boos worden op je kinderen

Zowel moeders als vaders zijn mensen van vlees en bloed, die het beste voor hun kinderen proberen te doen en ook met tal van andere problemen te maken hebben. Dit begrijpen is een goed uitgangspunt om een last van je schouders te nemen en jezelf toe te staan slechte dagen te hebben.

Het is echter even belangrijk te leren hoe je emoties kunt beheersen en te voorkomen dat je boosheid uit op een manier die schadelijk is voor de mensen om je heen, vooral voor je kinderen.

In tegenstelling tot wat velen geloven, bevordert boos worden en schreeuwen tegen je kinderen het leren niet in de hand, integendeel. Het leert hen negatieve en ondoeltreffende modellen voor het oplossen van problemen. Alsof boos worden of schreeuwen de enige manier is om dingen te vragen. Na verloop van tijd raken ze gewend aan boosheid, en lijkt schreeuwen een achtergrondgeluid. De vijandige omgeving ‘verdooft’ hen en zorgt ervoor dat ouders nog harder gaan schreeuwen.

Tot slot is het belangrijk te bedenken dat de opvoedingsstijl bepalend is (Spaanse link) voor de ontwikkeling en het welzijn van kinderen. In die zin werkt aanhoudende woede ten nadele van de levenskwaliteit van alle mensen die deel uitmaken van dat gezin.

Heb je een eigen plek?

Ouders begeleiden de opvoeding van hun kinderen, wat een enorme uitdaging is en veel van je eist. Maar om anderen te kunnen reguleren, is het belangrijk te weten hoe je jezelf kunt reguleren. Daarom moet je tijd vrijmaken voor rust en persoonlijke ontspanning, om individuele ruimten terug te vinden, en je opnieuw te verbinden met wat bepaalt wie je bent.

Het is ook essentieel om te leren om hulp te vragen (Engelse link) en die dingen te identificeren die je tot het uiterste drijven. Zo kun je ze aanpakken en indammen vóór ze ongemak uitlokken.